Gisteren Sanne van het station gehaald en daarna samen een gezellige middag gehad!
Gisteravond ging ze naar de verjaardag van haar schoonzusje en ik was opgebleven tot ze thuis kwam. Ik wist, dat ze niet daarna zou gaan stappen en bijtijds thuis zou zijn.
Het is een gezellige verjaardag geweest, waarbij ook mijn oudste dochter aanwezig was. Het doet me echt goed, dat ze een goed onderling contact hebben, ondanks dat hun relatie tot mij heel verschillend is...
Maar hier ga ik ook voor!!!!
Zelf had ik een moeder, die ieder kind in het gezin tegen elkaar uitspeelde, zeker toen we allemaal de deur uit waren.
Haar dood was voor een ieder een opluchting, hoewel het ons, als kinderen, niet echt dichter bij elkaar heeft gebracht.
Met de jongste, mijn broer(tje) heb ik nog het beste contact!
Nadat Sanne naar haar verhalen naar bed is gegaan, heb ik nog een tijd over van alles zitten nadenken...
Ik ben trots op mijn kinderen, het is voor mij hard werken geweest om hen in mijn eentje op te voeden en een goede toekomst te geven.
Niet alleen de materiële kant in de zin van studeren om een goed betaalde toekomst te krijgen, maar ook immaterieel, al is dat niet aantoonbaar.
De vele fiets- en wandeltochten, de schemeruurtjes in de maand december, kamperen in de zomer op een alcoholvrije camping, was goedkoper destijds ;)
Maar ook de eettafel-gesprekken, soms tot wanhoop van Sanne, die toen, door het iets grotere leeftijdsverschil, net nog wat te jong was om alle gesprekken te kunnen volgen.
Ik hoor in de verhalen van Sanne over haar broer en zus hiervan iets terug...
Persoonlijke dingen blijven persoonlijke dingen en Sanne rept hier niet over en ik vraag er ook niet naar....
Of ik ooit nog een goed contact krijg met mijn oudste 2 kinderen?
We zijn zo uit elkaar gegroeid en we zijn allemaal veranderd, ouder geworden en het contact van mijn 2 oudste kinderen met hun vader kost mij moeite.
Hij heeft nooit zijn verantwoordelijkheid als vader genomen en nu hij speelt hij "mooi weer" met zijn kinderen.
Ja, hij mag trots op ze zijn, maar het is niet zijn verdienste!!!
Het werd dus weer een latertje vannacht....
Vanmorgen wat uitgeslapen en rond 12 uur zijn we richting Deventer vertrokken. Weer een mooie rit over de Veluwe!
Iedere keer kom ik op die route een bordje tegen als we in de buurt van Deventer komen: Museumcafé de Kribbe....
Wat zou dat zijn????
Op de terugweg maar eens dat bordje gevolgd...
WOW, een prachtige route... voor fietsers en wandelaars, maar voor het autootje was het echt helemaal niets!
Een smal landweggetje met fietsers, wandelaars en tegenliggende auto's...eeks!
Meermalen kwam ik in de berm terecht om dan weer terug te sturen naar de weg.
Maar ik heb Sanne wel een mooie fietstocht aan de hand gedaan, want het is werkelijk een prachtig gebied om door heen te fietsen!
Moe nu en ik ga zo iets uit de diepvries halen om te eten.
Vanavond wel op tijd naar bed ;)
Liefs siergrasje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten