donderdag 13 oktober 2011

Potverdepotver...grrr

Alt-codes op Internet lijken niet meer bruikbaar!!!

Iedere keer als ik een alt-code op een weblog of forum gebruik, ben ik per direct mijn bericht kwijt :x

Waarom alt-codes gebruiken?
Gewoon, mijn taalgevoel en het gebruik van leestekens op letters, zo simpel is het!
Ook heb ik op alles, waar mogelijk is, de spellingscontrole aan gezet, die goed werkt, maar soms wil je zelf iets benadrukken, zoals bv het verschil tussen (wacht even, eerst deze tekst kopiëren), hé en hè...
Het is mijn taalgevoel: 2 dezelfde lettertjes met ieder een eigen leesteken, dat ik hier een wereld van verschil tussen ervaar.

Ik denk, dat dit in mijn genen zit, ook van mijn vaderskant was men heel taalgevoelig, iets wat ik ook heb doorgegeven aan mijn kinderen.

Bovenstaande moest ik even kwijt na het verloren gaan van mijn tekst...

Waarover had ik geschreven: over de volle maan, die opeens in mijn keuken haar licht liet schijnen, iets wat maar 1 of 2 keer per jaar gebeurt, maar mij snel de camera laat pakken!

De maan is een sinaasappel als je hem goed op de plaat krijgt ;)

Sta ik boven vanuit het achterslaapkamertje te fotograferen, roept mijn achterbuurvrouw ietwat wantrouwig, wat ik aan het doen ben...
Alsof ik aan het loeren was, maar na mijn uitleg over het fotograferen van de maan was het goed. Dat kon ze wel begrijpen...
Zelf wilde ze zo graag de zon fotograferen, maar dat lukte niet!
Nee natuurlijk niet, alleen van de opkomende of ondergaande zon zijn mooie foto's te maken! Dan is de zon nog niet fel of niet meer zo fel meer....
Dan zijn er heel mooie sfeerfoto's te maken zoals deze:


Voor mijn gevoel is bovenstaande foto, 1 van de mooiste ooit: een kind laat, vol aandacht, het zand door haar vingers glijden....
Een hand, die geeft en de hand, die ontvangt, maar kan het zand niet kan vasthouden.

Het voelt voor mij zo symbolisch: Het leven glijdt als zand tussen de vingers, niets is blijvend en niets is vast te houden....

Liefs siergrasje

1 opmerking:

christiene zei

Hallo Siergrasje,fijn dat je er weer bent met je dagboek kun je weer heerlijk van je afschrijven. Een prachtige foto mooi dat zand dat weg glipt tussen de vingers.
met mooie tekst.
Groetjes Christiene.