De Kerstdagen zijn weer voorbij en ze zijn gezellig geweest met Sanne!
Kerstavond met lekkere hapjes, daarna naar de nachtmis om bij thuiskomst nog te genieten van een glaasje warme punch met warme broodjes.
1-ste Kerstdag eerst lekker uitgeslapen en 's middags zijn we naar de dierentuin gegaan, ons abonnement weer verlengen en even over de Pasar Malam gelopen, die in de Bush plaats vindt. Echt leuk en sfeervol in zo'n oerwoud-omgeving.
Daarna een heerlijke maaltijd gehaald bij een gespecialiseerd Chinees restaurant. Het smaakte weer voortreffelijk!
2-de Kerstdag heb ik Sanne weer naar huis gebracht, radiootje aan en naar gezellige muziek geluisterd. Het was rustig op de weg, dus het was ook rustig rijden door de bossen.
Aangezien ik toch wel merk, dat het sturen een aanslag op mijn armen en schouders is, maak ik onderweg af en toe een stop en eet/drink dan wat.
Het lijkt wel wat te helpen....
Dinsdag niets gedaan en gisteren ook niet veel, wel even wat boodschappen gedaan. Gelukkig niet meer zo druk in de winkel ;)
Voor Oudejaarsavond maak ik saté en Sanne haalt wat oliebollen, verder hebben we wat toastjes. Ook heb ik nog een bakje mini-appelbeignets gekocht.
We zijn geen van beide grote eters, dus het zal wel genoeg zijn!
Op nieuwjaarsdag eten we zelfgemaakte erwtensoep en afhankelijk van het weer gaan we misschien nog wel even het Park de Hoge Veluwe en anders lekker bankhangen :D
Morgen ga ik Sanne halen en nemen we de katten hiermee naar toe, want om ze alleen te laten met dat vuurwerk is niet echt prettig voor hen.
Dan breng ik haar 2 januari weer terug naar huis...
Zo aan het eind van het jaar blik ik altijd even terug op het afgelopen jaar, wat is er veel gebeurd voor Sanne en mij en zeker geen leuke dingen!
In ieder geval sluiten we het jaar redelijk rustig af, geen gekke dingen meer, hooguit allebei wat financiële problemen, maar niet onoverkomelijk...
Binnenkort ga ik beginnen met een revalidatie-traject en ik ben heel benieuwd, wat dat gaat worden.
In de folder, die me toegestuurd is, wordt gesuggereerd, dat ik na 4 maanden weer alles kan doen. Zou willen, dat het waar was, maar ik denk, dat ik al blij mag zijn met veel tips, hoe ik dingen anders zou kunnen doen...
Hoewel ik zelf al veel veranderd heb: geen grote vuilniszakken meer, maar ruime pedaalemmerzakken, niet aanstampen, zodat ze zo licht mogelijk blijven.
Niet meer koken in pannetjes, maar stomen in stoomzakken, dus niets meer afgieten. Geen aardappels meer schillen, maar aardappels met dunne schil kopen, die ik in de schil kan eten, is ook nog eens een stuk smakelijker!
Kortom, alles wat makkelijker kan, doe ik ook gemakkelijker.
Straks even wat ruimte maken in de keuken en dan ga ik het saté-vlees snijden en marineren. Daarna zet ik de afgesloten bak buiten, want buiten is het ook koelkast-temperatuur. Kan het lekker een paar dagen goed intrekken, want dat is toch het lekkerst...
Ondertussen verder met de erwtensoep, gisteravond al het vlees laten trekken, straks de spliterwten erbij en daarna de erwtensoepgroenten.
Alles alles klaar is, ga ik er met de staafmixer door om er een gladde soep van te maken.
Voor morgen alvast de boerenkoolstamp maken, zodat ik morgenavond alleen even hoef op te warmen in de magnetron ;)
Liefs siergrasje
donderdag 29 december 2011
woensdag 21 december 2011
Ongezond....
Gisteren een redelijk rustige dag!
's Morgens gebeld door de thuiszorgorganisatie, wat mij betreft een dag te laat, want de confrontatie tussen mij en de hulp had niet mogen gebeuren!
Het was echter nogal een "kwek" mens en haar geratel over de goede organisatie was me iets teveel, dus vooruit maar...
's Middags wat boodschappen gedaan en om 6 uur kreeg ik nog een telefoontje van de nieuwe huisarts, althans van de administratie: ik was nog niet uitgeschreven bij de vorige huisarts.
Het zette me aan het denken om toch mijn redenen van vertrek duidelijk te maken, want er had veel voorkomen kunnen worden als hij interesse in de mens voor hem had getoond.
Het is niet alleen mijn mening, maar ook die van Sanne, die een tijdlang hem als huisarts had.
Welke huisarts zegt zonder blikken of blozen tegen een jonge vrouw, dat haar schildklier ermee op houdt, medicatie moet slikken en als de schildklier definitief mee op houdt, dat ze dan dood gaat...???
Die avond was ze helemaal van de wereld, zo verdrietig en angstig om op de bank in slaap te vallen, waar ik een foto van heb gemaakt.
Ik ben al begonnen aan een brief, maar ik wil het heel nuchter en zakelijk houden, want met emotie's heeft deze man helemaal niets ;)
Echter gisteravond een lang gesprek met Sanne gehad, soms zijn het korte telefoontjes, maar soms ook lekker lange gesprekken over van alles en nog wat.
Ik geniet van die gesprekken, maar vaak ben ik daarna de draad kwijt, waarmee ik bezig was via mail, brief of blog ;)
De brief moet dus nog even wachten, maar wordt uiterlijk vrijdag ingeleverd!
Na eindelijk eens een ovenschotel gegeten te hebben, die niet te zout was, hoewel een belachelijke omschrijving, iets met tomaatjes erin.
Zeggen en schrijven: 1 tomaatje!
Gelukkig had ik zelf kleine tomaatjes, dus ik heb er nog maar een stel bij gedaan en ik moet zeggen, dat het me goed gesmaakt heeft.
En na het eten zat ik wat na te denken over van alles en nog wat, de geest wilde niet echt tot rust komen...
Al jaren is mijn badkamer een doorn in het oog door de schimmelvorming tussen de tegels en de muur er boven.
Onlangs is de hulp begonnen met het rechter-gedeelte tussen de tegels met dat agressieve spul. Het is echt vreselijke troep, werkt op je slijmvliezen, iets waar je behoorlijk last van hebt!
Maar zo'n mooie witte muur heeft iets, zo hoort het te zijn in een badkamer, waar je jezelf reinigt, verzorgt en aankleedt, klaar voor de dag...
De afgelopen weken heb ik om de paar dagen 's avonds een deel tegel-voegen in gespoten. Het werd witter en witter, maar gisteravond was ik er opeens klaar mee, want het irriteert echt in mijn neus!
Ik ben er dus tegenaan gegaan, mijn overleden vriendin zou zeggen "schoonmaken in je hoofd...?"
In ieder geval ben ik er gisteravond volop tegenaan gegaan met nog agressiever spul. De schimmel spatte er letterlijk van af!
Hoe schoner ik het zag worden, hoe fanatieker ik werd, al deed het af en toe behoorlijk pijn in mijn handen door het drukken op de verstuiver...
Het is misschien wat overdone geweest om dat op 1 avond te doen, maar wat is het mooi wit geworden!
Eindelijk eens een schone badkamer, die oogt...
Wat mij betreft is het nog niet klaar, want mijn nieuwe hulp in het nieuwe jaar moet eerst nog de hele badkamer met een sopje afnemen. Hoe graag ik het ook zelf wil doen, is dat "een brug te ver"...
Daarna wil ik met schimmelwerend witsel de boven-muren doen!
Vandaag moest ik echter wel de gevolgen accepteren, iets wat me minder goed af ging ofwel heel humeurig. Niemand heeft er last van, maar ik wel!
Vooral last van mijn neus, waarvan de slijmvliezen behoorlijk geïrriteerd waren. De hele dag een piep in mijn neus, hoorbaar ademhalend en snotteren, hoezo geen mond/neuskapje gebruiken...
Humeurig dus, ook het gesprek met de thuisbegeleidster was vroeger dan anders afgelopen. Volgende week dan ook geen afspraak gemaakt, eerst die feestdagen maar voorbij!
De feestdagen, wie heeft het verzonnen?
Ik ervaar een gekte en ieder jaar lijkt het erger te worden in de winkels...
Vanavond ben ik even naar de Aldi gegaan en achter de kassa zat mijn favoriete medewerker.
Een heel bijzonder iemand met wie ik wel vaker persoonlijke gesprekken heb.
Iemand, die is aangesloten bij een bepaald geloof en hij doet dit werk bij de Aldi voor die gemeenschap.
Daarnaast heeft hij nog een andere baan, waarvan hij leeft...
Werken bij de Aldi is afzien, maar hij is altijd rustig en vriendelijk!
Zo ook vanavond weer, toen ik bij hem aan de kassa stond en er spontaan een gesprek over Kerst ontstond. Zoals verwacht had hij er ook een andere visie op dan de mensen, die hij voor de kassa kreeg.
Kerst is meer dan glitter en glamour en eetfestijnen...
Hij was de enige aan de kassa en er stond een behoorlijke rij, maar hij nam ruimschoots de tijd voor het gesprek met mij. Iets wat hij overigens niet bij iedereen doet, maar juist daarom voelde het speciaal voor mij!
En nee, mocht iemand wat gaan denken, geen speciaal gevoel, maar gewoon bewondering voor iemand met een bijzondere levensinstelling...
Het kleurt mijn leven in de donkere en chaotische dagen!
Ik ga zo maar eens even de keuken opruimen...
Liefs siergrasje
's Morgens gebeld door de thuiszorgorganisatie, wat mij betreft een dag te laat, want de confrontatie tussen mij en de hulp had niet mogen gebeuren!
Het was echter nogal een "kwek" mens en haar geratel over de goede organisatie was me iets teveel, dus vooruit maar...
's Middags wat boodschappen gedaan en om 6 uur kreeg ik nog een telefoontje van de nieuwe huisarts, althans van de administratie: ik was nog niet uitgeschreven bij de vorige huisarts.
Het zette me aan het denken om toch mijn redenen van vertrek duidelijk te maken, want er had veel voorkomen kunnen worden als hij interesse in de mens voor hem had getoond.
Het is niet alleen mijn mening, maar ook die van Sanne, die een tijdlang hem als huisarts had.
Welke huisarts zegt zonder blikken of blozen tegen een jonge vrouw, dat haar schildklier ermee op houdt, medicatie moet slikken en als de schildklier definitief mee op houdt, dat ze dan dood gaat...???
Die avond was ze helemaal van de wereld, zo verdrietig en angstig om op de bank in slaap te vallen, waar ik een foto van heb gemaakt.
Ik ben al begonnen aan een brief, maar ik wil het heel nuchter en zakelijk houden, want met emotie's heeft deze man helemaal niets ;)
Echter gisteravond een lang gesprek met Sanne gehad, soms zijn het korte telefoontjes, maar soms ook lekker lange gesprekken over van alles en nog wat.
Ik geniet van die gesprekken, maar vaak ben ik daarna de draad kwijt, waarmee ik bezig was via mail, brief of blog ;)
De brief moet dus nog even wachten, maar wordt uiterlijk vrijdag ingeleverd!
Na eindelijk eens een ovenschotel gegeten te hebben, die niet te zout was, hoewel een belachelijke omschrijving, iets met tomaatjes erin.
Zeggen en schrijven: 1 tomaatje!
Gelukkig had ik zelf kleine tomaatjes, dus ik heb er nog maar een stel bij gedaan en ik moet zeggen, dat het me goed gesmaakt heeft.
En na het eten zat ik wat na te denken over van alles en nog wat, de geest wilde niet echt tot rust komen...
Al jaren is mijn badkamer een doorn in het oog door de schimmelvorming tussen de tegels en de muur er boven.
Onlangs is de hulp begonnen met het rechter-gedeelte tussen de tegels met dat agressieve spul. Het is echt vreselijke troep, werkt op je slijmvliezen, iets waar je behoorlijk last van hebt!
Maar zo'n mooie witte muur heeft iets, zo hoort het te zijn in een badkamer, waar je jezelf reinigt, verzorgt en aankleedt, klaar voor de dag...
De afgelopen weken heb ik om de paar dagen 's avonds een deel tegel-voegen in gespoten. Het werd witter en witter, maar gisteravond was ik er opeens klaar mee, want het irriteert echt in mijn neus!
Ik ben er dus tegenaan gegaan, mijn overleden vriendin zou zeggen "schoonmaken in je hoofd...?"
In ieder geval ben ik er gisteravond volop tegenaan gegaan met nog agressiever spul. De schimmel spatte er letterlijk van af!
Hoe schoner ik het zag worden, hoe fanatieker ik werd, al deed het af en toe behoorlijk pijn in mijn handen door het drukken op de verstuiver...
Het is misschien wat overdone geweest om dat op 1 avond te doen, maar wat is het mooi wit geworden!
Eindelijk eens een schone badkamer, die oogt...
Wat mij betreft is het nog niet klaar, want mijn nieuwe hulp in het nieuwe jaar moet eerst nog de hele badkamer met een sopje afnemen. Hoe graag ik het ook zelf wil doen, is dat "een brug te ver"...
Daarna wil ik met schimmelwerend witsel de boven-muren doen!
Vandaag moest ik echter wel de gevolgen accepteren, iets wat me minder goed af ging ofwel heel humeurig. Niemand heeft er last van, maar ik wel!
Vooral last van mijn neus, waarvan de slijmvliezen behoorlijk geïrriteerd waren. De hele dag een piep in mijn neus, hoorbaar ademhalend en snotteren, hoezo geen mond/neuskapje gebruiken...
Humeurig dus, ook het gesprek met de thuisbegeleidster was vroeger dan anders afgelopen. Volgende week dan ook geen afspraak gemaakt, eerst die feestdagen maar voorbij!
De feestdagen, wie heeft het verzonnen?
Ik ervaar een gekte en ieder jaar lijkt het erger te worden in de winkels...
Vanavond ben ik even naar de Aldi gegaan en achter de kassa zat mijn favoriete medewerker.
Een heel bijzonder iemand met wie ik wel vaker persoonlijke gesprekken heb.
Iemand, die is aangesloten bij een bepaald geloof en hij doet dit werk bij de Aldi voor die gemeenschap.
Daarnaast heeft hij nog een andere baan, waarvan hij leeft...
Werken bij de Aldi is afzien, maar hij is altijd rustig en vriendelijk!
Zo ook vanavond weer, toen ik bij hem aan de kassa stond en er spontaan een gesprek over Kerst ontstond. Zoals verwacht had hij er ook een andere visie op dan de mensen, die hij voor de kassa kreeg.
Kerst is meer dan glitter en glamour en eetfestijnen...
Hij was de enige aan de kassa en er stond een behoorlijke rij, maar hij nam ruimschoots de tijd voor het gesprek met mij. Iets wat hij overigens niet bij iedereen doet, maar juist daarom voelde het speciaal voor mij!
En nee, mocht iemand wat gaan denken, geen speciaal gevoel, maar gewoon bewondering voor iemand met een bijzondere levensinstelling...
Het kleurt mijn leven in de donkere en chaotische dagen!
Ik ga zo maar eens even de keuken opruimen...
Liefs siergrasje
maandag 19 december 2011
Ditjes en datjes....
Gisteravond wilde ik het eitje koken voor bij de asperges...
Zoals gewoonlijk mijn "eierkannetje" op het vuur gezet, maar het water wilde maar niet gaan koken tot ik erachter kwam, dat het water steeds minder werd in het pannetje...
Nog eens goed gekeken en na bijna 40 jaar trouwe dienst als "eierkannetje" was het zo lek als een mandje geworden :(
Ooit eens gekregen van een mede-kamerbewoonster en met enige weemoed heb ik het laten afkoelen om het vervolgens in de vuilnisbak te gooien.
Vandaag maar een goedkoop eierkokertje gekocht...
Vrijdag had ik naar de thuiszorg-instelling gebeld om te vragen, wie er vandaag zou komen: de jonge vrouw dus met wie ik niet verder wil!
Er zou een mailtje gestuurd worden naar de betreffende persoon om vanmorgen contact met mij op te nemen. Ik hoorde maar niets, dus zelf maar gebeld, want ik vind het nogal lullig om haar te laten werken en tevens te zeggen, dat ik niet verder wil met haar...
Ik vind dit ongepast!!
Ik werd niet teruggebeld en om 12 uur stond de jonge vrouw voor de deur, een zeer onprettige confrontatie!
Er zijn reorganisaties binnen deze instelling, maar dit vind ik ronduit slordig, dus ze krijgen nog een pittig mailtje van mij! Dit soort zaken handel ik liever per mail dan per telefoon af, omdat het dan "op papier" staat: een officiële klacht!
Ik heb heel veel last van vocht in het autootje en ik had daar al vochtvretertjes voor gekocht, maar die moet ik echt om de paar dagen in de magnetron leggen.
Tot voor kort werkten deze zakjes redelijk, maar nu het veel meer regent, werkt het niet echt meer.
Op zich vind ik de vochtigheid tot daaraan toe, maar door de hoge luchtvochtigheid werkt de elektronica niet meer in het autootje.
De helft op mijn dashboard is niet meer te lezen, waaronder de snelheidsmeter en de brandstofmeter :(
Mogelijk moeten er ook wat zekeringen vervangen worden, maar daarvoor moet ik eens goed in het instructieboekje kijken en ook welke zekeringen ik nodig heb. Gedoe dus...
Wat zou het fijn zijn om genoeg geld te hebben om het autootje eens goed na te laten kijken. Via een garage kost dat echter teveel geld, wat dat betreft was het brommertje gemakkelijker om te laten maken ;)
Nou ja, vandaag een echte vochtvreter gekocht, die ik dan wel op de trap binnen zet als ik ga rijden...
Vanmiddag wat boodschapjes gedaan op het overdekte winkelcentrum, waaronder het eierkokertje. Het was al in de aanbieding, maar nu nog eens extra afgeprijsd ;) In eerste instantie wilde ik voor het koken van eieren een goedkoop pannetje kopen, maar dit eierkokertje is niet veel duurder en speciaal geschikt voor het koken van eieren.
Tevens een koffie-likeurtje gekocht voor de komende feestdagen...
Enerzijds zal ik blij zijn als deze feestdagen-gekte voorbij is, anderzijds wil ik er toch ook iets gezelligs van maken.
Hier en daar koop ik iets lekkers, wat in de aanbieding is: kleine afbakbroodjes met knoflookboter, een wildpaté met pruimen (lekker even opwarmen en dan op een toastje, jammie), een potje gevulde olijven met roomkaas en ook nog wild-ragout, lekker in pastei-bakjes.
Misschien wel lekker op Kerstavond om gewoon allerlei hapjes te eten en dan yoghurt toe. Yoghurt heeft altijd een soort rustgevend gevoel op de maag na veel eten :P
1-ste Kerstdag halen we die heerlijke Babi Pangang bij de Chinees en 2-de Kerstdag breng ik Sanne weer naar Deventer.
Op 30 december haal ik Sanne met haar deugnieten (katten) op, zetten de deugnieten op haar slaapkamertje en dan gaan we samen naar de dierentuin!
Ook dit jaar is er weer een Pasar Malam in de dierentuin in de Bush en het heeft echt iets heel tropisch met de geuren, muziek en standjes, alles in Indonesche sfeer!
Daar ook lekker wat eten in het restaurant of desnoods bij de eetkraampjes.
Oudejaarsavond wordt een avond van oliebollen/appelflappen, die Sanne koopt en dan 's avonds zelfgemaakte saté, komkommer, vleessalade en stokbrood. Uiteraard ontbreekt de saté-saus niet ;)
Afhankelijk van het weer gaan we op Nieuwjaarsdag naar Nationaal Park Hoge Veluwe: er doorheen rijden, af en toe uit stappen om een stukje te wandelen.
Zo niet, dan gaan we lekker bankhangen....
's Avonds zelfgemaakte erwtensoep met worst :D
2 Januari Sanne weer naar Deventer brengen: einde feestdagen, maar hopelijk een beter begin van het nieuwe jaar dan afgelopen jaar!
Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe teleurstellingen: inherent aan leven, maar hopelijk ook de lichtpunten blijven zien....
Liefs siergrasje
Zoals gewoonlijk mijn "eierkannetje" op het vuur gezet, maar het water wilde maar niet gaan koken tot ik erachter kwam, dat het water steeds minder werd in het pannetje...
Nog eens goed gekeken en na bijna 40 jaar trouwe dienst als "eierkannetje" was het zo lek als een mandje geworden :(
Ooit eens gekregen van een mede-kamerbewoonster en met enige weemoed heb ik het laten afkoelen om het vervolgens in de vuilnisbak te gooien.
Vandaag maar een goedkoop eierkokertje gekocht...
Vrijdag had ik naar de thuiszorg-instelling gebeld om te vragen, wie er vandaag zou komen: de jonge vrouw dus met wie ik niet verder wil!
Er zou een mailtje gestuurd worden naar de betreffende persoon om vanmorgen contact met mij op te nemen. Ik hoorde maar niets, dus zelf maar gebeld, want ik vind het nogal lullig om haar te laten werken en tevens te zeggen, dat ik niet verder wil met haar...
Ik vind dit ongepast!!
Ik werd niet teruggebeld en om 12 uur stond de jonge vrouw voor de deur, een zeer onprettige confrontatie!
Er zijn reorganisaties binnen deze instelling, maar dit vind ik ronduit slordig, dus ze krijgen nog een pittig mailtje van mij! Dit soort zaken handel ik liever per mail dan per telefoon af, omdat het dan "op papier" staat: een officiële klacht!
Ik heb heel veel last van vocht in het autootje en ik had daar al vochtvretertjes voor gekocht, maar die moet ik echt om de paar dagen in de magnetron leggen.
Tot voor kort werkten deze zakjes redelijk, maar nu het veel meer regent, werkt het niet echt meer.
Op zich vind ik de vochtigheid tot daaraan toe, maar door de hoge luchtvochtigheid werkt de elektronica niet meer in het autootje.
De helft op mijn dashboard is niet meer te lezen, waaronder de snelheidsmeter en de brandstofmeter :(
Mogelijk moeten er ook wat zekeringen vervangen worden, maar daarvoor moet ik eens goed in het instructieboekje kijken en ook welke zekeringen ik nodig heb. Gedoe dus...
Wat zou het fijn zijn om genoeg geld te hebben om het autootje eens goed na te laten kijken. Via een garage kost dat echter teveel geld, wat dat betreft was het brommertje gemakkelijker om te laten maken ;)
Nou ja, vandaag een echte vochtvreter gekocht, die ik dan wel op de trap binnen zet als ik ga rijden...
Vanmiddag wat boodschapjes gedaan op het overdekte winkelcentrum, waaronder het eierkokertje. Het was al in de aanbieding, maar nu nog eens extra afgeprijsd ;) In eerste instantie wilde ik voor het koken van eieren een goedkoop pannetje kopen, maar dit eierkokertje is niet veel duurder en speciaal geschikt voor het koken van eieren.
Tevens een koffie-likeurtje gekocht voor de komende feestdagen...
Enerzijds zal ik blij zijn als deze feestdagen-gekte voorbij is, anderzijds wil ik er toch ook iets gezelligs van maken.
Hier en daar koop ik iets lekkers, wat in de aanbieding is: kleine afbakbroodjes met knoflookboter, een wildpaté met pruimen (lekker even opwarmen en dan op een toastje, jammie), een potje gevulde olijven met roomkaas en ook nog wild-ragout, lekker in pastei-bakjes.
Misschien wel lekker op Kerstavond om gewoon allerlei hapjes te eten en dan yoghurt toe. Yoghurt heeft altijd een soort rustgevend gevoel op de maag na veel eten :P
1-ste Kerstdag halen we die heerlijke Babi Pangang bij de Chinees en 2-de Kerstdag breng ik Sanne weer naar Deventer.
Op 30 december haal ik Sanne met haar deugnieten (katten) op, zetten de deugnieten op haar slaapkamertje en dan gaan we samen naar de dierentuin!
Ook dit jaar is er weer een Pasar Malam in de dierentuin in de Bush en het heeft echt iets heel tropisch met de geuren, muziek en standjes, alles in Indonesche sfeer!
Daar ook lekker wat eten in het restaurant of desnoods bij de eetkraampjes.
Oudejaarsavond wordt een avond van oliebollen/appelflappen, die Sanne koopt en dan 's avonds zelfgemaakte saté, komkommer, vleessalade en stokbrood. Uiteraard ontbreekt de saté-saus niet ;)
Afhankelijk van het weer gaan we op Nieuwjaarsdag naar Nationaal Park Hoge Veluwe: er doorheen rijden, af en toe uit stappen om een stukje te wandelen.
Zo niet, dan gaan we lekker bankhangen....
's Avonds zelfgemaakte erwtensoep met worst :D
2 Januari Sanne weer naar Deventer brengen: einde feestdagen, maar hopelijk een beter begin van het nieuwe jaar dan afgelopen jaar!
Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe teleurstellingen: inherent aan leven, maar hopelijk ook de lichtpunten blijven zien....
Liefs siergrasje
zondag 18 december 2011
Hoezo moe ;)
Gisteravond was ik zo moe, mijn ogen vielen dicht tijdens het tv kijken, dus ben ik om kwart over 9 naar bed gegaan om als een blok in slaap te vallen!
Een lange nacht gemaakt, want ik ben vanmorgen pas om 9 uur opgestaan, dus bijna het klokje rond geslapen...
Als Gizmo niet had geblaft, klein kreng, was ik waarschijnlijk nog wel wat langer blijven liggen in het warme bedje!
Vandaag was het koopzondag in het dorp en het was mijn bedoeling om even een frisse neus te halen, maar tijdens het uitlaten van de hondjes vond ik het maar guur koud!
Lekker binnen blijven dus ;)
Vrijdag was ik even binnen gelopen bij Intertoys om te kijken naar goedkope pc-spelletjes. 3 CD's gekocht voor 5 euro van Agatha Christie, avonturen spellen.
Vanmiddag het 1-ste spel geïnstalleerd en ik ben er de hele middag zoet mee geweest :P
Eindelijk weer eens een spel met inhoud!
Ik ben pas bij hoofdstuk 2 en het hele spel telt 10 hoofdstukken, dus nog lang speelplezier tijdens de donkere dagen. Tel daarbij de nog de 2 andere spellen op, dan kom ik deze winter wel door als het buiten te guur is ;)
Graag wil ik ook wel weer verder met mijn website, foto's, fotobewerking, maar dan moet er rust in mijn hoofd zijn, wat me niet altijd lukt, iets wat deze spellen wel geven.
Verstand op nul zetten...
Gisteravond de zuurkool gegeten, die er zo lekker uit zag, maar weer echt veel te zout was. Ik vind dit zo jammer, want waarom zoveel zout in zo'n gerecht?
Zoutloos eten vind ik niet lekker, maar daar kun je nog wat aromat over strooien, maar te zout eten vind ik smerig.
Het bederft gewoon de smaak!
Toen ik pas met mijn ex-man samen woonde, wilde hij overal tomatenketchup over heen. Ergens kon ik dat wel begrijpen, want zijn moeder kon gewoon niet koken, maar ik was destijds en eigenlijk nog steeds, een keukenprinses, die graag werkte met kruiden om tot een verfijnde maaltijd te komen.
Zout is iets, wat ik spaarzaam gebruik en niet zozeer uit gezondheidsoverwegingen, maar gewoon omdat zout al snel overheersend is en de smaak teniet doet.
Ik kan op veel punten kritiek hebben op mijn moeder, maar ik heb van haar wel leren koken.
Op zaterdagavond stond ze nogal eens in de keuken en dan kwam ik bij haar op het aanrecht zitten, genietend van de geuren...
Zij vond me wel wat irritant, maar voor mij was het genieten!
Het had meer met haar gevoel voor mij te maken dan dat ik me irritant gedroeg....
Haar zelfgemaakte kroketten waren onovertroffen en er is geen merk, die evenaart aan haar kroketten.
Zondagsavonds in de loop van de avond was er aardappelsalade met zalm als hapje. Nog steeds maak ik deze vooral 's zomers...
Jammer, dat geen van mijn kinderen keukenprinsessen zijn geworden...
Ze hebben wel alles heel lekker gevonden, wat ik klaar maakte, maar geen behoefte om het te leren.
Eergisteravond heb ik voor mezelf spinazie opgewarmd, een gestoomd aardappeltje in de schil erbij en biefstukpuntjes gebakken. Iet of wat raw, op tijd uit de boter gehaald en toen champignons in die boter gebakken, wat melk erbij, zodat er een romig sausje ontstaat. Dit over de aardappeltjes gegoten en ik heb gesmuld!
Daar kan geen enkele kant en klaar maaltijd tegenop...
Dadelijk even afwassen en de rest van die zuurkool gaat de vuilnisbak in!
Vanavond asperges, een gekookt eitje, boterjus en een aardappeltje, echt lekker!
Liefs siergrasje
Een lange nacht gemaakt, want ik ben vanmorgen pas om 9 uur opgestaan, dus bijna het klokje rond geslapen...
Als Gizmo niet had geblaft, klein kreng, was ik waarschijnlijk nog wel wat langer blijven liggen in het warme bedje!
Vandaag was het koopzondag in het dorp en het was mijn bedoeling om even een frisse neus te halen, maar tijdens het uitlaten van de hondjes vond ik het maar guur koud!
Lekker binnen blijven dus ;)
Vrijdag was ik even binnen gelopen bij Intertoys om te kijken naar goedkope pc-spelletjes. 3 CD's gekocht voor 5 euro van Agatha Christie, avonturen spellen.
Vanmiddag het 1-ste spel geïnstalleerd en ik ben er de hele middag zoet mee geweest :P
Eindelijk weer eens een spel met inhoud!
Ik ben pas bij hoofdstuk 2 en het hele spel telt 10 hoofdstukken, dus nog lang speelplezier tijdens de donkere dagen. Tel daarbij de nog de 2 andere spellen op, dan kom ik deze winter wel door als het buiten te guur is ;)
Graag wil ik ook wel weer verder met mijn website, foto's, fotobewerking, maar dan moet er rust in mijn hoofd zijn, wat me niet altijd lukt, iets wat deze spellen wel geven.
Verstand op nul zetten...
Gisteravond de zuurkool gegeten, die er zo lekker uit zag, maar weer echt veel te zout was. Ik vind dit zo jammer, want waarom zoveel zout in zo'n gerecht?
Zoutloos eten vind ik niet lekker, maar daar kun je nog wat aromat over strooien, maar te zout eten vind ik smerig.
Het bederft gewoon de smaak!
Toen ik pas met mijn ex-man samen woonde, wilde hij overal tomatenketchup over heen. Ergens kon ik dat wel begrijpen, want zijn moeder kon gewoon niet koken, maar ik was destijds en eigenlijk nog steeds, een keukenprinses, die graag werkte met kruiden om tot een verfijnde maaltijd te komen.
Zout is iets, wat ik spaarzaam gebruik en niet zozeer uit gezondheidsoverwegingen, maar gewoon omdat zout al snel overheersend is en de smaak teniet doet.
Ik kan op veel punten kritiek hebben op mijn moeder, maar ik heb van haar wel leren koken.
Op zaterdagavond stond ze nogal eens in de keuken en dan kwam ik bij haar op het aanrecht zitten, genietend van de geuren...
Zij vond me wel wat irritant, maar voor mij was het genieten!
Het had meer met haar gevoel voor mij te maken dan dat ik me irritant gedroeg....
Haar zelfgemaakte kroketten waren onovertroffen en er is geen merk, die evenaart aan haar kroketten.
Zondagsavonds in de loop van de avond was er aardappelsalade met zalm als hapje. Nog steeds maak ik deze vooral 's zomers...
Jammer, dat geen van mijn kinderen keukenprinsessen zijn geworden...
Ze hebben wel alles heel lekker gevonden, wat ik klaar maakte, maar geen behoefte om het te leren.
Eergisteravond heb ik voor mezelf spinazie opgewarmd, een gestoomd aardappeltje in de schil erbij en biefstukpuntjes gebakken. Iet of wat raw, op tijd uit de boter gehaald en toen champignons in die boter gebakken, wat melk erbij, zodat er een romig sausje ontstaat. Dit over de aardappeltjes gegoten en ik heb gesmuld!
Daar kan geen enkele kant en klaar maaltijd tegenop...
Dadelijk even afwassen en de rest van die zuurkool gaat de vuilnisbak in!
Vanavond asperges, een gekookt eitje, boterjus en een aardappeltje, echt lekker!
Liefs siergrasje
zaterdag 17 december 2011
Geluksgeld....
Gisteren een rustig dagje ingelast, omdat ik vandaag weer naar Sanne zou rijden en dan moet ik zorgen, dat ik goed uitgerust ben!
Gisteren nog wel even naar het dorp geweest om nog het een en ander te kopen, waaronder wat kerstversiersels voor Sanne. Met haar katten kan ze geen kerstboom opzetten, want daar klimmen ze in of ze tikken alle ballen er uit :(
Zelf zet ik geen kerstboom meer, teveel gedoe en mijn huiskamertje is daar ook te klein voor!
Maar kerstfrutseltjes zijn wel leuk, daar zijn we het samen over eens :D
Zelf heb ik ook de nodige huisjes en LED-kitchdingetjes staan, die tegelijkertijd toch wel sfeervol zijn...
Gisteravond zat ik zo wat na te denken over Sanne en besloot om haar wat geld te geven in een kerstkaartje.
Al maanden zit ze bijna letterlijk op een houtje te bijten, omdat ze 3 maanden niet mocht werken (dank zij de tijdelijke contracten), er geen andere tijdelijke baan was en een kleine WW-uitkering kreeg.
Ze mag iedere week een keer bij een collega/vriendin eten, maar verder eet ze hoofdzakelijk macaroni zonder gezonde groenten erbij. Voor mij onverteerbaar!
De afgelopen 2 weken 2 tassen gevuld met van alles en nog wat: gezonde dingen en lekkere dingen, de kerstfrutseltjes, batterijen voor de frutseltjes (2 pakjes voor de prijs van 1) en nog zo wat dingetjes.
Maar geld om zelf iets te kopen heeft ze niet, dus vanmorgen voor mijn vertrek bij de bank langs gegaan om wat geld bij dat kerstkaartje te doen.
Het is niet zo, dat ik nu een geldboompje heb, maar de teruggave van de Belastingdienst heeft een hoop zorgen weggenomen! Tevens heb ik een vast inkomen, waar ik weliswaar zuinig mee moet zijn, maar toch...
Het begin van de rit naar Sanne was geen pretje, want er was een omleiding, dat wist ik en had ook al een alternatieve route uitgestippeld, maar halverwege liep ik vast op een andere opgebroken weg.
Gelukkig neem ik altijd de Tomtom mee en uiteindelijk deze maar aangezet, waardoor ik weer op de juiste weg geleid werd.
Verstandiger was geweest om de omleidingsborden te volgen, iets wat ik op de terugweg wel heb gedaan.
Verder een goede reis gehad met gezellig de radio aan...
Ik was even bang, dat het in Deventer een chaos zou zijn in verband met het Dickens-festijn, maar het viel mee!
Als 1-ste kreeg ze het kerstkaartje en ze wilde meteen het geld teruggeven, maar nee: lees eerst het kaartje maar en toen kon ze het wel accepteren.
Vervolgens leek het wel een beetje Sinterklaas: de tassen uitpakken...
O lekker dit, o lekker dat, leuk dit, leuk dat; haar plezier was zeker zo groot als mijn plezier om haar zo blij te zien!!!
Tevens had ik een diepvriestas gevuld met maaltijden, broodjes, een paar eieren, een lekker kaasje en nog zo wat dingetjes, waarvan ik weet, dat ze het lekker vindt ;)
Het geld vond ze echter heel bijzonder, een soort van rijkdom, hoewel het echt geen groot bedrag was!
Ze vond, dat ze het niet mocht verspillen, maar ik vond, dat ze zichzelf moest gaan verwennen en geen verantwoording hoefde af te leggen.
Na mijn vertrek is ze naar de stad gegaan en heeft een fles Glühwein bij de Jumbo gehaald. Dat vindt ze zo lekker, maar bij de kassa bleek, dat ze de 1000-ste bezoeker was, waardoor ze een groot kerstpakket kreeg!
Mijn geldgift is dus geluksgeld geweest... zo bijzonder, en zo des Kerstgevoel...
Ik ervaar een gevoel van dankbaarheid, nooit eerder zo gevoeld!
Uit het hart gegeven en dit grote kerstpakket is als het ware de kers op de taart.
Met Kerst komt ze naar mij toe en we gaan er samen weer iets gezelligs van maken. Niets groots, niets bijzonders, maar vooral gezelligheid!
Liefs siergrasje
Gisteren nog wel even naar het dorp geweest om nog het een en ander te kopen, waaronder wat kerstversiersels voor Sanne. Met haar katten kan ze geen kerstboom opzetten, want daar klimmen ze in of ze tikken alle ballen er uit :(
Zelf zet ik geen kerstboom meer, teveel gedoe en mijn huiskamertje is daar ook te klein voor!
Maar kerstfrutseltjes zijn wel leuk, daar zijn we het samen over eens :D
Zelf heb ik ook de nodige huisjes en LED-kitchdingetjes staan, die tegelijkertijd toch wel sfeervol zijn...
Gisteravond zat ik zo wat na te denken over Sanne en besloot om haar wat geld te geven in een kerstkaartje.
Al maanden zit ze bijna letterlijk op een houtje te bijten, omdat ze 3 maanden niet mocht werken (dank zij de tijdelijke contracten), er geen andere tijdelijke baan was en een kleine WW-uitkering kreeg.
Ze mag iedere week een keer bij een collega/vriendin eten, maar verder eet ze hoofdzakelijk macaroni zonder gezonde groenten erbij. Voor mij onverteerbaar!
De afgelopen 2 weken 2 tassen gevuld met van alles en nog wat: gezonde dingen en lekkere dingen, de kerstfrutseltjes, batterijen voor de frutseltjes (2 pakjes voor de prijs van 1) en nog zo wat dingetjes.
Maar geld om zelf iets te kopen heeft ze niet, dus vanmorgen voor mijn vertrek bij de bank langs gegaan om wat geld bij dat kerstkaartje te doen.
Het is niet zo, dat ik nu een geldboompje heb, maar de teruggave van de Belastingdienst heeft een hoop zorgen weggenomen! Tevens heb ik een vast inkomen, waar ik weliswaar zuinig mee moet zijn, maar toch...
Het begin van de rit naar Sanne was geen pretje, want er was een omleiding, dat wist ik en had ook al een alternatieve route uitgestippeld, maar halverwege liep ik vast op een andere opgebroken weg.
Gelukkig neem ik altijd de Tomtom mee en uiteindelijk deze maar aangezet, waardoor ik weer op de juiste weg geleid werd.
Verstandiger was geweest om de omleidingsborden te volgen, iets wat ik op de terugweg wel heb gedaan.
Verder een goede reis gehad met gezellig de radio aan...
Ik was even bang, dat het in Deventer een chaos zou zijn in verband met het Dickens-festijn, maar het viel mee!
Als 1-ste kreeg ze het kerstkaartje en ze wilde meteen het geld teruggeven, maar nee: lees eerst het kaartje maar en toen kon ze het wel accepteren.
Vervolgens leek het wel een beetje Sinterklaas: de tassen uitpakken...
O lekker dit, o lekker dat, leuk dit, leuk dat; haar plezier was zeker zo groot als mijn plezier om haar zo blij te zien!!!
Tevens had ik een diepvriestas gevuld met maaltijden, broodjes, een paar eieren, een lekker kaasje en nog zo wat dingetjes, waarvan ik weet, dat ze het lekker vindt ;)
Het geld vond ze echter heel bijzonder, een soort van rijkdom, hoewel het echt geen groot bedrag was!
Ze vond, dat ze het niet mocht verspillen, maar ik vond, dat ze zichzelf moest gaan verwennen en geen verantwoording hoefde af te leggen.
Na mijn vertrek is ze naar de stad gegaan en heeft een fles Glühwein bij de Jumbo gehaald. Dat vindt ze zo lekker, maar bij de kassa bleek, dat ze de 1000-ste bezoeker was, waardoor ze een groot kerstpakket kreeg!
Mijn geldgift is dus geluksgeld geweest... zo bijzonder, en zo des Kerstgevoel...
Ik ervaar een gevoel van dankbaarheid, nooit eerder zo gevoeld!
Uit het hart gegeven en dit grote kerstpakket is als het ware de kers op de taart.
Met Kerst komt ze naar mij toe en we gaan er samen weer iets gezelligs van maken. Niets groots, niets bijzonders, maar vooral gezelligheid!
Liefs siergrasje
donderdag 15 december 2011
Een drukke dag....
Gisteren een rustig dagje, vandaag een drukke dag!
Vanmorgen eerst naar de huisarts geweest en ik ben zo blij met deze huisarts, na ruim 20 jaar weer een huisarts in wie ik vertrouwen heb en bij wie ik me prettig voel!
Ik ben van mening, dat een goede huisarts al de helft van genezing betekent...
Voor de nacht heb ik pijnstilling gekregen, die ik op mijn nachtkastje ga leggen, want niet iedere nacht heb ik zoveel pijn. Pas als ik wakker word van de pijn, neem ik dan een pijnstiller in.
Ook wordt er een revalidatie-traject in gang gezet en de huisarts heeft het liefst, dat dit zo snel mogelijk gestart wordt!
Bloed laten prikken en alles is in orde, behalve het cholesterol, waarvoor ik weer bij iemand anders in de praktijk moet zijn.
Morgen maar een afspraak maken...
Ik begrijp niet goed, waarom mijn cholesterol te hoog is, want ik eet niet vet, snoep weinig, geen snacker en noem maar op, waardoor het cholesterol te hoog zou kunnen worden.
Nou ja, ik ga het wel horen ;)
Vandaag HET bezoek van mijn zus(je), best wel spannend, maar het is heel gezellig en ontspannend geweest. Fijn om met haar te praten over onze aandoening, hoewel zij nog veel meer kan dan ik, maar het leeftijdsverschil zal daar ook een rol in spelen. 9 Jaar geleden kon ik ook nog veel meer...
Daarna nog even bezig geweest met de pc, omdat ik iets wilde, wat na veel zoeken niet mogelijk bleek te zijn met mijn huidige versie van Outlook.
Te moe om daar verder nog mee bezig te zijn!
Morgen een rustdag, wat uitslapen en dan ga ik zaterdag Sanne bevoorraden, hoewel ik morgen moet uitzoeken, hoe ik dan moet rijden, want een deel van de weg is dit weekend afgesloten.
Gaat goed komen ;)
Moe nu van deze dag, maar wel met een goed gevoel...
Liefs siergrasje
Vanmorgen eerst naar de huisarts geweest en ik ben zo blij met deze huisarts, na ruim 20 jaar weer een huisarts in wie ik vertrouwen heb en bij wie ik me prettig voel!
Ik ben van mening, dat een goede huisarts al de helft van genezing betekent...
Voor de nacht heb ik pijnstilling gekregen, die ik op mijn nachtkastje ga leggen, want niet iedere nacht heb ik zoveel pijn. Pas als ik wakker word van de pijn, neem ik dan een pijnstiller in.
Ook wordt er een revalidatie-traject in gang gezet en de huisarts heeft het liefst, dat dit zo snel mogelijk gestart wordt!
Bloed laten prikken en alles is in orde, behalve het cholesterol, waarvoor ik weer bij iemand anders in de praktijk moet zijn.
Morgen maar een afspraak maken...
Ik begrijp niet goed, waarom mijn cholesterol te hoog is, want ik eet niet vet, snoep weinig, geen snacker en noem maar op, waardoor het cholesterol te hoog zou kunnen worden.
Nou ja, ik ga het wel horen ;)
Vandaag HET bezoek van mijn zus(je), best wel spannend, maar het is heel gezellig en ontspannend geweest. Fijn om met haar te praten over onze aandoening, hoewel zij nog veel meer kan dan ik, maar het leeftijdsverschil zal daar ook een rol in spelen. 9 Jaar geleden kon ik ook nog veel meer...
Daarna nog even bezig geweest met de pc, omdat ik iets wilde, wat na veel zoeken niet mogelijk bleek te zijn met mijn huidige versie van Outlook.
Te moe om daar verder nog mee bezig te zijn!
Morgen een rustdag, wat uitslapen en dan ga ik zaterdag Sanne bevoorraden, hoewel ik morgen moet uitzoeken, hoe ik dan moet rijden, want een deel van de weg is dit weekend afgesloten.
Gaat goed komen ;)
Moe nu van deze dag, maar wel met een goed gevoel...
Liefs siergrasje
dinsdag 13 december 2011
Een vreemde avond...
Gisteravond nog even met mijn zus gebeld, die a.s. donderdag op bezoek komt.
Ik had haar een mailtje gestuurd, maar dat was niet aangekomen en ze had inderdaad problemen met haar mail...
Of ik nu wat van slag ben geraakt door het telefoontje, maar in ieder geval werd ik vanmorgen wakker in bed (normaal natuurlijk :P) zonder te weten, dat ik naar bed ben gegaan.
Ik werd gewekt door de telefoon van de thuiszorgorganisatie: of ik na de Kerst vervangende hulp wilde, maar nee, dat vond ik niet nodig. Wel meteen gevraagd of ik voortaan de hulp van gisteren mocht hebben en dat was prima!
Daarna maar meteen mijn bed uitgegaan en was nog meer verbaasd toen ik mijn woonkamer binnen kwam: alle lampen en lampjes waren aan!
Ik kan me er echter niets van herinneren, dat ik zomaar naar bed ben gegaan en nee, ik had geen borreltje teveel op ;)
Dit is me nog nooit gebeurd!!!
Een jaar of 5 geleden heb ik wel een tijd gehad, dat ik flauw viel, maar dat voelde ik altijd aankomen, zodat ik bijtijds even kon gaan liggen. Gelukkig is dat weer overgegaan, waarna ik er geen last meer van had.
Ik weet nog wel, dat ik boerenkool gegeten heb, maar dat deze niet zo smaakte, dus ook niet alles opgegeten.
Daarna is het blanco geworden...
Te zien aan het theekopje met daarin een theezakje ben ik bezig geweest om een kopje thee te maken. Bizar!!!!
Het viel me vanmorgen wel op, dat ik een enorm "zwaar" hoofd had, wat in de loop van de dag gelukkig verdween, maar wel iets wat ik niet goed kan verklaren...
Vanmiddag een afspraak gemaakt met de huisarts en ik kan donderdagmorgen terecht en dan ook maar het gebeuren van gisteravond bespreken.
Net belde Sanne en ik vertelde haar het gebeuren van gisteravond en ze dacht meteen aan een TIA, iets wat ik vermoedelijk ook 2x heb gehad, toen ik nog die ernstige bloedarmoede had.
Het zal toch niet waar zijn................................
Ik haat deze piekermodus, rotlijf, wat me steeds meer in de steek laat...grrrr
Liefs siergrasje
Ik had haar een mailtje gestuurd, maar dat was niet aangekomen en ze had inderdaad problemen met haar mail...
Of ik nu wat van slag ben geraakt door het telefoontje, maar in ieder geval werd ik vanmorgen wakker in bed (normaal natuurlijk :P) zonder te weten, dat ik naar bed ben gegaan.
Ik werd gewekt door de telefoon van de thuiszorgorganisatie: of ik na de Kerst vervangende hulp wilde, maar nee, dat vond ik niet nodig. Wel meteen gevraagd of ik voortaan de hulp van gisteren mocht hebben en dat was prima!
Daarna maar meteen mijn bed uitgegaan en was nog meer verbaasd toen ik mijn woonkamer binnen kwam: alle lampen en lampjes waren aan!
Ik kan me er echter niets van herinneren, dat ik zomaar naar bed ben gegaan en nee, ik had geen borreltje teveel op ;)
Dit is me nog nooit gebeurd!!!
Een jaar of 5 geleden heb ik wel een tijd gehad, dat ik flauw viel, maar dat voelde ik altijd aankomen, zodat ik bijtijds even kon gaan liggen. Gelukkig is dat weer overgegaan, waarna ik er geen last meer van had.
Ik weet nog wel, dat ik boerenkool gegeten heb, maar dat deze niet zo smaakte, dus ook niet alles opgegeten.
Daarna is het blanco geworden...
Te zien aan het theekopje met daarin een theezakje ben ik bezig geweest om een kopje thee te maken. Bizar!!!!
Het viel me vanmorgen wel op, dat ik een enorm "zwaar" hoofd had, wat in de loop van de dag gelukkig verdween, maar wel iets wat ik niet goed kan verklaren...
Vanmiddag een afspraak gemaakt met de huisarts en ik kan donderdagmorgen terecht en dan ook maar het gebeuren van gisteravond bespreken.
Net belde Sanne en ik vertelde haar het gebeuren van gisteravond en ze dacht meteen aan een TIA, iets wat ik vermoedelijk ook 2x heb gehad, toen ik nog die ernstige bloedarmoede had.
Het zal toch niet waar zijn................................
Ik haat deze piekermodus, rotlijf, wat me steeds meer in de steek laat...grrrr
Liefs siergrasje
maandag 12 december 2011
Vandaag toch weer een pijnlijk moment...
Niets ten nadele van mijn nieuwe hulp, maar ze vroeg me wel iets heel pijnlijks, terwijl ze bezig was...
Ben je van Indonesische afkomst?
Het is en blijft een soort van bom, die dan even bij mij binnen komt....
Die vraag loopt als een draad door mijn leven heen en ik heb er zelfs Indonesische mensen mee beledigd door Nee te zeggen, alsof ik mijn afkomst verloochende...
De werkelijkheid is, dat ik mijn afkomst niet ken...
Het enige wat ik weet, is dat mijn moeder een afkeer van mij had en het vooral mijn vader was, die heel zorgzaam voor mij was.
Een zus van mijn vader, een non, gestationeerd in Indonesië, heeft altijd bijzondere aandacht voor mij gehad en is na mijn geboorte ook niet meer teruggekeerd naar Indonesië.
Ooit ben ik op 16-jarige leeftijd bij haar op bezoek geweest in het klooster en het voelde vreemd, omdat ze zich zo als moeder gedroeg.
Een moeder, die ik zelf zo niet kende als mijn eigen moeder, iemand, die een afkeer van mij had.
Die andere moeder was trots op mij en liet mij zien aan de andere nonnen.
Ze borstelde mijn haren en zette papillotten in, maar als 16-jarige vond ik het maar vreemd...
Toen ik in mijn adolescentie-periode kwam, is mijn verscheurde jeugd mij opgebroken en mijn tante is uit het klooster getreden om bij mijn ouders in te trekken.
Mijn tante, waarschijnlijk moeder, wilde er voor mij zijn in die moeilijke periode, maar mijn vader heeft haar dat verboden, waarna ze uit huis is gezet en in een hotelkamer heeft ze zelfmoord gepleegd.
Naarmate ik ouder word, lijken puzzelstukjes bijeen te komen...
Het complete verhaal is door iedereen mee het graf in genomen, maar als ik die vraag krijg: Ben je van Indonesische afkomst, dan ramt het weer even bij mij binnen!
Het lijkt wel of het nooit echt slijt....
Wat ik zelf dan moeilijk vind, is dat ik dan weer met 1 ruk in het verleden word getrokken: kindertehuizen, gastgezinnen, een niet welkom-gevoel...
Mwah, ik ben inmiddels 61 en het raakt me wel, alleen niet meer zo heftig, maar toch...
Liefs siergrasje
Ben je van Indonesische afkomst?
Het is en blijft een soort van bom, die dan even bij mij binnen komt....
Die vraag loopt als een draad door mijn leven heen en ik heb er zelfs Indonesische mensen mee beledigd door Nee te zeggen, alsof ik mijn afkomst verloochende...
De werkelijkheid is, dat ik mijn afkomst niet ken...
Het enige wat ik weet, is dat mijn moeder een afkeer van mij had en het vooral mijn vader was, die heel zorgzaam voor mij was.
Een zus van mijn vader, een non, gestationeerd in Indonesië, heeft altijd bijzondere aandacht voor mij gehad en is na mijn geboorte ook niet meer teruggekeerd naar Indonesië.
Ooit ben ik op 16-jarige leeftijd bij haar op bezoek geweest in het klooster en het voelde vreemd, omdat ze zich zo als moeder gedroeg.
Een moeder, die ik zelf zo niet kende als mijn eigen moeder, iemand, die een afkeer van mij had.
Die andere moeder was trots op mij en liet mij zien aan de andere nonnen.
Ze borstelde mijn haren en zette papillotten in, maar als 16-jarige vond ik het maar vreemd...
Toen ik in mijn adolescentie-periode kwam, is mijn verscheurde jeugd mij opgebroken en mijn tante is uit het klooster getreden om bij mijn ouders in te trekken.
Mijn tante, waarschijnlijk moeder, wilde er voor mij zijn in die moeilijke periode, maar mijn vader heeft haar dat verboden, waarna ze uit huis is gezet en in een hotelkamer heeft ze zelfmoord gepleegd.
Naarmate ik ouder word, lijken puzzelstukjes bijeen te komen...
Het complete verhaal is door iedereen mee het graf in genomen, maar als ik die vraag krijg: Ben je van Indonesische afkomst, dan ramt het weer even bij mij binnen!
Het lijkt wel of het nooit echt slijt....
Wat ik zelf dan moeilijk vind, is dat ik dan weer met 1 ruk in het verleden word getrokken: kindertehuizen, gastgezinnen, een niet welkom-gevoel...
Mwah, ik ben inmiddels 61 en het raakt me wel, alleen niet meer zo heftig, maar toch...
Liefs siergrasje
Druk geweest....
Vorige week donderdagavond zuurkoolstamp gemaakt met de bedoeling om vrijdag naar Sanne te gaan. Helaas voor mij en fijn voor haar moest ze vrijdag werken, dus het ging niet door!
Tevens had ze geen ruimte in het vriesvakje :(
Vrijdagavond is ze thuisgekomen en zaterdagmorgen zijn we om 9 uur vertrokken om naar Breskens te gaan.
Een lange, lange treinreis en in Vlissingen moesten we bijna een uur wachten op de boot. Pas tegen half 2 waren we bij Peter in Breskens.
Daar even wat gegeten en toen door naar Brugge om daar de Kerstmarkt te bezoeken. Echter, het was belachelijk druk in Brugge, alsof alle Belgen tegelijk naar Brugge wilden, dus geen parkeerplaatsen meer en alleen maar file en nog eens file.
Uiteindelijk hebben we er maar vanaf gezien en zijn toen richting Knokke gereden, maar eenmaal in Knokke kon Peter de weg niet vinden om vervolgens naar Cadzand te rijden.
Daar even bij het strand uitgestapt, waar het vervolgens begon te regenen, dus toen maar terug naar zijn huis.
Peter was heel gefrustreerd, dat het uitstapje niet door was gegaan en had moeite om het te verbergen. Hmmm, hij kon er toch ook niets aan doen???
Bij hem een biertje gedronken, waarna we uit eten zijn gegaan in Breskens. Voor Sanne en mij ietwat teleurstellend, dat hij voor een visrestaurant gekozen had, want wij zijn geen van beiden visliefhebbers. Gelukkig was er wel de keuze voor een varkenshaasje, maar echt lekker.... nou nee!
Toch heb ik er een klein feestje van gemaakt om aan de bar te vragen of er iets speciaals van de Irish coffee gemaakt kon worden, want Peter wordt over een paar weken 50 jaar.
Ze hebben er een vrolijk stokje bij gedaan en een kaartje met Welkom bij de club van 50. Hij kon dit wel waarderen ;)
Daarna weer terug naar huis en nog een wijntje gedronken om vervolgens niet al te laat naar bed te gaan.
Helaas heb ik de hele nacht liggen spoken in de zin van vloeken, tieren en alsmaar au au au liggen roepen. Dit natuurlijk in mijn slaap, maar blijkbaar had ik zoveel pijn in mijn armen en schouders, dat het vanzelf ging :(
Ook mijn onderrug deed absurd veel pijn, vermoedelijk omdat ik die dag teveel in dezelfde houding gezeten had...
Op een gegeven moment zelfs mijn bed uitgedonderd.... zucht
De volgende ochtend waren we dus alle 3 helemaal brak, maar toch zijn we nog even een uurtje over het strand gaan lopen. Daarna werd het weer tijd voor de terugreis, weer zo'n lange reis: even voor half 1 de boot genomen en rond kwart voor 5 was ik eindelijk weer thuis...
Nog even met de buurman staan praten, die voor de hondjes had gezorgd en hem verteld, dat ik 's nachts zo te keer ben gegaan van de pijn. Wist hij me te vertellen, dat hij me 's avonds ook wel eens hoort roepen van de pijn.
Ik weet wel, dat ik 's nachts regelmatig wakker word van de pijn, maar dat ik ook zo kan roepen in mijn slaap...
Morgen maar een afspraak maken met de huisarts om te kijken of hier iets aan gedaan kan worden, hetzij onderzoek, hetzij pijnstilling, want dit vind ik toch wel heel vervelend!!!!!!!!!!!!!!!
Vrijdagochtend kreeg ik een telefoontje van de thuiszorg-organisatie, dat mijn hulp nog steeds ziek was en pas dinsdag weer beter zou zijn...
Hier zakt me echt even de broek van af, ze maakt er gewoon een potje van!
Vandaag vervangende hulp gekregen en ik heb besloten om met haar door te gaan. Ze is wat ouder en heeft minder problemen of ze praat er niet over en is vriendelijk en prettig in de omgang met wat humor.
Wel werkt ze, naar mijn mening, iets te hard, want ze heeft geen zitvlees en gaat maar door en door en dat heel grondig!
Als ze mijn vaste hulp blijft, kan ze iedere keer wat aanpakken, maar ze hoeft niet in 1x alles grondig te doen.
Morgen maar even de organisatie bellen, dat ik verder wil gaan met deze hulp.
Vanavond maar een bakje stamppot uit de vriezer halen: ik heb de keuze tussen boerenkool, hutspot of preistamp ;)
Liefs siergrasje
Tevens had ze geen ruimte in het vriesvakje :(
Vrijdagavond is ze thuisgekomen en zaterdagmorgen zijn we om 9 uur vertrokken om naar Breskens te gaan.
Een lange, lange treinreis en in Vlissingen moesten we bijna een uur wachten op de boot. Pas tegen half 2 waren we bij Peter in Breskens.
Daar even wat gegeten en toen door naar Brugge om daar de Kerstmarkt te bezoeken. Echter, het was belachelijk druk in Brugge, alsof alle Belgen tegelijk naar Brugge wilden, dus geen parkeerplaatsen meer en alleen maar file en nog eens file.
Uiteindelijk hebben we er maar vanaf gezien en zijn toen richting Knokke gereden, maar eenmaal in Knokke kon Peter de weg niet vinden om vervolgens naar Cadzand te rijden.
Daar even bij het strand uitgestapt, waar het vervolgens begon te regenen, dus toen maar terug naar zijn huis.
Peter was heel gefrustreerd, dat het uitstapje niet door was gegaan en had moeite om het te verbergen. Hmmm, hij kon er toch ook niets aan doen???
Bij hem een biertje gedronken, waarna we uit eten zijn gegaan in Breskens. Voor Sanne en mij ietwat teleurstellend, dat hij voor een visrestaurant gekozen had, want wij zijn geen van beiden visliefhebbers. Gelukkig was er wel de keuze voor een varkenshaasje, maar echt lekker.... nou nee!
Toch heb ik er een klein feestje van gemaakt om aan de bar te vragen of er iets speciaals van de Irish coffee gemaakt kon worden, want Peter wordt over een paar weken 50 jaar.
Ze hebben er een vrolijk stokje bij gedaan en een kaartje met Welkom bij de club van 50. Hij kon dit wel waarderen ;)
Daarna weer terug naar huis en nog een wijntje gedronken om vervolgens niet al te laat naar bed te gaan.
Helaas heb ik de hele nacht liggen spoken in de zin van vloeken, tieren en alsmaar au au au liggen roepen. Dit natuurlijk in mijn slaap, maar blijkbaar had ik zoveel pijn in mijn armen en schouders, dat het vanzelf ging :(
Ook mijn onderrug deed absurd veel pijn, vermoedelijk omdat ik die dag teveel in dezelfde houding gezeten had...
Op een gegeven moment zelfs mijn bed uitgedonderd.... zucht
De volgende ochtend waren we dus alle 3 helemaal brak, maar toch zijn we nog even een uurtje over het strand gaan lopen. Daarna werd het weer tijd voor de terugreis, weer zo'n lange reis: even voor half 1 de boot genomen en rond kwart voor 5 was ik eindelijk weer thuis...
Nog even met de buurman staan praten, die voor de hondjes had gezorgd en hem verteld, dat ik 's nachts zo te keer ben gegaan van de pijn. Wist hij me te vertellen, dat hij me 's avonds ook wel eens hoort roepen van de pijn.
Ik weet wel, dat ik 's nachts regelmatig wakker word van de pijn, maar dat ik ook zo kan roepen in mijn slaap...
Morgen maar een afspraak maken met de huisarts om te kijken of hier iets aan gedaan kan worden, hetzij onderzoek, hetzij pijnstilling, want dit vind ik toch wel heel vervelend!!!!!!!!!!!!!!!
Vrijdagochtend kreeg ik een telefoontje van de thuiszorg-organisatie, dat mijn hulp nog steeds ziek was en pas dinsdag weer beter zou zijn...
Hier zakt me echt even de broek van af, ze maakt er gewoon een potje van!
Vandaag vervangende hulp gekregen en ik heb besloten om met haar door te gaan. Ze is wat ouder en heeft minder problemen of ze praat er niet over en is vriendelijk en prettig in de omgang met wat humor.
Wel werkt ze, naar mijn mening, iets te hard, want ze heeft geen zitvlees en gaat maar door en door en dat heel grondig!
Als ze mijn vaste hulp blijft, kan ze iedere keer wat aanpakken, maar ze hoeft niet in 1x alles grondig te doen.
Morgen maar even de organisatie bellen, dat ik verder wil gaan met deze hulp.
Vanavond maar een bakje stamppot uit de vriezer halen: ik heb de keuze tussen boerenkool, hutspot of preistamp ;)
Liefs siergrasje
woensdag 7 december 2011
Eindelijk vandaag weer een stuk beter :D
Het is nog wel wat snotteren en hoesten, maar stukken minder dan de afgelopen dagen en ook de verhoging is verdwenen!
Gelukkig maar, want ik begon het al behoorlijk zat te worden, hoewel ik niet zo moet zeuren, want het was niets vergeleken met de heftige griep, die Sanne een paar keer heeft gehad...
Vandaag is de thuisbegeleidster weer geweest en even bijgepraat over de afgelopen week: de kille crematie van mijn vriendin, ziekzijn en tot wanneer de indicatie loopt voor haar begeleiding. Nog een jaar te gaan, iets wat ik wel heel prettig vind!!!
Daarna wat boodschappen gedaan, want komend weekend gaan we naar Zeeland, helaas een pokke-lange reis, maar het gaat zeker gezellig worden!
Ik had eigenlijk morgen naar Sanne willen gaan om haar te bevoorraden, maar ze moet werken, dus wordt het vrijdag!
Als het even mee zit, kan ze dan met mij mee terugrijden ;)
Straks even afwassen en ik eet vanavond gebakken aardappeltjes met salade.
Liefs siergrasje
Gelukkig maar, want ik begon het al behoorlijk zat te worden, hoewel ik niet zo moet zeuren, want het was niets vergeleken met de heftige griep, die Sanne een paar keer heeft gehad...
Vandaag is de thuisbegeleidster weer geweest en even bijgepraat over de afgelopen week: de kille crematie van mijn vriendin, ziekzijn en tot wanneer de indicatie loopt voor haar begeleiding. Nog een jaar te gaan, iets wat ik wel heel prettig vind!!!
Daarna wat boodschappen gedaan, want komend weekend gaan we naar Zeeland, helaas een pokke-lange reis, maar het gaat zeker gezellig worden!
Ik had eigenlijk morgen naar Sanne willen gaan om haar te bevoorraden, maar ze moet werken, dus wordt het vrijdag!
Als het even mee zit, kan ze dan met mij mee terugrijden ;)
Straks even afwassen en ik eet vanavond gebakken aardappeltjes met salade.
Liefs siergrasje
dinsdag 6 december 2011
Hangdag!
Vanmorgen opgestaan met een enorme kriebelhoest, zodanig dat roken niet mogelijk was zonder een enorme hoestbui te krijgen...
Gelukkig verdween die kriebelhoest in de loop van de dag en vandaag maar besloten om binnen te blijven, iets wat niets voor mij is, maar ik wil graag af van dit grieperig gedoe.
Uiteraard de hondjes uitgelaten en even naar de slijter gelopen voor een flesje rum om een hete grog te maken: warme thee met een scheutje rum en honing, en het lijkt wel wat te helpen...
Maar wat doe je met zo'n dag binnen hangen...?
Uiteindelijk maar begonnen met een tijdrovend klusje: foto's overzetten naar de externe harde schijf, want de partitie met foto's was helemaal vol, waardoor het niet meer mogelijk was om foto's te bewerken. Te weinig schijfruimte :(
Soms denk ik, gooi alles toch weg, want wat moet je met al die foto's van bloemetjes, bijtjes, vlindertjes en dierentuinfoto's?
Tegelijkertijd zijn het herinneringen van o ja, dat vond ik toen zo mooi...
Tegenwoordig probeer ik slechte foto's zoveel mogelijk te verwijderen, maar er blijven altijd nog wat foto's over, omdat ze een herinnering oproepen, al dan niet mooi of scherp.
Gisteravond heerlijk vlees klaargemaakt met petehbonen, lekker pittig met sambal om vandaag tot de ontdekking te komen, dat mijn achterkantje dit niet kan waarderen. Pijn en tot bloedens toe....grrr
Ik ben er wel aan gewend en heb al heel wat zalfjes en zo om het weer te herstellen, maar ik baal ervan, dat ik steeds minder kan verdragen!
Zo zie ik een beetje tegen komend weekend op...
Hartstikke gezellig, zonder meer, maar we gaan ook uit eten en ik weet, dat ik na een warme maaltijd last ga krijgen van mijn darmen als ik daarna ga lopen.
Ik kan het dan niet ophouden of tegenhouden, het zweet breekt me dan aan alle kanten uit en ben geneigd om in het 1-ste de beste steegje mezelf te ontlasten. Zooo gênant!
Als ik thuis warm eet, heb ik daar geen last van, omdat ik daarna niet hoef te lopen.
Door mijn aandoening heb ik een verzakte dunne en dikke darm, waar niets aan te doen valt. Er valt mee te leven, zij het met de nodige handgrepen, maar ga ik uit eten, dan wordt het een ander verhaal.
Misschien maar even onze huisvriend mailen over dit probleem, zodat ik niet hoef te lopen en hij mij ophaalt met de auto vlakbij het restaurant, waar we gegeten hebben...
Liefs siergrasje
Gelukkig verdween die kriebelhoest in de loop van de dag en vandaag maar besloten om binnen te blijven, iets wat niets voor mij is, maar ik wil graag af van dit grieperig gedoe.
Uiteraard de hondjes uitgelaten en even naar de slijter gelopen voor een flesje rum om een hete grog te maken: warme thee met een scheutje rum en honing, en het lijkt wel wat te helpen...
Maar wat doe je met zo'n dag binnen hangen...?
Uiteindelijk maar begonnen met een tijdrovend klusje: foto's overzetten naar de externe harde schijf, want de partitie met foto's was helemaal vol, waardoor het niet meer mogelijk was om foto's te bewerken. Te weinig schijfruimte :(
Soms denk ik, gooi alles toch weg, want wat moet je met al die foto's van bloemetjes, bijtjes, vlindertjes en dierentuinfoto's?
Tegelijkertijd zijn het herinneringen van o ja, dat vond ik toen zo mooi...
Tegenwoordig probeer ik slechte foto's zoveel mogelijk te verwijderen, maar er blijven altijd nog wat foto's over, omdat ze een herinnering oproepen, al dan niet mooi of scherp.
Gisteravond heerlijk vlees klaargemaakt met petehbonen, lekker pittig met sambal om vandaag tot de ontdekking te komen, dat mijn achterkantje dit niet kan waarderen. Pijn en tot bloedens toe....grrr
Ik ben er wel aan gewend en heb al heel wat zalfjes en zo om het weer te herstellen, maar ik baal ervan, dat ik steeds minder kan verdragen!
Zo zie ik een beetje tegen komend weekend op...
Hartstikke gezellig, zonder meer, maar we gaan ook uit eten en ik weet, dat ik na een warme maaltijd last ga krijgen van mijn darmen als ik daarna ga lopen.
Ik kan het dan niet ophouden of tegenhouden, het zweet breekt me dan aan alle kanten uit en ben geneigd om in het 1-ste de beste steegje mezelf te ontlasten. Zooo gênant!
Als ik thuis warm eet, heb ik daar geen last van, omdat ik daarna niet hoef te lopen.
Door mijn aandoening heb ik een verzakte dunne en dikke darm, waar niets aan te doen valt. Er valt mee te leven, zij het met de nodige handgrepen, maar ga ik uit eten, dan wordt het een ander verhaal.
Misschien maar even onze huisvriend mailen over dit probleem, zodat ik niet hoef te lopen en hij mij ophaalt met de auto vlakbij het restaurant, waar we gegeten hebben...
Liefs siergrasje
maandag 5 december 2011
Het wil maar niet echt beteren....
Zaterdagavond had ik niet de puf om te koken en ook geen zin in een bakje diepvries, dus ben ik eens een nieuwe Chinees gaan uitproberen.
Waar ik eerst altijd naar toe ging, heeft gekozen voor mindere kwaliteit om te bezuinigen, iets wat jammer is :(
De maaltijd van de nieuwe Chinees was boven verwachting: heerlijk krokante babi pangang met de saus in een apart bakje, waardoor het vlees ook heerlijk krokant bleef!
Een aanrader dus om er vaker naar toe te gaan :D
Gisteren de hele dag binnen gebleven met uitzondering van de hondjes uitlaten, maar daar bleef het dan ook bij! Ik heb me zelfs niet aangekleed, maar lekker in mijn pyama gebleven ;)
Lekker voor de tv gehangen en naar een hele oude film gekeken "The secret garden" uit 1949.
Hoewel de verhoging niet verder op loopt, wil het ook niet echt zakken.
's Nachts heb ik nergens last van en slaap goed, maar zodra ik overeind kom, begint het snotteren weer, hoewel het hoesten wat minder wordt.
Wel wat meer kortademig, dus er zal ook wel een lichte bronchitis zitten, waar ik dan af en toe een "pufje" voor neem...
Gelukkig heb ik nog wel reuk en smaak dus zo ernstig is het griepje nu ook weer niet ;)
Vanmorgen wilde ik de hulp afbellen om het vandaag nog rustig aan te doen, maar het was niet nodig, want ik werd zelf gebeld, dat mijn hulp ziek was.
Lekker aantutten dus...
Vanmiddag kwam de buurman vragen of ik een keukenweegschaaltje had, want hij wilde hondenbrokjes afwegen. Het was nieuw voer en hij is blijkbaar een pietje precies met de brokjes.
Zelf ben ik er heel gemakkelijk in: zodra het bakje brokjes leeg is, begint Rakker tegen de bakjes aan te rammelen en doe ik er weer brokjes in.
Ze hebben dus altijd brokjes tot hun beschikking en eten wanneer ze trek hebben. Soms een bakje per dag en soms doen ze er een paar dagen over.
Dit is mij destijds geadviseerd door de dierenarts toen Gizmo nog heel klein was.
Rakker dacht in het begin, dat hij alles moest opeten, maar al na korte tijd besefte hij, dat er gewoon altijd brokjes zijn, wanneer hij trek heeft.
En ondanks de "snoepjes" tussendoor zijn ze absoluut niet dik, laat staan te dik!
Wat dat betreft, zijn ze verstandiger dan mensen :P
Vanmiddag toch maar eventjes in het autootje gestapt om een paar boodschapjes te doen bij Appie. De tissues met balsam waren in de aanbieding en daar kan ik er op het moment niet genoeg van hebben ;)
Verder denk ik toch nog wel veel na over mijn vriendin, die zo plotseling is overleden en waarvan zo sober afscheid is genomen.
Wat heeft het voor zin om zo minutieus te leven als je met een diepe zucht opeens bent vertrokken?
Zelf geniet ik van mijn rokertje en 's avonds van mijn borreltje, want het is niet te zeggen, wanneer het je tijd is om dood te gaan...
Jezelf voortdurend zorgen maken over je gezondheid levert volgens mij veel stress op, wat zeker niet bevorderlijk is voor je leven.
Als mijn vader niet zo verdrietig was geweest, nadat mijn moeder van hem gescheiden was, had hij misschien nog wel geleefd.
Zonder mijn moeder had het leven voor hem geen zin meer...
Mijn vriendin heeft in veel opzichten heel krampachtig geleefd.
Wat als ze wat meer open was geweest in haar relaties met anderen en vooral naar haar kinderen toe, sommige zaken uitpraten...
Zoals een misbruikte dochter zei tijdens de plechtigheid: altijd maar zwijgen en nooit iets willen uitpraten...
Het zal nog wel even tijd nodig hebben om het een plaatsje te geven...
Liefs siergrasje
Waar ik eerst altijd naar toe ging, heeft gekozen voor mindere kwaliteit om te bezuinigen, iets wat jammer is :(
De maaltijd van de nieuwe Chinees was boven verwachting: heerlijk krokante babi pangang met de saus in een apart bakje, waardoor het vlees ook heerlijk krokant bleef!
Een aanrader dus om er vaker naar toe te gaan :D
Gisteren de hele dag binnen gebleven met uitzondering van de hondjes uitlaten, maar daar bleef het dan ook bij! Ik heb me zelfs niet aangekleed, maar lekker in mijn pyama gebleven ;)
Lekker voor de tv gehangen en naar een hele oude film gekeken "The secret garden" uit 1949.
Hoewel de verhoging niet verder op loopt, wil het ook niet echt zakken.
's Nachts heb ik nergens last van en slaap goed, maar zodra ik overeind kom, begint het snotteren weer, hoewel het hoesten wat minder wordt.
Wel wat meer kortademig, dus er zal ook wel een lichte bronchitis zitten, waar ik dan af en toe een "pufje" voor neem...
Gelukkig heb ik nog wel reuk en smaak dus zo ernstig is het griepje nu ook weer niet ;)
Vanmorgen wilde ik de hulp afbellen om het vandaag nog rustig aan te doen, maar het was niet nodig, want ik werd zelf gebeld, dat mijn hulp ziek was.
Lekker aantutten dus...
Vanmiddag kwam de buurman vragen of ik een keukenweegschaaltje had, want hij wilde hondenbrokjes afwegen. Het was nieuw voer en hij is blijkbaar een pietje precies met de brokjes.
Zelf ben ik er heel gemakkelijk in: zodra het bakje brokjes leeg is, begint Rakker tegen de bakjes aan te rammelen en doe ik er weer brokjes in.
Ze hebben dus altijd brokjes tot hun beschikking en eten wanneer ze trek hebben. Soms een bakje per dag en soms doen ze er een paar dagen over.
Dit is mij destijds geadviseerd door de dierenarts toen Gizmo nog heel klein was.
Rakker dacht in het begin, dat hij alles moest opeten, maar al na korte tijd besefte hij, dat er gewoon altijd brokjes zijn, wanneer hij trek heeft.
En ondanks de "snoepjes" tussendoor zijn ze absoluut niet dik, laat staan te dik!
Wat dat betreft, zijn ze verstandiger dan mensen :P
Vanmiddag toch maar eventjes in het autootje gestapt om een paar boodschapjes te doen bij Appie. De tissues met balsam waren in de aanbieding en daar kan ik er op het moment niet genoeg van hebben ;)
Verder denk ik toch nog wel veel na over mijn vriendin, die zo plotseling is overleden en waarvan zo sober afscheid is genomen.
Wat heeft het voor zin om zo minutieus te leven als je met een diepe zucht opeens bent vertrokken?
Zelf geniet ik van mijn rokertje en 's avonds van mijn borreltje, want het is niet te zeggen, wanneer het je tijd is om dood te gaan...
Jezelf voortdurend zorgen maken over je gezondheid levert volgens mij veel stress op, wat zeker niet bevorderlijk is voor je leven.
Als mijn vader niet zo verdrietig was geweest, nadat mijn moeder van hem gescheiden was, had hij misschien nog wel geleefd.
Zonder mijn moeder had het leven voor hem geen zin meer...
Mijn vriendin heeft in veel opzichten heel krampachtig geleefd.
Wat als ze wat meer open was geweest in haar relaties met anderen en vooral naar haar kinderen toe, sommige zaken uitpraten...
Zoals een misbruikte dochter zei tijdens de plechtigheid: altijd maar zwijgen en nooit iets willen uitpraten...
Het zal nog wel even tijd nodig hebben om het een plaatsje te geven...
Liefs siergrasje
zaterdag 3 december 2011
Griepje :(
Donderdagmorgen werd ik wakker met keelpijn, gelijk wat zuigtabletten gekocht en het leek daarna mee te vallen.
Gistermorgen leek het eigenlijk wel over te zijn, behalve dan wat snotteren, maar in de loop van de dag kwam een lichte hoofdpijn opzetten.
Maar ja, dat kwam misschien ook door de gebeurtenissen van die dag, dus vooruit maar...
Helaas werd ik vannacht regelmatig wakker door een verstopte neus en pijnlijk hoesten. De dag begon dan ook met lichte verhoging...
Mijn lichaam heeft altijd een vrij hoge lichaamstemperatuur, waardoor het tussen de 37,5 en de 38,5 voor mij verhoging is.
Pas daarboven kan ik spreken van koorts.
Het is al een hele tijd geleden, dat ik grieperig ben geweest, maar het weer is natuurlijk heel bizar: dan weer warm, dan weer koud en wat moet je aantrekken?
Vanmiddag toch wat boodschappen gedaan, maar foei, wat was het druk in de winkel. Ik liep er dan ook wat zombie-achtig rond, iedereen botste tegen me aan en het was blijkbaar teveel moeite om "sorry" te zeggen...
Van de recessie was niet veel te merken, te zien aan de volle boodschappenkarren, allemaal voor een avondje Sinterklaas <_<
Wat ik zelf heel jammer vind, is dat ik morgen niet naar Sanne kan gaan. Niet alleen, omdat ik wat grieperig ben, maar vooral omdat ik Sanne niet wil aansteken!
Zij is zoveel bevattelijker dan ik, dat ik het haar niet wil aandoen om haar te besmetten. Ik ga in de loop van de week wel naar haar toe om haar te bevoorraden ;)
Doordat ze 3 maanden verplicht niet mocht werken in het onderwijs heeft ze een grote financiële achterstand opgelopen en het eerste waar zij dan op bezuinigd is het eten.
Dat is voor mij als moeder onacceptabel!!!!
Ik heb het ook niet breed en moet een hoop schipperen, maar ik heb wel een vast inkomen!
Tevens heb ik de komende weken wat financiële meevallertjes, in ieder geval genoeg om haar wat te kunnen ondersteunen. Iets waar ze zelf wat moeite mee heeft, maar ze heeft invalwerk in het onderwijs en als er maar genoeg zieken zijn, mag zij invallen. Heel onzeker dus...
Ze krijgt wel een aanvullende uitkering van het UWV, maar onvoldoende om aan haar vaste lasten te kunnen voldoen.
Ze betaalt bijna evenveel aan huur voor haar kleine appartementje in een a-sociale wijk als ik betaal voor mijn 4-kamerwoning. Niet dat het grote kamers zijn, maar toch, in verhouding betaalt ze belachelijk veel geld!
Tel daarbij gas, elektriciteit en water op en dan lopen de kosten snel op...
Zij is van nature al iemand, die makkelijk piekert en dit maakt haar leven niet gemakkelijker. Zit armoede in de genen?????
Liefs siergrasje
Gistermorgen leek het eigenlijk wel over te zijn, behalve dan wat snotteren, maar in de loop van de dag kwam een lichte hoofdpijn opzetten.
Maar ja, dat kwam misschien ook door de gebeurtenissen van die dag, dus vooruit maar...
Helaas werd ik vannacht regelmatig wakker door een verstopte neus en pijnlijk hoesten. De dag begon dan ook met lichte verhoging...
Mijn lichaam heeft altijd een vrij hoge lichaamstemperatuur, waardoor het tussen de 37,5 en de 38,5 voor mij verhoging is.
Pas daarboven kan ik spreken van koorts.
Het is al een hele tijd geleden, dat ik grieperig ben geweest, maar het weer is natuurlijk heel bizar: dan weer warm, dan weer koud en wat moet je aantrekken?
Vanmiddag toch wat boodschappen gedaan, maar foei, wat was het druk in de winkel. Ik liep er dan ook wat zombie-achtig rond, iedereen botste tegen me aan en het was blijkbaar teveel moeite om "sorry" te zeggen...
Van de recessie was niet veel te merken, te zien aan de volle boodschappenkarren, allemaal voor een avondje Sinterklaas <_<
Wat ik zelf heel jammer vind, is dat ik morgen niet naar Sanne kan gaan. Niet alleen, omdat ik wat grieperig ben, maar vooral omdat ik Sanne niet wil aansteken!
Zij is zoveel bevattelijker dan ik, dat ik het haar niet wil aandoen om haar te besmetten. Ik ga in de loop van de week wel naar haar toe om haar te bevoorraden ;)
Doordat ze 3 maanden verplicht niet mocht werken in het onderwijs heeft ze een grote financiële achterstand opgelopen en het eerste waar zij dan op bezuinigd is het eten.
Dat is voor mij als moeder onacceptabel!!!!
Ik heb het ook niet breed en moet een hoop schipperen, maar ik heb wel een vast inkomen!
Tevens heb ik de komende weken wat financiële meevallertjes, in ieder geval genoeg om haar wat te kunnen ondersteunen. Iets waar ze zelf wat moeite mee heeft, maar ze heeft invalwerk in het onderwijs en als er maar genoeg zieken zijn, mag zij invallen. Heel onzeker dus...
Ze krijgt wel een aanvullende uitkering van het UWV, maar onvoldoende om aan haar vaste lasten te kunnen voldoen.
Ze betaalt bijna evenveel aan huur voor haar kleine appartementje in een a-sociale wijk als ik betaal voor mijn 4-kamerwoning. Niet dat het grote kamers zijn, maar toch, in verhouding betaalt ze belachelijk veel geld!
Tel daarbij gas, elektriciteit en water op en dan lopen de kosten snel op...
Zij is van nature al iemand, die makkelijk piekert en dit maakt haar leven niet gemakkelijker. Zit armoede in de genen?????
Liefs siergrasje
vrijdag 2 december 2011
Een lange dag.....
Vandaag was de crematie van mijn vriendin en het was een lange dag, mede door de lange treinreis.
De reis verliep gelukkig wel voorspoedig, wat bij de NS nog wel eens afwachten is. Ook in Breda hadden we snel de juiste bus!
Maar wat is Breda veranderd, want hoewel ik er 20 jaar heb gewoond, was er veel veranderd en herkende ik nog maar weinig, zeker toen we de binnenstad verlieten!
Bij aankomst bij het crematorium stond de familie al te wachten en even met haar oudste zoon staan praten over wat er nu gebeurd was.
Ze heeft enkele maanden geleden een ongeluk met de fiets gehad, waarbij ze haar arm had gebroken en veel zware kneuzingen opgelopen had.
Daarna is het bergafwaarts gegaan om vorige week zaterdag plotseling te overlijden na een paar onrustige dagen. De echte doodsoorzaak is niet duidelijk geworden en er is ook geen autopsie verricht.
Daarna even kort met haar jongste dochter gesproken en met de zus van mijn vriendin bij wie ik wel eens de pc in orde heb gemaakt. Verder kende ik niemand, dus samen met Sanne maar ergens in de aula gaan zitten.
Na enige tijd mochten we de rouwzaal binnen, waar een korte rouwplechtigheid volgde...
Sanne en ik zijn het erover eens, dat het een wat kil gebeuren was, want hoewel de zaal wel vol was, waren haar kinderen heel kort over haar en ook niet echt heel positief of warm.
Mijn vriendin was meer waard dan dit wat kille, korte afscheid!
Het enige wat ik wel passend vond van haar oudste zoon was zijn opmerking over het advocaatje, waar zijn moeder dol op was.
Inderdaad, ik zie haar 's avonds nog voor me: het advocaatje met slagroom, wat ze leeg lepelde, het glaasje vervolgens leeg likte om daarna nog met haar vinger het glaasje schoon veegde en haar vingers aflikte.
Ze genoot daar intens van!
Ik heb haar wel eens gezegd van Joh, daar zit zoveel cholesterol in, dat kan nooit goed zijn, maar dat was haar ding...
Na afloop werd er dan ook een advocaatje met slagroom gepresenteerd, waar ik uiteraard 1-tje van heb genomen. Brrr, mijn ding is het niet ;)
Daarna afscheid genomen van haar kinderen en zus en zijn we weer vertrokken richting huis.Op het station een patatje gehaald en toen weer de lange reis terug in de spits. De spits vind ik nog steeds vreselijk, want het doet me denken aan de tijd, dat ik voor en na mijn werk in de spits moest reizen.
Inmiddels moe thuis en gedachten gaan rond in mijn hoofd...
Afscheid nemen van de beste vriendin, die ik ooit gehad heb, maar die mij tegelijkertijd resoluut uit haar leven gebannen heeft, toen ze ging verhuizen.
Ik paste niet meer in haar nieuwe leventje!
Ik rook, zij niet en ze vond mij te druk met altijd weer besognes, iets waarvoor ik zelf ook niet kies, maar wat mij overkomt...
Net zoals dit jaar: ik kies er niet voor, dat Sanne een ongeluk krijgt, evenmin heb ik ervoor gekozen, dat ik die bloedtransfusie nodig had, waarvan nog steeds niet duidelijk is, waardoor deze veroorzaakt werd.
Mijn leven is gewoon hectisch, iets wat ik al in het begin van onze vriendschap gezegd heb, wat ze in 1-ste instantie destijds wegwuifde, maar in de loop van onze vriendschap werd haar duidelijk, dat ik inderdaad een pechvogel ben door gebeurtenissen van buitenaf.
Het leven komt en gaat...
Liefs siergrasje
De reis verliep gelukkig wel voorspoedig, wat bij de NS nog wel eens afwachten is. Ook in Breda hadden we snel de juiste bus!
Maar wat is Breda veranderd, want hoewel ik er 20 jaar heb gewoond, was er veel veranderd en herkende ik nog maar weinig, zeker toen we de binnenstad verlieten!
Bij aankomst bij het crematorium stond de familie al te wachten en even met haar oudste zoon staan praten over wat er nu gebeurd was.
Ze heeft enkele maanden geleden een ongeluk met de fiets gehad, waarbij ze haar arm had gebroken en veel zware kneuzingen opgelopen had.
Daarna is het bergafwaarts gegaan om vorige week zaterdag plotseling te overlijden na een paar onrustige dagen. De echte doodsoorzaak is niet duidelijk geworden en er is ook geen autopsie verricht.
Daarna even kort met haar jongste dochter gesproken en met de zus van mijn vriendin bij wie ik wel eens de pc in orde heb gemaakt. Verder kende ik niemand, dus samen met Sanne maar ergens in de aula gaan zitten.
Na enige tijd mochten we de rouwzaal binnen, waar een korte rouwplechtigheid volgde...
Sanne en ik zijn het erover eens, dat het een wat kil gebeuren was, want hoewel de zaal wel vol was, waren haar kinderen heel kort over haar en ook niet echt heel positief of warm.
Mijn vriendin was meer waard dan dit wat kille, korte afscheid!
Het enige wat ik wel passend vond van haar oudste zoon was zijn opmerking over het advocaatje, waar zijn moeder dol op was.
Inderdaad, ik zie haar 's avonds nog voor me: het advocaatje met slagroom, wat ze leeg lepelde, het glaasje vervolgens leeg likte om daarna nog met haar vinger het glaasje schoon veegde en haar vingers aflikte.
Ze genoot daar intens van!
Ik heb haar wel eens gezegd van Joh, daar zit zoveel cholesterol in, dat kan nooit goed zijn, maar dat was haar ding...
Na afloop werd er dan ook een advocaatje met slagroom gepresenteerd, waar ik uiteraard 1-tje van heb genomen. Brrr, mijn ding is het niet ;)
Daarna afscheid genomen van haar kinderen en zus en zijn we weer vertrokken richting huis.Op het station een patatje gehaald en toen weer de lange reis terug in de spits. De spits vind ik nog steeds vreselijk, want het doet me denken aan de tijd, dat ik voor en na mijn werk in de spits moest reizen.
Inmiddels moe thuis en gedachten gaan rond in mijn hoofd...
Afscheid nemen van de beste vriendin, die ik ooit gehad heb, maar die mij tegelijkertijd resoluut uit haar leven gebannen heeft, toen ze ging verhuizen.
Ik paste niet meer in haar nieuwe leventje!
Ik rook, zij niet en ze vond mij te druk met altijd weer besognes, iets waarvoor ik zelf ook niet kies, maar wat mij overkomt...
Net zoals dit jaar: ik kies er niet voor, dat Sanne een ongeluk krijgt, evenmin heb ik ervoor gekozen, dat ik die bloedtransfusie nodig had, waarvan nog steeds niet duidelijk is, waardoor deze veroorzaakt werd.
Mijn leven is gewoon hectisch, iets wat ik al in het begin van onze vriendschap gezegd heb, wat ze in 1-ste instantie destijds wegwuifde, maar in de loop van onze vriendschap werd haar duidelijk, dat ik inderdaad een pechvogel ben door gebeurtenissen van buitenaf.
Het leven komt en gaat...
Liefs siergrasje
dinsdag 29 november 2011
Verbijstering....
Vandaag kwam met de post een rouwkaart, ietwat verbaasd maakte ik de envelop open, want niemand in mijn omgeving is ernstig ziek...
Mijn vriendin, met wie ik 20 jaar echt goed bevriend ben geweest, is overleden...
Herinneringen schieten door mijn hoofd...
Ik heb haar leren kennen, toen ik met mijn kinderen in een opvanghuis zat na de scheiding. Ze woonde een paar deuren verder, maar daarvoor hadden we nooit echt contact gehad.
De scheiding was dusdanig moeizaam en bedreigend, dat het geen optie was om weer in dat huis terug te keren en heb ik de beslissing genomen om in een andere stad een nieuw leven te beginnen.
Dit was haar ter ore gekomen en ze wilde wel wat planten uit mijn tuin...
Destijds moest ik in mijn eentje, de kinderen waren nog veel te jong, het huis opruimen en alles inpakken voor de verhuizing.
Alle vriendschappen waren verdwenen door de leugens van mijn ex-man en ik stond dus echt overal alleen voor.
Gaandeweg ontstond er een vriendschap tussen haar en mij, die steeds hechter werd. Vaak bij haar gelogeerd, in eerste instantie met de kinderen en later alleen.
Ze heeft mij over de streep getrokken om naar de sauna te gaan, want ietwat preuts vond ik het maar niets, zo in mijn blootje tussen allemaal vreemden.
Ook heeft ze me vaak een financieel extraatje gegeven in krappe tijden.
Toen ik eenmaal alleen bij haar ging logeren, hadden we soms lange gesprekken tot diep in de nacht.
Op 1 of andere manier is er de klad ingekomen, nadat ik verhuisd ben naar mijn huidige huisje. Ze kwam minder en minder, hoewel we nog wel regelmatig contact hadden via de telefoon.
Ik werkte toen ook nog fulltime buiten de stad met lange reistijden en uiteindelijk ben ik na mijn ontslag in een diepe depressie geraakt, iets wat zij niet kon volgen...
Zij heeft zelf zeker geen gemakkelijk leven gehad, een moeizame jeugd met een stiefmoeder, een ongelukkig huwelijk, wat eindigde in een scheiding.
Een nieuw huwelijk, waarin haar nieuwe echtgenoot haar 2 dochters misbruikt heeft. Ze heeft gekozen voor haar echtgenoot...
Discutabel en zelf zou ik zeker andere keuze's gemaakt hebben!
Men zegt wel eens: over de doden niets dan goeds en ze was ook een goed mens, maar ook een enorme neuzelaar en overdreven nieuwsgierig.
Dat laatste was iets wat haar niet in dank werd afgenomen in de straat waar ze woonde...
Een neuzelaar, want ik kreeg soms echt kromme tenen van haar wetten en regels. Nog steeds kan ik bij sommige handelingen haar zuinige stem horen...
Ze was soms zo krom in haar redenaties!
Zo presteerde ze het om alles in de gft-bak te gooien om er vervolgens chloor op te gieten om maden te voorkomen, waarmee ze dus de gft-bak vergiftigde, want chloor is een heftig gif...
Zo'n 3 jaar geleden is ze verhuisd en opeens paste ik niet meer in haar plaatje en ben aan de kant gezet.
Ze vond me te druk met teveel levensproblemen, iets waar ik zelf ook niet voor kies, maar wat mij meestal overkomt.
Het heeft me gekwetst en ik heb nog wel geprobeerd om het contact te herstellen, maar haar besluit stond vast: geen contact meer!
En nu, opeens, is ze overleden...
Vrijdag wordt ze gecremeerd en ik ga er samen met Sanne naar toe.
Afscheid nemen, maar ze zal nog heel lang in mijn herinnering blijven met al haar goede en minder goede dingen, want ze is in die 20 jaar mijn allerbeste vriendin ooit geweest!
Liefs siergrasje
Mijn vriendin, met wie ik 20 jaar echt goed bevriend ben geweest, is overleden...
Herinneringen schieten door mijn hoofd...
Ik heb haar leren kennen, toen ik met mijn kinderen in een opvanghuis zat na de scheiding. Ze woonde een paar deuren verder, maar daarvoor hadden we nooit echt contact gehad.
De scheiding was dusdanig moeizaam en bedreigend, dat het geen optie was om weer in dat huis terug te keren en heb ik de beslissing genomen om in een andere stad een nieuw leven te beginnen.
Dit was haar ter ore gekomen en ze wilde wel wat planten uit mijn tuin...
Destijds moest ik in mijn eentje, de kinderen waren nog veel te jong, het huis opruimen en alles inpakken voor de verhuizing.
Alle vriendschappen waren verdwenen door de leugens van mijn ex-man en ik stond dus echt overal alleen voor.
Gaandeweg ontstond er een vriendschap tussen haar en mij, die steeds hechter werd. Vaak bij haar gelogeerd, in eerste instantie met de kinderen en later alleen.
Ze heeft mij over de streep getrokken om naar de sauna te gaan, want ietwat preuts vond ik het maar niets, zo in mijn blootje tussen allemaal vreemden.
Ook heeft ze me vaak een financieel extraatje gegeven in krappe tijden.
Toen ik eenmaal alleen bij haar ging logeren, hadden we soms lange gesprekken tot diep in de nacht.
Op 1 of andere manier is er de klad ingekomen, nadat ik verhuisd ben naar mijn huidige huisje. Ze kwam minder en minder, hoewel we nog wel regelmatig contact hadden via de telefoon.
Ik werkte toen ook nog fulltime buiten de stad met lange reistijden en uiteindelijk ben ik na mijn ontslag in een diepe depressie geraakt, iets wat zij niet kon volgen...
Zij heeft zelf zeker geen gemakkelijk leven gehad, een moeizame jeugd met een stiefmoeder, een ongelukkig huwelijk, wat eindigde in een scheiding.
Een nieuw huwelijk, waarin haar nieuwe echtgenoot haar 2 dochters misbruikt heeft. Ze heeft gekozen voor haar echtgenoot...
Discutabel en zelf zou ik zeker andere keuze's gemaakt hebben!
Men zegt wel eens: over de doden niets dan goeds en ze was ook een goed mens, maar ook een enorme neuzelaar en overdreven nieuwsgierig.
Dat laatste was iets wat haar niet in dank werd afgenomen in de straat waar ze woonde...
Een neuzelaar, want ik kreeg soms echt kromme tenen van haar wetten en regels. Nog steeds kan ik bij sommige handelingen haar zuinige stem horen...
Ze was soms zo krom in haar redenaties!
Zo presteerde ze het om alles in de gft-bak te gooien om er vervolgens chloor op te gieten om maden te voorkomen, waarmee ze dus de gft-bak vergiftigde, want chloor is een heftig gif...
Zo'n 3 jaar geleden is ze verhuisd en opeens paste ik niet meer in haar plaatje en ben aan de kant gezet.
Ze vond me te druk met teveel levensproblemen, iets waar ik zelf ook niet voor kies, maar wat mij meestal overkomt.
Het heeft me gekwetst en ik heb nog wel geprobeerd om het contact te herstellen, maar haar besluit stond vast: geen contact meer!
En nu, opeens, is ze overleden...
Vrijdag wordt ze gecremeerd en ik ga er samen met Sanne naar toe.
Afscheid nemen, maar ze zal nog heel lang in mijn herinnering blijven met al haar goede en minder goede dingen, want ze is in die 20 jaar mijn allerbeste vriendin ooit geweest!
Liefs siergrasje
maandag 28 november 2011
Mispoes...:(
Vanavond dacht ik, dat ik eindelijk het keukenkastje gefixt had en ik keek er met tevredenheid naar, deed het deurtje weer dicht, draaide me om en opeens een klap: het deurtje was er weer uit :(
De seconde-lijm, die ik gekocht had, is echt waardeloos, want het droogt voor geen meter, ja mijn vingers worden perfect aan elkaar geplakt... zucht
Toch nog maar een keer die seconde-lijm aangebracht en nu maar hopen, dat deze morgen droog is en het deurtje wel blijft zitten...
Vandaag was de hulp er weer, hoewel ik even vreesde, dat ze weer niet zou komen, want ze was voor haar doen vrij laat en maar net op tijd!
Ze kwam een beetje met een l*l-verhaal over vorige week, dat ze 2 lekke banden op haar brommertje had en niet kon bellen. Ze was echter bij haar vader op bezoek en dan maak je mij niet wijs, dat ze daar niet had kunnen bellen.
Maar goed, ik heb het verhaal maar voor zoete koek geslikt...
Ze was vandaag wat stilletjes en nerveus, hoewel ze op een gegeven moment wel iets losser kwam. In ieder geval heeft ze gestofzuigd en gedweild, waarna we naar boven zijn gegaan om daar te gaan opruimen.
De kleine kamertjes zijn gestofzuigd en we hebben de helft van mijn slaapkamer opgeruimd en ik heb veel weggegooid. Volgende week de andere helft van mijn slaapkamer, waarna ze mijn huisje gewoon goed bij kan houden.
Kwam net even boven om de elektrische deken aan te zetten om tot de ontdekking te komen, dat ik de gevouwen kleding nog in de kast moet leggen, wil ik kunnen slapen...
Nog maar even laten liggen, doe ik straks wel als ik naar boven ga ;)
Vandaag nog even mijn buurman aangesproken met het verzoek of hij het weekend van 10 december de hondjes wil uitlaten als Sanne en ik naar Zeeland gaan. Was geen probleem...
Ik heb al een paar weken het gevoel, dat er iets niet goed gaat bij de buurman en daar vandaag voorzichtig naar gevraagd. Mijn gevoel klopt wel, maar hij wilde niet echt iets loslaten. We zijn goede buurtjes, maar niet close en ik wilde dan ook niet verder aandringen...
Ik ga nog even een kopje thee drinken en dan het warme bedje opzoeken...
Liefs siergrasje
De seconde-lijm, die ik gekocht had, is echt waardeloos, want het droogt voor geen meter, ja mijn vingers worden perfect aan elkaar geplakt... zucht
Toch nog maar een keer die seconde-lijm aangebracht en nu maar hopen, dat deze morgen droog is en het deurtje wel blijft zitten...
Vandaag was de hulp er weer, hoewel ik even vreesde, dat ze weer niet zou komen, want ze was voor haar doen vrij laat en maar net op tijd!
Ze kwam een beetje met een l*l-verhaal over vorige week, dat ze 2 lekke banden op haar brommertje had en niet kon bellen. Ze was echter bij haar vader op bezoek en dan maak je mij niet wijs, dat ze daar niet had kunnen bellen.
Maar goed, ik heb het verhaal maar voor zoete koek geslikt...
Ze was vandaag wat stilletjes en nerveus, hoewel ze op een gegeven moment wel iets losser kwam. In ieder geval heeft ze gestofzuigd en gedweild, waarna we naar boven zijn gegaan om daar te gaan opruimen.
De kleine kamertjes zijn gestofzuigd en we hebben de helft van mijn slaapkamer opgeruimd en ik heb veel weggegooid. Volgende week de andere helft van mijn slaapkamer, waarna ze mijn huisje gewoon goed bij kan houden.
Kwam net even boven om de elektrische deken aan te zetten om tot de ontdekking te komen, dat ik de gevouwen kleding nog in de kast moet leggen, wil ik kunnen slapen...
Nog maar even laten liggen, doe ik straks wel als ik naar boven ga ;)
Vandaag nog even mijn buurman aangesproken met het verzoek of hij het weekend van 10 december de hondjes wil uitlaten als Sanne en ik naar Zeeland gaan. Was geen probleem...
Ik heb al een paar weken het gevoel, dat er iets niet goed gaat bij de buurman en daar vandaag voorzichtig naar gevraagd. Mijn gevoel klopt wel, maar hij wilde niet echt iets loslaten. We zijn goede buurtjes, maar niet close en ik wilde dan ook niet verder aandringen...
Ik ga nog even een kopje thee drinken en dan het warme bedje opzoeken...
Liefs siergrasje
zondag 27 november 2011
Bon zoeken....
Gisteren een rustig dagje geweest, waarover niet veel viel te melden...
Mezelf wel getrakteerd op een kleine portie kibbeling, maar blijkbaar wilden ze er vanaf, want het was een behoorlijk grote bak, waardoor ik de rest van de dag geen honger meer had en zeker geen trek ;)
Gisteravond een beklemmende film gekeken, wat niet zo goed was voor mijn nachtrust, want ik kreeg steeds weer die beelden in mijn dromen....
Wel heel knap geacteerd met een minimale bezetting en decor!
Vanmiddag op zoek gegaan naar de bon van mijn camera, maar hoe en waar ik ook zoek: geen bon te vinden!
Wel allerlei andere bonnen, maar net die ene niet en daar baal ik enorm van :(
Ik begin langzaam maar zeker mijn vorige hulp te vervloeken, want ik ben nog veel meer belangrijke paperassen kwijt. Iedere keer weer kom ik erachter, wat ik kwijt ben.
Zo heeft ze systematisch mijn goede balpennen meegenomen en ik snapte er maar niets van, waar die balpennen dan toch gebleven waren. Geen moment eraan gedacht, dat zij ze meegenomen had.
Zo zijn ook de kabelklemmen verdwenen om mijn kabeltjes bij mijn bureau bij elkaar te klemmen, ze zaten nog in de verpakking.
Vaak zat ze te neuzen tussen mijn papieren en waar ik het op volgorde gelegd had, gooide zij het weer door elkaar tot ik haar letterlijk verboden heb om nog aan mijn papieren te zitten.
Blijkbaar ben ik te laat geweest met dat verbod, want ze heeft gewoon ook veel weggegooid, waar ik nu dus pas achter kom :(
Zo viel het me een tijd geleden op, dat de stapel papieren opeens een heel klein stapeltje geworden was, terwijl ik zeker wist, dat ik de stapel zelf niet uitgedund had. Het maakte me wel wat onzeker, maar geen moment gedacht, dat zij papieren had weggegooid....
Ik zie haar nog de laatste keer, dat ze hier was, heel snel de deur uit stiefelen met een vuilniszak vol spullen. Vraag me nu af, wat er allemaal in gezeten heeft en waarom ze zo snel weg wilde...
Nou ja, gebeurd is gebeurd en ik kan het niet meer terugdraaien, maar ik hoop haar nooit meer te zien, want ik denk niet, dat ik dan mijn mond kan houden.
Komende week ga ik toch maar terug met de camera in de hoop, dat zij een reserve-bon in de computer hebben, zodat ik toch een beroep op de garantie kan doen. Wie niet waagt...
Liefs siergrasje
Mezelf wel getrakteerd op een kleine portie kibbeling, maar blijkbaar wilden ze er vanaf, want het was een behoorlijk grote bak, waardoor ik de rest van de dag geen honger meer had en zeker geen trek ;)
Gisteravond een beklemmende film gekeken, wat niet zo goed was voor mijn nachtrust, want ik kreeg steeds weer die beelden in mijn dromen....
Wel heel knap geacteerd met een minimale bezetting en decor!
Vanmiddag op zoek gegaan naar de bon van mijn camera, maar hoe en waar ik ook zoek: geen bon te vinden!
Wel allerlei andere bonnen, maar net die ene niet en daar baal ik enorm van :(
Ik begin langzaam maar zeker mijn vorige hulp te vervloeken, want ik ben nog veel meer belangrijke paperassen kwijt. Iedere keer weer kom ik erachter, wat ik kwijt ben.
Zo heeft ze systematisch mijn goede balpennen meegenomen en ik snapte er maar niets van, waar die balpennen dan toch gebleven waren. Geen moment eraan gedacht, dat zij ze meegenomen had.
Zo zijn ook de kabelklemmen verdwenen om mijn kabeltjes bij mijn bureau bij elkaar te klemmen, ze zaten nog in de verpakking.
Vaak zat ze te neuzen tussen mijn papieren en waar ik het op volgorde gelegd had, gooide zij het weer door elkaar tot ik haar letterlijk verboden heb om nog aan mijn papieren te zitten.
Blijkbaar ben ik te laat geweest met dat verbod, want ze heeft gewoon ook veel weggegooid, waar ik nu dus pas achter kom :(
Zo viel het me een tijd geleden op, dat de stapel papieren opeens een heel klein stapeltje geworden was, terwijl ik zeker wist, dat ik de stapel zelf niet uitgedund had. Het maakte me wel wat onzeker, maar geen moment gedacht, dat zij papieren had weggegooid....
Ik zie haar nog de laatste keer, dat ze hier was, heel snel de deur uit stiefelen met een vuilniszak vol spullen. Vraag me nu af, wat er allemaal in gezeten heeft en waarom ze zo snel weg wilde...
Nou ja, gebeurd is gebeurd en ik kan het niet meer terugdraaien, maar ik hoop haar nooit meer te zien, want ik denk niet, dat ik dan mijn mond kan houden.
Komende week ga ik toch maar terug met de camera in de hoop, dat zij een reserve-bon in de computer hebben, zodat ik toch een beroep op de garantie kan doen. Wie niet waagt...
Liefs siergrasje
vrijdag 25 november 2011
Vandaag weer een rustig dagje, maar vanavond kreeg ik weer eens "een peper in mijn reet" om het zo maar uit te drukken...
Al tijden, zo niet jaren, irriteert mij het keukenblok, wat uit elkaar aan het vallen is. Destijds overgenomen van de vorige bewoner omdat het aanrecht op mijn hoogte is. Over dat laatste ben ik nog steeds tevreden, nadat ik jaren en jaren boven mijn macht heb moeten werken met de diverse aanrechten.
Maar verder is dit keukenblok ronduit bagger!
Ik zou een nieuw keukenblok kunnen aanvragen, maar dan krijg ik hooguit een zeer eenvoudig keukenblokje en zeker niet de 6 kastjes, die ik nu heb.
Al eerder heb ik pogingen gedaan om de lades, eveneens bagger, in orde te maken, maar dat werkte niet. Onlangs veel overbodige dingen uit de lades gehaald om ze te ontlasten, maar nog steeds gaven ze problemen, omdat de bodem eruit bleef hangen. Niet echt handig met openen en sluiten...
Blijkbaar komt langzaam maar zeker na het stoppen met de AD mijn technische kant weer naar boven, want vanavond is het me eindelijk gelukt om de lades weer in orde te maken. Leve de secondelijm, die de bodem weer vast gezet heeft in de groeven in de groeven van de laden en ze rollen nu weer perfect!
Nu nog het deurtje van het gootsteenkastje, want die hangt eruit...
Er een tijd mee bezig geweest, het zou goed moeten zijn, maar dat is het niet.
Puzzelen, waardoor dit toch komt en ja, ik weet het nu, maar de secondelijm is op om het in orde te maken. Morgen even naar de Hubo ;)
Als ik technische vragen heb, ga ik altijd naar de Hubo, vriendelijke mensen, die een goede uitleg geven, zelfs als je een vrouw(tje) bent :D
Verder vandaag bezig geweest met de camera, die ik in het vroege voorjaar heb gekocht en ik ben er klaar mee!
Inmiddels ben ik erachter via Internet, dat de accu inderdaad snel leeg is, maar dat is het niet alleen.
Ik fotografeer hoofdzakelijk in de M-stand, wat wil zeggen, dat ik zelf de instellingen bepaal wat betreft diafragma en sluitertijd. De M-stand heeft echter geen boodschap aan mijn diafragma-keuze en verandert deze tijdens het fotograferen, iets wat niet zou moeten kunnen!
Dat niet alleen, maar de camera heeft ook veel moeite met scherpstellen, wat weer ten koste gaat van de accu.
Vandaag de nieuwe firmware geïnstalleerd, maar het leek eerder een min- dan een pluspunt en ik ben het zat!
Morgen ga ik de aankoop-bon opzoeken en dan ga ik er mee terug naar de winkel. Waarschijnlijk ben ik hem dan een tijdje kwijt, maar zo heb ik er ook niets aan en nu zit hij nog binnen de garantie.
Al met al vermoeiend, maar toch heb ik het gevoel, dat ik goed bezig ben!
Het is als het ware terug roeien naar mijn eigen "ik"..., wie "ik" dan ook mag zijn, soms weet ik dat zelf ook niet...
Vanmiddag nog even bezig geweest met fotobewerking en een foto van een roodborstje bewerkt:
Liefs siergrasje
Al tijden, zo niet jaren, irriteert mij het keukenblok, wat uit elkaar aan het vallen is. Destijds overgenomen van de vorige bewoner omdat het aanrecht op mijn hoogte is. Over dat laatste ben ik nog steeds tevreden, nadat ik jaren en jaren boven mijn macht heb moeten werken met de diverse aanrechten.
Maar verder is dit keukenblok ronduit bagger!
Ik zou een nieuw keukenblok kunnen aanvragen, maar dan krijg ik hooguit een zeer eenvoudig keukenblokje en zeker niet de 6 kastjes, die ik nu heb.
Al eerder heb ik pogingen gedaan om de lades, eveneens bagger, in orde te maken, maar dat werkte niet. Onlangs veel overbodige dingen uit de lades gehaald om ze te ontlasten, maar nog steeds gaven ze problemen, omdat de bodem eruit bleef hangen. Niet echt handig met openen en sluiten...
Blijkbaar komt langzaam maar zeker na het stoppen met de AD mijn technische kant weer naar boven, want vanavond is het me eindelijk gelukt om de lades weer in orde te maken. Leve de secondelijm, die de bodem weer vast gezet heeft in de groeven in de groeven van de laden en ze rollen nu weer perfect!
Nu nog het deurtje van het gootsteenkastje, want die hangt eruit...
Er een tijd mee bezig geweest, het zou goed moeten zijn, maar dat is het niet.
Puzzelen, waardoor dit toch komt en ja, ik weet het nu, maar de secondelijm is op om het in orde te maken. Morgen even naar de Hubo ;)
Als ik technische vragen heb, ga ik altijd naar de Hubo, vriendelijke mensen, die een goede uitleg geven, zelfs als je een vrouw(tje) bent :D
Verder vandaag bezig geweest met de camera, die ik in het vroege voorjaar heb gekocht en ik ben er klaar mee!
Inmiddels ben ik erachter via Internet, dat de accu inderdaad snel leeg is, maar dat is het niet alleen.
Ik fotografeer hoofdzakelijk in de M-stand, wat wil zeggen, dat ik zelf de instellingen bepaal wat betreft diafragma en sluitertijd. De M-stand heeft echter geen boodschap aan mijn diafragma-keuze en verandert deze tijdens het fotograferen, iets wat niet zou moeten kunnen!
Dat niet alleen, maar de camera heeft ook veel moeite met scherpstellen, wat weer ten koste gaat van de accu.
Vandaag de nieuwe firmware geïnstalleerd, maar het leek eerder een min- dan een pluspunt en ik ben het zat!
Morgen ga ik de aankoop-bon opzoeken en dan ga ik er mee terug naar de winkel. Waarschijnlijk ben ik hem dan een tijdje kwijt, maar zo heb ik er ook niets aan en nu zit hij nog binnen de garantie.
Al met al vermoeiend, maar toch heb ik het gevoel, dat ik goed bezig ben!
Het is als het ware terug roeien naar mijn eigen "ik"..., wie "ik" dan ook mag zijn, soms weet ik dat zelf ook niet...
Vanmiddag nog even bezig geweest met fotobewerking en een foto van een roodborstje bewerkt:
Liefs siergrasje
donderdag 24 november 2011
Opluchting....
Het moest vanavond gebeuren: rekeningen betalen!
Met kromme tenen heb ik vanavond mijn bankrekening bekeken om tot de ontdekking te komen, dat de Belastingdienst mijn smeekbede heeft gehonoreerd door de teruggave op mijn rekening te zetten i.p.v. deze te verrekenen met de openstaande schuld.
Het wil niet zeggen, dat ik nu uit de sores ben, maar ik heb de belangrijkste rekeningen kunnen betalen!
Weg met die verrekte aanmaningen!
Komende maand krijg ik nog extra's van Vitens en het CAK en aangezien de Sint en Kerst aan ons voorbij gaan, zijn er geen grote uitgaven meer te verwachten.
Volgende week zijn de afbetalingen aan de beurt en met wat passen en meten, vooral niet teveel uitgeven, kan ik misschien met de vaste lasten helemaal in het reine komen in de maand december...
Wat geld betreft, ben ik een wat vreemd mens, want als ik niets te makken heb, heb ik behoefte om geld uit te geven, heb ik echter meer geld, dan ga ik opeens zuinig worden....kierewiet dus...
Net het stapeltje rekeningen voor mijn neus op volgorde gelegd naar mate van urgentie. Sommige instanties denken je te "helpen" door aanmaningen te sturen met aanmaningskosten.
Ik weet, dat het allemaal geautomatiseerd gaat, maar zo werkt het niet als je moet schipperen met je geld. Aanmaningskosten lossen niets op, maar dragen bij aan nog meer onvermogen om te voldoen aan de betalingsverplichting.
Vooral Nuon is daar een ster in en zodra ik helemaal bij ben met Nuon stap ik over naar een andere leverancier!
Ook goed voor mijn gemoedsrust, want ik heb daar een blauwe maandag als callcenter-agent gewerkt en weet genoeg, dat ze daar sjoemelden met energie-leverantie en netwerkbeheer.
De heftige depressie is vooral ontstaan door het werken bij dit bedrijf...
Maar goed, het meeste is weer betaald en ik hoop vannacht rustig te kunnen slapen!
Liefs siergrasje
Met kromme tenen heb ik vanavond mijn bankrekening bekeken om tot de ontdekking te komen, dat de Belastingdienst mijn smeekbede heeft gehonoreerd door de teruggave op mijn rekening te zetten i.p.v. deze te verrekenen met de openstaande schuld.
Het wil niet zeggen, dat ik nu uit de sores ben, maar ik heb de belangrijkste rekeningen kunnen betalen!
Weg met die verrekte aanmaningen!
Komende maand krijg ik nog extra's van Vitens en het CAK en aangezien de Sint en Kerst aan ons voorbij gaan, zijn er geen grote uitgaven meer te verwachten.
Volgende week zijn de afbetalingen aan de beurt en met wat passen en meten, vooral niet teveel uitgeven, kan ik misschien met de vaste lasten helemaal in het reine komen in de maand december...
Wat geld betreft, ben ik een wat vreemd mens, want als ik niets te makken heb, heb ik behoefte om geld uit te geven, heb ik echter meer geld, dan ga ik opeens zuinig worden....kierewiet dus...
Net het stapeltje rekeningen voor mijn neus op volgorde gelegd naar mate van urgentie. Sommige instanties denken je te "helpen" door aanmaningen te sturen met aanmaningskosten.
Ik weet, dat het allemaal geautomatiseerd gaat, maar zo werkt het niet als je moet schipperen met je geld. Aanmaningskosten lossen niets op, maar dragen bij aan nog meer onvermogen om te voldoen aan de betalingsverplichting.
Vooral Nuon is daar een ster in en zodra ik helemaal bij ben met Nuon stap ik over naar een andere leverancier!
Ook goed voor mijn gemoedsrust, want ik heb daar een blauwe maandag als callcenter-agent gewerkt en weet genoeg, dat ze daar sjoemelden met energie-leverantie en netwerkbeheer.
De heftige depressie is vooral ontstaan door het werken bij dit bedrijf...
Maar goed, het meeste is weer betaald en ik hoop vannacht rustig te kunnen slapen!
Liefs siergrasje
Een rustige dag!
Gisteravond lekker de prei-stamp gemaakt en het smaakte weer heerlijk!
Vanavond eet ik het weer, want zoals gewoonlijk heb ik een pan voor 4 personen klaargemaakt, maar ik heb niet zoveel plek in de vriezer om daar nog eens de nodige bakjes in te plaatsen.
Zeker geen straf om het vanavond nog een keer te eten ;)
De laatste paar weken zet ik een half uur voor het slapen gaan de elektrische deken aan, zodat ik in een warm bedje stap. In de loop van de nacht wordt hij echter toch wel heel warm, hoewel hij op de laagste stand staat. Vanavond maar uitzetten als ik in bed stap en desnoods in de loop van de nacht weer aan zetten.
Vandaag niet veel bijzonders gegaan, hoewel ik eigenlijk veel van plan was, maar de dag ging sneller dan dat mijn lijf wilde ;)
Een paar boodschapjes gedaan, want mijn "papje" was op en dat miste ik toch wel als ontbijt!
Daarna even naar het dorp gegaan om de bra's om te ruilen, die ik gisteren had gekocht, ze waren namelijk veel te groot :(
Een half jaar geleden heb ik ze voor het eerst gekocht aan een kraampje.
Het zijn geen bh's, maar bh-topjes, dus zonder dunne snijdende bandjes, naadloos en geen vermaledijde achtersluitingen, die je op de tast moet zien dicht te krijgen.
Tevens zijn ze veel goedkoper dan bh's, aangezien ik alleen maar bh's kan kopen in de duurdere sector. Mijn "duifjes" zijn niet bijzonder groot, maar wel erg eigenwijs en laten zich niet zo maar in iedere bh huisvesten ;)
Gelukkig mochten ze geruild worden en voorlopig heb ik er nu wel genoeg!
Bij thuiskomst weer even de zakjes vochtvreters in de magnetron gelegd, want ze waren weer dusdanig verkleurd, dat het vocht eruit halen geen overbodige luxe was. Komende dagen wordt het weer wat regenachtiger en ik wil zo min mogelijk vocht in het autootje.
Dat was het wel voor vandaag.....
Liefs siergrasje
Vanavond eet ik het weer, want zoals gewoonlijk heb ik een pan voor 4 personen klaargemaakt, maar ik heb niet zoveel plek in de vriezer om daar nog eens de nodige bakjes in te plaatsen.
Zeker geen straf om het vanavond nog een keer te eten ;)
De laatste paar weken zet ik een half uur voor het slapen gaan de elektrische deken aan, zodat ik in een warm bedje stap. In de loop van de nacht wordt hij echter toch wel heel warm, hoewel hij op de laagste stand staat. Vanavond maar uitzetten als ik in bed stap en desnoods in de loop van de nacht weer aan zetten.
Vandaag niet veel bijzonders gegaan, hoewel ik eigenlijk veel van plan was, maar de dag ging sneller dan dat mijn lijf wilde ;)
Een paar boodschapjes gedaan, want mijn "papje" was op en dat miste ik toch wel als ontbijt!
Daarna even naar het dorp gegaan om de bra's om te ruilen, die ik gisteren had gekocht, ze waren namelijk veel te groot :(
Een half jaar geleden heb ik ze voor het eerst gekocht aan een kraampje.
Het zijn geen bh's, maar bh-topjes, dus zonder dunne snijdende bandjes, naadloos en geen vermaledijde achtersluitingen, die je op de tast moet zien dicht te krijgen.
Tevens zijn ze veel goedkoper dan bh's, aangezien ik alleen maar bh's kan kopen in de duurdere sector. Mijn "duifjes" zijn niet bijzonder groot, maar wel erg eigenwijs en laten zich niet zo maar in iedere bh huisvesten ;)
Gelukkig mochten ze geruild worden en voorlopig heb ik er nu wel genoeg!
Bij thuiskomst weer even de zakjes vochtvreters in de magnetron gelegd, want ze waren weer dusdanig verkleurd, dat het vocht eruit halen geen overbodige luxe was. Komende dagen wordt het weer wat regenachtiger en ik wil zo min mogelijk vocht in het autootje.
Dat was het wel voor vandaag.....
Liefs siergrasje
dinsdag 22 november 2011
Een middagje naar de stad + update....
Vanmorgen begon de dag wat irritant, want Rakker heeft iets nieuws verzonnen: binnen plassen...grrrr
Van Gizmo weet ik, dat, als hij ergens heel boos om is, hij een drolletje neer legt. Gelukkig gebeurt dat maar heel zelden ;)
Het plassen van Rakker kan ik echter niet thuis brengen...
Een maand of 4 geleden begon hij ermee door in het halletje te plassen, daarna een tijdlang niets meer. Afgelopen zaterdag heeft hij het voor het eerst in de woonkamer gedaan, maar ik dacht, dat hij het misschien uit blijdschap deed, omdat Sanne weer thuis was.
Maar vandaag had hij op 2 plaatsen geplast en ik weet niet goed, wat ik hiermee nu aan moet.
Ik vind het gewoon smerig en daarbij is het een reutje, dus tilt hij zijn pootje op om ergens tegenaan te plassen. Het vervelende is, dat hij het heel sneaky doet, dus ik kan hem er ook niet op betrappen en bestraffen.
Toch pak ik hem de eerstvolgende keer bij zijn nekvel en houd hem dan boven de plas: Foei! en dan in de bench!
Gisteren zag ik iemand, die echt een leuke, mooie wollen poncho aan had en ik ben zo vrij geweest om te vragen, waar ze die gekocht had. Bij een winkel in de stad voor 10 euro...
Vandaag dus naar de stad gegaan, waar ik zeker al 2 jaar niet meer was geweest. Er waren veel nieuwe winkels gekomen, vooral kleding- en schoenenwinkels van merknamen. Niet te betalen dus!!!
Wel even binnen geweest in een winkel met uitsluitend MBT-schoenen, aangezien ik graag een paar modieuze laarsjes wil voor onder een rokje/legging, maar die dingen zijn echt niet te betalen!!!!
Ze kosten tussen de 200 en 300 euro....
In principe heb ik het er wel voor over, omdat ik hiermee echt veel beter kan lopen, maar ik heb het niet :(
Vervolgens naar de winkel gegaan, waar ze die wollen poncho's verkopen, maar ik viste achter het net: uitverkocht...
Nog wel wat andere kledingwinkels binnen gegaan en zag ook wel mooie poncho's, maar echt veel te duur!
Zo'n wollen poncho vind ik vooral gemakkelijk met auto-rijden, lekker warm en toch soepel, wat beter voelt dan een stugge winterjas.
Tot slot nog even binnen gegaan bij een toko en daar wat lekkere dingen gehaald...
-------------------------
Bovenstaand verhaal was van gisteren, maar Sanne belde en daarna was ik de draad kwijt...
Vanmorgen na het opstaan kreeg ik enorme niesbuien, niet normaal!!!
Het prikte en prikte en bleef maar prikken in mijn neus, waardoor ik aan 1 stuk door bleef niezen tot ik maar in mijn neus gesprayd heb, waarna het niezen minder werd...
Helaas begon toen het eindeloze gesnotter, waarbij het water me letterlijk uit de ogen en neus liep...zucht
In de loop van de ochtend belde de werkgeefster van mijn hulp: of ik er bezwaar tegen had als mijn hulp toch weer terug komt...
Ze wilde haar nog een kans geven en daar kan ik me wel in vinden, dus volgende week maandag is ze er weer.
Ik vind het wel prettig, dat ze weer terug komt, maar ik zal haar komende maandag wel duidelijk maken, dat het zo niet werkt om zomaar weg te blijven!
De vogeltjes ontdekken nu eindelijk het nieuwe vogelhuisje en blijkbaar vinden ze het voer heel lekker, want er komen nu niet alleen musjes, maar ook het roodborstje en spreeuwen komen eten.
Helaas zijn de meeste foto's niet echt scherp geworden, maar ik heb nog een winter te gaan om daarop te oefenen ;)
Vanmiddag naar het dorp gegaan om te kijken naar dat middeltje Kaloba, wat tegen verkoudheid schijnt te helpen, maar wat is dat duur!!
Ik heb er dan ook maar vanaf gezien, want het kan maar zo zijn, dat deze verkoudheid alleen vandaag is. Ik heb dat wel vaker zo'n snotterdag, waarna er de volgende dag niets meer aan de hand is!
Liep even bij de Zeeman binnen en ja hoor, de begeerde poncho voor slechts 8 euro ;)
Bij de Trekpleister eindelijk een huispak gevonden, waar ik al een paar jaar naar op zoek was, maar altijd waren de pijpen te lang en te wijd. Dit huispak heeft manchetten aan de broekspijpen...
Bij Appie nog even stampaardappelen en gesneden prei gekocht om vanavond prei-stamppot te maken, nadat ik afgewassen heb ;)
Liefs siergrasje
Van Gizmo weet ik, dat, als hij ergens heel boos om is, hij een drolletje neer legt. Gelukkig gebeurt dat maar heel zelden ;)
Het plassen van Rakker kan ik echter niet thuis brengen...
Een maand of 4 geleden begon hij ermee door in het halletje te plassen, daarna een tijdlang niets meer. Afgelopen zaterdag heeft hij het voor het eerst in de woonkamer gedaan, maar ik dacht, dat hij het misschien uit blijdschap deed, omdat Sanne weer thuis was.
Maar vandaag had hij op 2 plaatsen geplast en ik weet niet goed, wat ik hiermee nu aan moet.
Ik vind het gewoon smerig en daarbij is het een reutje, dus tilt hij zijn pootje op om ergens tegenaan te plassen. Het vervelende is, dat hij het heel sneaky doet, dus ik kan hem er ook niet op betrappen en bestraffen.
Toch pak ik hem de eerstvolgende keer bij zijn nekvel en houd hem dan boven de plas: Foei! en dan in de bench!
Gisteren zag ik iemand, die echt een leuke, mooie wollen poncho aan had en ik ben zo vrij geweest om te vragen, waar ze die gekocht had. Bij een winkel in de stad voor 10 euro...
Vandaag dus naar de stad gegaan, waar ik zeker al 2 jaar niet meer was geweest. Er waren veel nieuwe winkels gekomen, vooral kleding- en schoenenwinkels van merknamen. Niet te betalen dus!!!
Wel even binnen geweest in een winkel met uitsluitend MBT-schoenen, aangezien ik graag een paar modieuze laarsjes wil voor onder een rokje/legging, maar die dingen zijn echt niet te betalen!!!!
Ze kosten tussen de 200 en 300 euro....
In principe heb ik het er wel voor over, omdat ik hiermee echt veel beter kan lopen, maar ik heb het niet :(
Vervolgens naar de winkel gegaan, waar ze die wollen poncho's verkopen, maar ik viste achter het net: uitverkocht...
Nog wel wat andere kledingwinkels binnen gegaan en zag ook wel mooie poncho's, maar echt veel te duur!
Zo'n wollen poncho vind ik vooral gemakkelijk met auto-rijden, lekker warm en toch soepel, wat beter voelt dan een stugge winterjas.
Tot slot nog even binnen gegaan bij een toko en daar wat lekkere dingen gehaald...
-------------------------
Bovenstaand verhaal was van gisteren, maar Sanne belde en daarna was ik de draad kwijt...
Vanmorgen na het opstaan kreeg ik enorme niesbuien, niet normaal!!!
Het prikte en prikte en bleef maar prikken in mijn neus, waardoor ik aan 1 stuk door bleef niezen tot ik maar in mijn neus gesprayd heb, waarna het niezen minder werd...
Helaas begon toen het eindeloze gesnotter, waarbij het water me letterlijk uit de ogen en neus liep...zucht
In de loop van de ochtend belde de werkgeefster van mijn hulp: of ik er bezwaar tegen had als mijn hulp toch weer terug komt...
Ze wilde haar nog een kans geven en daar kan ik me wel in vinden, dus volgende week maandag is ze er weer.
Ik vind het wel prettig, dat ze weer terug komt, maar ik zal haar komende maandag wel duidelijk maken, dat het zo niet werkt om zomaar weg te blijven!
De vogeltjes ontdekken nu eindelijk het nieuwe vogelhuisje en blijkbaar vinden ze het voer heel lekker, want er komen nu niet alleen musjes, maar ook het roodborstje en spreeuwen komen eten.
Helaas zijn de meeste foto's niet echt scherp geworden, maar ik heb nog een winter te gaan om daarop te oefenen ;)
Vanmiddag naar het dorp gegaan om te kijken naar dat middeltje Kaloba, wat tegen verkoudheid schijnt te helpen, maar wat is dat duur!!
Ik heb er dan ook maar vanaf gezien, want het kan maar zo zijn, dat deze verkoudheid alleen vandaag is. Ik heb dat wel vaker zo'n snotterdag, waarna er de volgende dag niets meer aan de hand is!
Liep even bij de Zeeman binnen en ja hoor, de begeerde poncho voor slechts 8 euro ;)
Bij de Trekpleister eindelijk een huispak gevonden, waar ik al een paar jaar naar op zoek was, maar altijd waren de pijpen te lang en te wijd. Dit huispak heeft manchetten aan de broekspijpen...
Bij Appie nog even stampaardappelen en gesneden prei gekocht om vanavond prei-stamppot te maken, nadat ik afgewassen heb ;)
Liefs siergrasje
maandag 21 november 2011
Intuïtie.....
Schreef ik vorige week al, dat ik intuïtief aanvoelde, dat mijn nieuwe hulp geen "blijvertje" zou zijn, is dat vandaag uitgekomen...
Alleen had ik het nog niet zo snel verwacht!
Toen ze er vanmorgen om kwart voor 12 nog niet was, ze komt meestal vroeger dan 12 uur, begon ik al iets te vermoeden. Nog een tijdje gewacht, maar toen ze om kwart voor 1 er nog niet was, heb ik haar werkgeefster gebeld.
Deze wist van niets, dus heeft ze de hulp opgebeld...
Er was thuis van alles aan de hand, dat wist ik al en het kan zijn, dat je prioriteiten dan even ergens anders liggen, maar laat het dan aan je werkgeefster weten!
Dit heeft ze dus blijkbaar niet gedaan en dat is dom, want nu is ze haar baan kwijt. Uiteindelijk heeft ze nu nog meer problemen...
Ik vind het wel jammer, want het was een vriendelijke jonge vrouw, die goed en zelfstandig werkte.
Nu moet ik maar afwachten, wie ik nu weer over de vloer krijg...
Er wordt naar een nieuwe hulp gezocht, maar ik heb zo het vermoeden, dat ze personeelsgebrek hebben, want ik heb vandaag niets meer gehoord!
Er was wel iemand voor de vroege ochtend, maar dat werkt niet voor mij, omdat ik echt de eerste paar uur op gang moet komen, zodat mijn spieren en gewrichten weer soepel worden.
Enigszins geïrriteerd ben ik boodschappen gaan doen...
Eerst getankt en wat is de diesel duur geworden in vergelijking met 2 jaar geleden! Toen was het 1,16 per liter en nu 1,40 per liter :(
Vervolgens bij de Action een auto-schoonmaakborstel met lange steel gehaald, want ik wil mijn autootje toch vaker schoonmaken en het werkt niet echt met de vloermop, die ik vorige week gebruikte. Wel logisch, want daarvoor is die ook niet bedoeld ;)
Bij Scapino 3 kinder T-shirts met lange mouwen gehaald in de grootste maat, wat behoorlijk in prijs verschilt met volwassen maten: 3 voor 10 euro!
De laatste tijd ben ik mijn kledingstijl wat aan het veranderen, want ik heb wel plezier in die "wollige" jurkjes met korte mouwen, waaronder een t-shirt met lange mouwen. Het is weer eens iets heel anders dan ik gewend ben!
Binnenkort maar weer eens mijn kledingkast nakijken om truien van 10 jaar en ouder eens weg te doen. Het mooie is er inmiddels wel vanaf....
Zit er opeens aan te denken, wat ik nu met die pc moet doen, die bedoeld was voor de hulp. Dat "feestje" gaat nu niet door en ik ga deze week maar alles, wat belangrijk is, op de externe harde schijf zetten om vervolgens de harde schijf te formatteren.
Daarna de pc en beeldscherm maar weer boven zetten...
Liefs siergrasje
Alleen had ik het nog niet zo snel verwacht!
Toen ze er vanmorgen om kwart voor 12 nog niet was, ze komt meestal vroeger dan 12 uur, begon ik al iets te vermoeden. Nog een tijdje gewacht, maar toen ze om kwart voor 1 er nog niet was, heb ik haar werkgeefster gebeld.
Deze wist van niets, dus heeft ze de hulp opgebeld...
Er was thuis van alles aan de hand, dat wist ik al en het kan zijn, dat je prioriteiten dan even ergens anders liggen, maar laat het dan aan je werkgeefster weten!
Dit heeft ze dus blijkbaar niet gedaan en dat is dom, want nu is ze haar baan kwijt. Uiteindelijk heeft ze nu nog meer problemen...
Ik vind het wel jammer, want het was een vriendelijke jonge vrouw, die goed en zelfstandig werkte.
Nu moet ik maar afwachten, wie ik nu weer over de vloer krijg...
Er wordt naar een nieuwe hulp gezocht, maar ik heb zo het vermoeden, dat ze personeelsgebrek hebben, want ik heb vandaag niets meer gehoord!
Er was wel iemand voor de vroege ochtend, maar dat werkt niet voor mij, omdat ik echt de eerste paar uur op gang moet komen, zodat mijn spieren en gewrichten weer soepel worden.
Enigszins geïrriteerd ben ik boodschappen gaan doen...
Eerst getankt en wat is de diesel duur geworden in vergelijking met 2 jaar geleden! Toen was het 1,16 per liter en nu 1,40 per liter :(
Vervolgens bij de Action een auto-schoonmaakborstel met lange steel gehaald, want ik wil mijn autootje toch vaker schoonmaken en het werkt niet echt met de vloermop, die ik vorige week gebruikte. Wel logisch, want daarvoor is die ook niet bedoeld ;)
Bij Scapino 3 kinder T-shirts met lange mouwen gehaald in de grootste maat, wat behoorlijk in prijs verschilt met volwassen maten: 3 voor 10 euro!
De laatste tijd ben ik mijn kledingstijl wat aan het veranderen, want ik heb wel plezier in die "wollige" jurkjes met korte mouwen, waaronder een t-shirt met lange mouwen. Het is weer eens iets heel anders dan ik gewend ben!
Binnenkort maar weer eens mijn kledingkast nakijken om truien van 10 jaar en ouder eens weg te doen. Het mooie is er inmiddels wel vanaf....
Zit er opeens aan te denken, wat ik nu met die pc moet doen, die bedoeld was voor de hulp. Dat "feestje" gaat nu niet door en ik ga deze week maar alles, wat belangrijk is, op de externe harde schijf zetten om vervolgens de harde schijf te formatteren.
Daarna de pc en beeldscherm maar weer boven zetten...
Liefs siergrasje
zondag 20 november 2011
Gezellig weekend!!
Vrijdagavond nog druk bezig geweest om van alles voor Sanne klaar te maken, zodat ze de komende week weer genoeg gezonds te eten heeft.
Al met al werd het dus weer laat...
Desalniettemin zaterdagmorgen bijtijds opgestaan om Sanne op te halen uit Deventer. Het was prachtig zonnig weer, dus weer een mooie rit over de Veluwe!
Op weg naar mijn huis hebben we een tussenstop gemaakt bij de Thermiekbel, een café-restaurant bij een zweefvliegcentrum.
Je hebt daar een prachtig uitzicht en het is daar gezellig toeven, zeker nu er nieuwe beheerders zijn. Het oogt nu allemaal wat frisser en het is zeker betaalbaar!
Sanne een wijntje, ik een biertje en samen een portie bitterballen gedeeld, ondertussen gezellig bijkletsen over van alles en nog wat...
Het biertje kon wel, aangezien we inmiddels dicht bij huis waren ;)
Eenmaal thuisgekomen lekker uitgerust, waarna ik eerst boerenkoolstamp heb gemaakt, de broodbakmachine aangezet om een vers brood te bakken en toen frietjes gemaakt.
De frietjes waren weer heerlijk en blijf echt heel blij met deze friteuse!
Eenmaal op temperatuur is de friet heel snel gebakken, dus ook niet vet en dat niet alleen, want door het snelle bakken ontstaat er nauwelijks vervuiling van het frituurvet.
De friteuse is geheel demontabel, dus ook heel makkelijk schoon te maken!
Het vloeibare frituurvet gaat na het afkoelen terug in de kan, waarna alles makkelijk schoon te maken is! Echt de ideale friteuse :D
Ook het brood is goed gelukt, hoewel het in eerste instantie leek alsof het zou mislukken: het deeg was zo vochtig, maar uiteindelijk rees het bijna letterlijk de pan uit...
Helaas, helaas, het werd toch weer een latertje en de oververmoeidheid sloeg 's nachts toe na 's avonds nog een paar koppen thee gedronken te hebben.
Ik ben niet incontinent, maar soms, als ik te diep in slaap ben en moet plassen, dan droom ik, dat ik op het toilet zit met alle gevolgen van dien...:(
Het is zo frustrerend om dan wakker te worden, gênant ook!
Zo erg als dit keer heb ik echter nog nooit meegemaakt, want ondanks dat ik daarvoor een speciaal onderlaken heb, was echt alles doorweekt tot op het matras...
Het gebeurt gelukkig niet vaak, maar als het gebeurt, kan ik niet voorkomen, dàt het gebeurt.
Inmiddels is het matras droog, het bed weer opgedekt, maar een wrang gevoel blijft...
Vandaag weer terug naar Deventer om Sanne weer naar huis te brengen, maar foei, wat een dichte mist!!!!
Ik kon niet meer dan een meter of 20, 30 vooruit kijken, wat dus heel vermoeiend rijden was door het ingespannen turen.
Aangezien ik gisteravond al veel pijn in mijn schoudergewrichten en -spieren had, heb ik bij Sanne maar wat pijnstillers ingenomen...
Hierdoor was het terugrijden naar huis iets meer ontspannen, hoewel het turen in de mist bleef. Gelukkig was er niet veel verkeer op die binnenwegen, maar ik was blij, toen ik thuis kwam.
Straks een bordje boerenkool en (hopelijk) op tijd naar bed...
Liefs siergrasje
Al met al werd het dus weer laat...
Desalniettemin zaterdagmorgen bijtijds opgestaan om Sanne op te halen uit Deventer. Het was prachtig zonnig weer, dus weer een mooie rit over de Veluwe!
Op weg naar mijn huis hebben we een tussenstop gemaakt bij de Thermiekbel, een café-restaurant bij een zweefvliegcentrum.
Je hebt daar een prachtig uitzicht en het is daar gezellig toeven, zeker nu er nieuwe beheerders zijn. Het oogt nu allemaal wat frisser en het is zeker betaalbaar!
Sanne een wijntje, ik een biertje en samen een portie bitterballen gedeeld, ondertussen gezellig bijkletsen over van alles en nog wat...
Het biertje kon wel, aangezien we inmiddels dicht bij huis waren ;)
Eenmaal thuisgekomen lekker uitgerust, waarna ik eerst boerenkoolstamp heb gemaakt, de broodbakmachine aangezet om een vers brood te bakken en toen frietjes gemaakt.
De frietjes waren weer heerlijk en blijf echt heel blij met deze friteuse!
Eenmaal op temperatuur is de friet heel snel gebakken, dus ook niet vet en dat niet alleen, want door het snelle bakken ontstaat er nauwelijks vervuiling van het frituurvet.
De friteuse is geheel demontabel, dus ook heel makkelijk schoon te maken!
Het vloeibare frituurvet gaat na het afkoelen terug in de kan, waarna alles makkelijk schoon te maken is! Echt de ideale friteuse :D
Ook het brood is goed gelukt, hoewel het in eerste instantie leek alsof het zou mislukken: het deeg was zo vochtig, maar uiteindelijk rees het bijna letterlijk de pan uit...
Helaas, helaas, het werd toch weer een latertje en de oververmoeidheid sloeg 's nachts toe na 's avonds nog een paar koppen thee gedronken te hebben.
Ik ben niet incontinent, maar soms, als ik te diep in slaap ben en moet plassen, dan droom ik, dat ik op het toilet zit met alle gevolgen van dien...:(
Het is zo frustrerend om dan wakker te worden, gênant ook!
Zo erg als dit keer heb ik echter nog nooit meegemaakt, want ondanks dat ik daarvoor een speciaal onderlaken heb, was echt alles doorweekt tot op het matras...
Het gebeurt gelukkig niet vaak, maar als het gebeurt, kan ik niet voorkomen, dàt het gebeurt.
Inmiddels is het matras droog, het bed weer opgedekt, maar een wrang gevoel blijft...
Vandaag weer terug naar Deventer om Sanne weer naar huis te brengen, maar foei, wat een dichte mist!!!!
Ik kon niet meer dan een meter of 20, 30 vooruit kijken, wat dus heel vermoeiend rijden was door het ingespannen turen.
Aangezien ik gisteravond al veel pijn in mijn schoudergewrichten en -spieren had, heb ik bij Sanne maar wat pijnstillers ingenomen...
Hierdoor was het terugrijden naar huis iets meer ontspannen, hoewel het turen in de mist bleef. Gelukkig was er niet veel verkeer op die binnenwegen, maar ik was blij, toen ik thuis kwam.
Straks een bordje boerenkool en (hopelijk) op tijd naar bed...
Liefs siergrasje
vrijdag 18 november 2011
Glanzend autootje ;)
Gisteravond zitten genieten van een mooie film, een dvd-tje wat ik van Sanne had geleend. Een lieve film zonder geweld!
Op het moment is er nauwelijks leuke tv, vind ik althans...
Vandaag dus het autootje schoongemaakt, wat dit jaar nog niet gebeurd was en de lak werd doffer en doffer...
Een paar maanden geleden speciale shampoo voor het autootje gehaald, wat de auto zowel schoonmaakt als gelijk in de was zet.
Ik zie het namelijk niet zitten om alles met de hand te doen!
Mijn vloermop gebruikt om het autootje schoon te maken, daarna moest het autootje afgespoeld worden om daarna met de shampoo in een emmer koud water nogmaals over het autootje te gieten.
Uiteindelijk was het toch nog veel werk, omdat ik het met de vloermop had schoongemaakt en dat werkt niet echt, dus alsnog veel met de hand gedaan...
Binnenkort toch maar een speciale autoborstel met lange steel halen bij de Action, want daarna had ik veel pijn in mijn rechterschouder.
Het lijkt erop, dat mijn schouder tegen een ontsteking aan zit, omdat de pijn iedere keer weer terug komt als ik teveel met mijn rechterschouder bezig ben.
Net maar een pijnstiller/ontstekingsremmer genomen, zodat ik straks nog wat in de keuken bezig kan zijn. Jammer genoeg duurt het ongeveer een uur eer deze gaat werken :(
Na het schoonmaken van het autootje ben ik de hondjes gaan uitlaten en daarna wat boodschappen gedaan bij Appie, pfft, wat was het druk daar!
Ik zie nu al op tegen de drukte in de winkels door de decembermaand...
Ik kan echt heel slecht tegen grote drukte, altijd al gehad, reden om nooit naar evenementen te gaan, maar in winkels heb ik het gevoel, dat alle geluiden dan blijven "hangen".
Er kunnen dan 2 dingen gebeuren: of ik krijg een paniek-aanval en wil dan zo snel mogelijk weg, of ik sluit me helemaal af en "droom" weg tot een kind begint te krijsen en ik me afvraag, wat ik nog in de winkel doe??????
Bij het Kruidvat nog een neusspray gekocht, omdat ik, sinds ik weer veel meer binnen zit, veel last heb van snotteren. Niet door verkoudheid, maar blijkbaar wordt mijn neusvlies dan veel meer geïrriteerd.
Misschien allergisch voor de hondjes...????
Gelukkig helpt de spray meteen en daar ben ik wel blij om!
Morgen ga ik Sanne ophalen en is ze gezellig weer een avondje thuis!
We gaan frietjes eten en ik ga voor haar een brood bakken en een pan boerenkool klaarmaken. Kan ze weer even vooruit de komende week...
Liefs siergrasje
Op het moment is er nauwelijks leuke tv, vind ik althans...
Vandaag dus het autootje schoongemaakt, wat dit jaar nog niet gebeurd was en de lak werd doffer en doffer...
Een paar maanden geleden speciale shampoo voor het autootje gehaald, wat de auto zowel schoonmaakt als gelijk in de was zet.
Ik zie het namelijk niet zitten om alles met de hand te doen!
Mijn vloermop gebruikt om het autootje schoon te maken, daarna moest het autootje afgespoeld worden om daarna met de shampoo in een emmer koud water nogmaals over het autootje te gieten.
Uiteindelijk was het toch nog veel werk, omdat ik het met de vloermop had schoongemaakt en dat werkt niet echt, dus alsnog veel met de hand gedaan...
Binnenkort toch maar een speciale autoborstel met lange steel halen bij de Action, want daarna had ik veel pijn in mijn rechterschouder.
Het lijkt erop, dat mijn schouder tegen een ontsteking aan zit, omdat de pijn iedere keer weer terug komt als ik teveel met mijn rechterschouder bezig ben.
Net maar een pijnstiller/ontstekingsremmer genomen, zodat ik straks nog wat in de keuken bezig kan zijn. Jammer genoeg duurt het ongeveer een uur eer deze gaat werken :(
Na het schoonmaken van het autootje ben ik de hondjes gaan uitlaten en daarna wat boodschappen gedaan bij Appie, pfft, wat was het druk daar!
Ik zie nu al op tegen de drukte in de winkels door de decembermaand...
Ik kan echt heel slecht tegen grote drukte, altijd al gehad, reden om nooit naar evenementen te gaan, maar in winkels heb ik het gevoel, dat alle geluiden dan blijven "hangen".
Er kunnen dan 2 dingen gebeuren: of ik krijg een paniek-aanval en wil dan zo snel mogelijk weg, of ik sluit me helemaal af en "droom" weg tot een kind begint te krijsen en ik me afvraag, wat ik nog in de winkel doe??????
Bij het Kruidvat nog een neusspray gekocht, omdat ik, sinds ik weer veel meer binnen zit, veel last heb van snotteren. Niet door verkoudheid, maar blijkbaar wordt mijn neusvlies dan veel meer geïrriteerd.
Misschien allergisch voor de hondjes...????
Gelukkig helpt de spray meteen en daar ben ik wel blij om!
Morgen ga ik Sanne ophalen en is ze gezellig weer een avondje thuis!
We gaan frietjes eten en ik ga voor haar een brood bakken en een pan boerenkool klaarmaken. Kan ze weer even vooruit de komende week...
Liefs siergrasje
donderdag 17 november 2011
Een laat logje....
Lady's Night bij het tuincentrum was gisteravond een teleurstelling: te druk, te chaotisch en ik was er dan ook snel weer weg!
Daarna nog even Sanne gebeld, die weer veel last heeft van haar keel en niet lekker in haar vel zat :(
Weer onrustig geslapen, maar het zal wel voorbij gaan...
Vandaag was het weer mistig, maar niet zo mistig als zondag, dus maar weer met de camera naar de Posbank gegaan.
Het was nog steeds een beetje te mistig, maar toch wat mooie foto's kunnen maken...
Morgen ga ik mijn autootje wassen, stofzuigen, want de mat onder het bestuurdersgedeelte zit vol met zand. Binnen de ramen zemen en insmeren met anti-condensvloeistof. Ik merk wel, dat sinds ik de vochtvretertjes in mijn autootje heb, dat ik veel minder last heb van condens in het autootje.
Die vochtvretertjes zijn zakjes, die vocht absorberen en als de indicator roze wordt, moeten ze in de magnetron gelegd worden, waarna de indicators weer blauw worden.
Lang bruikbaar dus...
Zo nog even wat film van dvd kijken en dan het bedje induiken!
Liefs siergrasje
Daarna nog even Sanne gebeld, die weer veel last heeft van haar keel en niet lekker in haar vel zat :(
Weer onrustig geslapen, maar het zal wel voorbij gaan...
Vandaag was het weer mistig, maar niet zo mistig als zondag, dus maar weer met de camera naar de Posbank gegaan.
Het was nog steeds een beetje te mistig, maar toch wat mooie foto's kunnen maken...
Het was wel heel koud, zelfs met handschoentjes aan, maar ik heb er van genoten!
Daarna nog even naar de Aldi geweest voor een paar slof-slippertjes en ik had geluk, want er was nog maar 1 paar, maar gelukkig wel in mijn maat ;)
Die vochtvretertjes zijn zakjes, die vocht absorberen en als de indicator roze wordt, moeten ze in de magnetron gelegd worden, waarna de indicators weer blauw worden.
Lang bruikbaar dus...
Zo nog even wat film van dvd kijken en dan het bedje induiken!
Liefs siergrasje
woensdag 16 november 2011
Vandaag...
Gisteren was het een heel rustig dagje!
Het gesprek met de psych verliep prima en ik mag voorlopig blijven komen voor gesprekken, die vooral gebaseerd zullen zijn op de acceptatie van de achteruitgang van mijn lijf.
Hoewel ik inmiddels wel geaccepteerd heb, dat lange, mooie wandel- en fietstochten niet meer mogelijk zijn, blijf ik moeite houden, dat mijn bewegingsapparaat steeds verder achteruit zal gaan!
Ik merk nu al, dat de kou pijn doet aan mijn gewrichten en dan vriest het nog niet eens echt. Zodra het echt gaat vriezen, zal ik minder buiten komen, dus minder beweging, dus achteruitgang....
Pijnstillers zie ik niet als optie om de pijn te negeren om dan toch naar buiten te kunnen gaan. Jaren heb ik pijnstillers geslikt om toch naar buiten te kunnen gaan en aan het werk te blijven, maar toen het allemaal niet meer "moest", kwam de terugslag en het besef, dat ik jaren roofbouw heb gepleegd op mijn lijf.
Dus ja, een pijnstiller als de pijn echt even "te" wordt en nee, niet meer om maar door te kunnen gaan!
Ik zie wel, hoe het ervoor staat na deze winter....
Aangezien ik heel tevreden was over het gesprek met de psych ben ik voor mijn plezier naar het tuincentrum gegaan. Alleen wat mooie decoratie in kerstsfeer gekocht met de kortingsstickers, die ik in de bus had gekregen.
De kerstboom is voor mij verleden tijd, maar af en toe een sfeermakertje in Kerstsfeer moet kunnen ;)
Vannacht onrustig geslapen en sinds ik van de AD af ben, kost het me moeite om in slaap te komen. Niet dat ik me daar druk over maak, want ik blijf gewoon rustig liggen, omdat ik uit ervaring weet, dat ik uiteindelijk toch wel in slaap val.
Piekeren 's nachts doe ik niet meer, het heeft namelijk geen enkel nut!
Ik kan 's nachts niets veranderen aan de staat van de dag...
En mocht ik 's avonds piekeren, dan is daar de telefonische hulpdienst!
Maar goed, het onderwerp was Vandaag...
Vandaag weer het wekelijkse bezoekje van mijn thuisbegeleidster...
Onlangs is ze met me mee geweest naar de arts van het UWV, wat perfect verlopen is en die man heeft echt alles gedaan om mij te helpen!
Hij heeft me ook een paar keer gebeld om de zaken uit te leggen, maar steeds met het verzoek of mijn begeleidster hem terug wilde bellen.
Ietwat vreemd, maar goed, hij heeft zo goed zijn best gedaan voor mij, dat ik zijn vraag doorgespeeld heb aan mijn begeleidster. Zij vond ook, dat hij alles perfect geregeld had en heeft hem maandag teruggebeld...
Blijkt, dat hij hevig verliefd is op mijn begeleidster...
Het was voor mijn begeleidster een dubbel gevoel: enerzijds gevleid, anderzijds moest ze hem afwijzen, want ze is getrouwd.
Hoewel ik meer en meer de indruk krijg, dat haar huwelijk allang geen feestje meer is, is ze wel trouw aan haar echtgenoot...
Hij werkt niet meer en zij werkt zich als kostwinner de blubber, wat nauwelijks gewaardeerd wordt door hem.
Niet, dat ze dat mij zo expliciet vertelt, maar ik hoor het tussen de regels door...
In feite heb ik de vlotte afhandeling bij het UWV dus te danken aan zijn verliefdheid voor mijn begeleidster...
Soms is het leven wel heel bizar!
Vanavond Lady's Night bij het tuincentrum en ik ga er dadelijk even naar toe.
De sfeer is wel leuk, want ik ben vorig jaar ook geweest en zeker de moeite waard om even door het tuincentrum te lopen met de vele kraampjes.
Mijn portemonnee blijft echter op slot ;)
Liefs siergrasje
Het gesprek met de psych verliep prima en ik mag voorlopig blijven komen voor gesprekken, die vooral gebaseerd zullen zijn op de acceptatie van de achteruitgang van mijn lijf.
Hoewel ik inmiddels wel geaccepteerd heb, dat lange, mooie wandel- en fietstochten niet meer mogelijk zijn, blijf ik moeite houden, dat mijn bewegingsapparaat steeds verder achteruit zal gaan!
Ik merk nu al, dat de kou pijn doet aan mijn gewrichten en dan vriest het nog niet eens echt. Zodra het echt gaat vriezen, zal ik minder buiten komen, dus minder beweging, dus achteruitgang....
Pijnstillers zie ik niet als optie om de pijn te negeren om dan toch naar buiten te kunnen gaan. Jaren heb ik pijnstillers geslikt om toch naar buiten te kunnen gaan en aan het werk te blijven, maar toen het allemaal niet meer "moest", kwam de terugslag en het besef, dat ik jaren roofbouw heb gepleegd op mijn lijf.
Dus ja, een pijnstiller als de pijn echt even "te" wordt en nee, niet meer om maar door te kunnen gaan!
Ik zie wel, hoe het ervoor staat na deze winter....
Aangezien ik heel tevreden was over het gesprek met de psych ben ik voor mijn plezier naar het tuincentrum gegaan. Alleen wat mooie decoratie in kerstsfeer gekocht met de kortingsstickers, die ik in de bus had gekregen.
De kerstboom is voor mij verleden tijd, maar af en toe een sfeermakertje in Kerstsfeer moet kunnen ;)
Vannacht onrustig geslapen en sinds ik van de AD af ben, kost het me moeite om in slaap te komen. Niet dat ik me daar druk over maak, want ik blijf gewoon rustig liggen, omdat ik uit ervaring weet, dat ik uiteindelijk toch wel in slaap val.
Piekeren 's nachts doe ik niet meer, het heeft namelijk geen enkel nut!
Ik kan 's nachts niets veranderen aan de staat van de dag...
En mocht ik 's avonds piekeren, dan is daar de telefonische hulpdienst!
Maar goed, het onderwerp was Vandaag...
Vandaag weer het wekelijkse bezoekje van mijn thuisbegeleidster...
Onlangs is ze met me mee geweest naar de arts van het UWV, wat perfect verlopen is en die man heeft echt alles gedaan om mij te helpen!
Hij heeft me ook een paar keer gebeld om de zaken uit te leggen, maar steeds met het verzoek of mijn begeleidster hem terug wilde bellen.
Ietwat vreemd, maar goed, hij heeft zo goed zijn best gedaan voor mij, dat ik zijn vraag doorgespeeld heb aan mijn begeleidster. Zij vond ook, dat hij alles perfect geregeld had en heeft hem maandag teruggebeld...
Blijkt, dat hij hevig verliefd is op mijn begeleidster...
Het was voor mijn begeleidster een dubbel gevoel: enerzijds gevleid, anderzijds moest ze hem afwijzen, want ze is getrouwd.
Hoewel ik meer en meer de indruk krijg, dat haar huwelijk allang geen feestje meer is, is ze wel trouw aan haar echtgenoot...
Hij werkt niet meer en zij werkt zich als kostwinner de blubber, wat nauwelijks gewaardeerd wordt door hem.
Niet, dat ze dat mij zo expliciet vertelt, maar ik hoor het tussen de regels door...
In feite heb ik de vlotte afhandeling bij het UWV dus te danken aan zijn verliefdheid voor mijn begeleidster...
Soms is het leven wel heel bizar!
Vanavond Lady's Night bij het tuincentrum en ik ga er dadelijk even naar toe.
De sfeer is wel leuk, want ik ben vorig jaar ook geweest en zeker de moeite waard om even door het tuincentrum te lopen met de vele kraampjes.
Mijn portemonnee blijft echter op slot ;)
Liefs siergrasje
maandag 14 november 2011
Van alles en nog wat....
Gisteravond maar eens goed gekeken naar Rakkertje, want die likt al een paar weken vaak zijn rechterpootje en wat blijkt: zijn loze nageltje aan zijn rechter-voorpootje was ernstig ingegroeid!
Gelukkig heb ik een nageltang voor het knippen van hun nageltjes en dan ook meteen dat ingegroeide nageltje geknipt en uit het vlees getrokken.
Leuk vond hij het niet en vanmorgen liep hij nog wat moeilijk, maar in de loop van de dag ging het steeds beter.
Vreemd, dat 1 zo'n loos nageltje blijft doorgroeien, want aan zijn andere pootjes heeft hij het niet.
In de loop van de week wil ik bij beide hondjes de nageltjes knippen, want ook hun gewone nageltjes zijn best lang aan het worden.
Daarna lekker gedoucht en mijn haren gewassen!
Helaas bracht de warme douche geen verlichting voor de pijn in mijn schouders en voor het slapen gaan maar een pijnstiller/ontstekingsremmer genomen.
Verstandige beslissing, want vandaag nauwelijks meer pijn gehad in mijn schouders.
Vandaag was het weer hulpdag en sinds ik mijn nieuwe hulp heb, vind ik het echt leuk als ze er weer is!
Heel anders dan mijn vorige hulp, waar ik iedere week weer wat tegenop zag als ze kwam. Stom, dat ik mijn intuïtie niet heb gevolgd, toen ik mijn vorige hulp voor het eerst had, want vanaf de 1-ste keer klikte het niet echt, maar ja, het was voor mij ook heel nieuw om iemand anders mijn huisje te laten schoonmaken...
Toch heb ik het gevoel, eveneens heel intuïtief, dat mijn nieuwe hulp geen blijvertje is, omdat ze het zout in de pap niet verdient door een 0-uren contract.
Het zou jammer zijn, want ik mag haar graag en ze werkt echt heel goed en zelfstandig.
Vanmorgen had ik weer eens een wintervest/trui aan, echt heel leuk, maar heel irritant door een constructie met knoopsgaten, die steeds los gingen, dus naald en draad gepakt en de knoopsgaten dicht genaaid.
Terwijl ik daarmee bezig was, was de hulp klaar met de opgedragen bezigheden en zei spontaan: zal ik dan maar aan de keuken beginnen?
In no-time had ze afgewassen, gasfornuis schoongemaakt, tegeltjes en kastjes afgedaan en de magnetron schoongemaakt, ondertussen wat vrolijk zingend!
Volgende week gaan we boven aan de slag en over een maand is mijn huisje weer echt helemaal schoon en opgeruimd, zodat ze het daarna alleen maar hoeft bij te houden....
Misschien voor haar een goed woordje doen bij haar leidinggevende, zodat ze een ander contract krijgt?????
Morgen een wat lastig gesprek met de psychiater om hem te vertellen, dat ik uit eigen beweging gestopt ben met de AD. Ik voel me wat onzeker over zijn reactie, want ik zou toch nog wel een tijdje ondersteuning willen hebben...
Vanavond lekker makkelijk eten, want ik heb nog bietenstamp staan, die ik zo lekker ga opwarmen!
Liefs siergrasje
Gelukkig heb ik een nageltang voor het knippen van hun nageltjes en dan ook meteen dat ingegroeide nageltje geknipt en uit het vlees getrokken.
Leuk vond hij het niet en vanmorgen liep hij nog wat moeilijk, maar in de loop van de dag ging het steeds beter.
Vreemd, dat 1 zo'n loos nageltje blijft doorgroeien, want aan zijn andere pootjes heeft hij het niet.
In de loop van de week wil ik bij beide hondjes de nageltjes knippen, want ook hun gewone nageltjes zijn best lang aan het worden.
Daarna lekker gedoucht en mijn haren gewassen!
Helaas bracht de warme douche geen verlichting voor de pijn in mijn schouders en voor het slapen gaan maar een pijnstiller/ontstekingsremmer genomen.
Verstandige beslissing, want vandaag nauwelijks meer pijn gehad in mijn schouders.
Vandaag was het weer hulpdag en sinds ik mijn nieuwe hulp heb, vind ik het echt leuk als ze er weer is!
Heel anders dan mijn vorige hulp, waar ik iedere week weer wat tegenop zag als ze kwam. Stom, dat ik mijn intuïtie niet heb gevolgd, toen ik mijn vorige hulp voor het eerst had, want vanaf de 1-ste keer klikte het niet echt, maar ja, het was voor mij ook heel nieuw om iemand anders mijn huisje te laten schoonmaken...
Toch heb ik het gevoel, eveneens heel intuïtief, dat mijn nieuwe hulp geen blijvertje is, omdat ze het zout in de pap niet verdient door een 0-uren contract.
Het zou jammer zijn, want ik mag haar graag en ze werkt echt heel goed en zelfstandig.
Vanmorgen had ik weer eens een wintervest/trui aan, echt heel leuk, maar heel irritant door een constructie met knoopsgaten, die steeds los gingen, dus naald en draad gepakt en de knoopsgaten dicht genaaid.
Terwijl ik daarmee bezig was, was de hulp klaar met de opgedragen bezigheden en zei spontaan: zal ik dan maar aan de keuken beginnen?
In no-time had ze afgewassen, gasfornuis schoongemaakt, tegeltjes en kastjes afgedaan en de magnetron schoongemaakt, ondertussen wat vrolijk zingend!
Volgende week gaan we boven aan de slag en over een maand is mijn huisje weer echt helemaal schoon en opgeruimd, zodat ze het daarna alleen maar hoeft bij te houden....
Misschien voor haar een goed woordje doen bij haar leidinggevende, zodat ze een ander contract krijgt?????
Morgen een wat lastig gesprek met de psychiater om hem te vertellen, dat ik uit eigen beweging gestopt ben met de AD. Ik voel me wat onzeker over zijn reactie, want ik zou toch nog wel een tijdje ondersteuning willen hebben...
Vanavond lekker makkelijk eten, want ik heb nog bietenstamp staan, die ik zo lekker ga opwarmen!
Liefs siergrasje
zondag 13 november 2011
Nou dat weer :x
Ik weet niet, wat er gisteren uitgespookt is met mijn autootje, maar het buitenrubber van mijn zij-raampje zat niet goed en vanmorgen geprobeerd om het weer goed te krijgen...
Niet gelukt en nog verder van huis, want het hele rubber is er nu vanaf...grrrr
Net even bij die buurman langs geweest en hij baalde als een stekker, want hij had het druk met andere dingen.
Het zal mij een worst wezen, want het rubber zat goed, het raam werkte goed, dus du-uh...
Nou ja, hij komt vanavond even kijken en hopelijk kan hij het dan oplossen!
Mij lukt het niet, want ik heb geen kracht in armen en handen, maar ook mijn schouders doen behoorlijk pijn!
Dit was de laatste keer, dat ik hem en zijn zoon aan mijn autootje iets laat doen.
Vanmorgen zag ik ook, dat er nog iemand anders in mijn autootje gezeten moet hebben: kussentje op de grond en rechter-portier stond open. Dat en het feit, dat mijn autootje pas ruim een uur later na het gesprekje met die buurman is teruggebracht, doet mij denken aan joy-riding :(
Hoe meer ik erover nadenk, hoe bozer ik word!
Dit autootje heb ik nodig en is, wat betreft bezit, het kostbaarste wat ik ooit in mijn leven heb kunnen kopen. Zonder dit autootje kan ik geen kant meer op!
Ik zal me straks inhouden en vriendelijk blijven, maar als dat rubber er weer op zit, zal ik hen nooit meer iets vragen!!!!!!!!!!!!!!
Zucht.....
Toch is het vandaag niet helemaal kommer en kwel geweest, want er was mist vandaag en ik hoopte op de Posbank wat mooie foto's te maken.
Helaas was de mist veel te dik om van de heuvels mooie foto's te maken, maar eenmaal in het bos was het toch wel mooi....
Ik had gedacht, dat het door de mist heel rustig zou zijn op de Posbank, maar het was ongelofelijk druk, niet echt mijn ding zal ik maar zeggen <_<
Desalniettemin wat foto's gemaakt...
Tot slot nog het maantje van gisteravond, wat al mist voorspelde
----------------------
De buurman is geweest en het rubber zit weer op z'n plek, voor hem een fluitje van een cent, slechts 5 minuten...
Vlak voordat hij aanbelde, belde Sanne, maar het gesprek even afgebroken om daarna weer verder te gaan.
Weer ruim een uur met haar aan de telefoon gezeten....
Een goed gesprek geweest!
Een gezellig weekend gehad met haar oudste zus, samen de intocht van de Sint gekeken en Boukje heeft overal kikkers en muizen verstopt in haar huisje.
Echt iets voor Boukje om zoiets te doen :D
Maar ook gesproken over gewetensvragen over geloof en godsdienst, iets waar Sanne op dit moment mee bezig is. In de loop der tijd zal ik er nog wel meer over schrijven...
Mijn autootje is weer in orde, er staat nog een afwasje, ik moet nog eten, dus ik ga zo maar eens aan de slag!
Liefs siergrasje
Niet gelukt en nog verder van huis, want het hele rubber is er nu vanaf...grrrr
Net even bij die buurman langs geweest en hij baalde als een stekker, want hij had het druk met andere dingen.
Het zal mij een worst wezen, want het rubber zat goed, het raam werkte goed, dus du-uh...
Nou ja, hij komt vanavond even kijken en hopelijk kan hij het dan oplossen!
Mij lukt het niet, want ik heb geen kracht in armen en handen, maar ook mijn schouders doen behoorlijk pijn!
Dit was de laatste keer, dat ik hem en zijn zoon aan mijn autootje iets laat doen.
Vanmorgen zag ik ook, dat er nog iemand anders in mijn autootje gezeten moet hebben: kussentje op de grond en rechter-portier stond open. Dat en het feit, dat mijn autootje pas ruim een uur later na het gesprekje met die buurman is teruggebracht, doet mij denken aan joy-riding :(
Hoe meer ik erover nadenk, hoe bozer ik word!
Dit autootje heb ik nodig en is, wat betreft bezit, het kostbaarste wat ik ooit in mijn leven heb kunnen kopen. Zonder dit autootje kan ik geen kant meer op!
Ik zal me straks inhouden en vriendelijk blijven, maar als dat rubber er weer op zit, zal ik hen nooit meer iets vragen!!!!!!!!!!!!!!
Zucht.....
Toch is het vandaag niet helemaal kommer en kwel geweest, want er was mist vandaag en ik hoopte op de Posbank wat mooie foto's te maken.
Helaas was de mist veel te dik om van de heuvels mooie foto's te maken, maar eenmaal in het bos was het toch wel mooi....
Ik had gedacht, dat het door de mist heel rustig zou zijn op de Posbank, maar het was ongelofelijk druk, niet echt mijn ding zal ik maar zeggen <_<
Desalniettemin wat foto's gemaakt...
Tot slot nog het maantje van gisteravond, wat al mist voorspelde
----------------------
De buurman is geweest en het rubber zit weer op z'n plek, voor hem een fluitje van een cent, slechts 5 minuten...
Vlak voordat hij aanbelde, belde Sanne, maar het gesprek even afgebroken om daarna weer verder te gaan.
Weer ruim een uur met haar aan de telefoon gezeten....
Een goed gesprek geweest!
Een gezellig weekend gehad met haar oudste zus, samen de intocht van de Sint gekeken en Boukje heeft overal kikkers en muizen verstopt in haar huisje.
Echt iets voor Boukje om zoiets te doen :D
Maar ook gesproken over gewetensvragen over geloof en godsdienst, iets waar Sanne op dit moment mee bezig is. In de loop der tijd zal ik er nog wel meer over schrijven...
Mijn autootje is weer in orde, er staat nog een afwasje, ik moet nog eten, dus ik ga zo maar eens aan de slag!
Liefs siergrasje
zaterdag 12 november 2011
Vervolg smoothies....
Gisteravond weer bezig geweest met smoothies, maar blijkbaar ontbrak het me aan kracht in mijn handen en armen, waardoor ik zo ongeveer mijn schouder uit de kom heb gedraaid. Veel pijn dus en maar een stevige pijnstiller genomen om vannacht toch wat te kunnen slapen...
Ook vandaag nog veel pijn aan die schouder en dat zal nog wel een paar dagen duren!
Inmiddels lukt het me nu wel beter om de beker goed vast te zetten in het apparaat en vandaag dan ook weer een heerlijke groente-smoothie gemaakt :D
Het is wel nog even uitvogelen in welke hoeveelheden ik de ingredienten moet samen stellen, want ik had vandaag gekozen voor tomaten, komkommer, selderij, paprika, stukje verse gember en peterselie, maar blijkbaar iets te veel selderij, want die overheerste nogal.
Maar toch, het smaakte weer goed!
Vanmorgen wat uitgeslapen, waarna opeens de bel ging: een buurjongen van verderop in de straat om mijn autootje op te halen.
Afgelopen week had ik aan zijn vader gevraagd om weer eens naar de handrem te kijken, want die werkte weer niet zo goed meer :(
Een uurtje later de hondjes uitgelaten, waarbij ik dan ook langs die buurman kom en tot mijn verbazing stond mijn autootje er niet...
Het bleek, dat die buurjongen ermee op stap was gegaan en daar baalde ik toch wat van....
Een kort testritje is tot daaraan toe, maar het is zeker niet de bedoeling, dat hij ermee op stap gaat!
Ik werd er dan ook even flink chagrijnig van. Van de andere kant durf ik er ook niet zoveel van te zeggen, want ja, het is wel gratis om het autootje even te laten nakijken...
Helaas bleken de achter-remmen zo goed als versleten te zijn, dus daar moeten binnenkort toch nieuwe remmen op. Nu gebruik ik mijn handrem eigenlijk alleen maar voor het parkeren, dus het kan nog wel even...
In het voorjaar maar nieuwe remmen kopen, zodat die vader ze onder mijn autootje kan zetten.
Verder een rustig dagje ;)
Liefs siergrasje
Ook vandaag nog veel pijn aan die schouder en dat zal nog wel een paar dagen duren!
Inmiddels lukt het me nu wel beter om de beker goed vast te zetten in het apparaat en vandaag dan ook weer een heerlijke groente-smoothie gemaakt :D
Het is wel nog even uitvogelen in welke hoeveelheden ik de ingredienten moet samen stellen, want ik had vandaag gekozen voor tomaten, komkommer, selderij, paprika, stukje verse gember en peterselie, maar blijkbaar iets te veel selderij, want die overheerste nogal.
Maar toch, het smaakte weer goed!
Vanmorgen wat uitgeslapen, waarna opeens de bel ging: een buurjongen van verderop in de straat om mijn autootje op te halen.
Afgelopen week had ik aan zijn vader gevraagd om weer eens naar de handrem te kijken, want die werkte weer niet zo goed meer :(
Een uurtje later de hondjes uitgelaten, waarbij ik dan ook langs die buurman kom en tot mijn verbazing stond mijn autootje er niet...
Het bleek, dat die buurjongen ermee op stap was gegaan en daar baalde ik toch wat van....
Een kort testritje is tot daaraan toe, maar het is zeker niet de bedoeling, dat hij ermee op stap gaat!
Ik werd er dan ook even flink chagrijnig van. Van de andere kant durf ik er ook niet zoveel van te zeggen, want ja, het is wel gratis om het autootje even te laten nakijken...
Helaas bleken de achter-remmen zo goed als versleten te zijn, dus daar moeten binnenkort toch nieuwe remmen op. Nu gebruik ik mijn handrem eigenlijk alleen maar voor het parkeren, dus het kan nog wel even...
In het voorjaar maar nieuwe remmen kopen, zodat die vader ze onder mijn autootje kan zetten.
Verder een rustig dagje ;)
Liefs siergrasje
vrijdag 11 november 2011
Smoothies......
Gisteravond moest het toch van komen: smoothies maken!
Eerst lekker het ovenschoteltje gegeten, hoewel ik het de volgende keer weer in de wok klaar maak, het is dan toch wat lekkerder!
Daarna mijn eerste smoothie van fruit. Ik had een bakje fruitsalade bij Appie gehaald: druiven, mango, appel en ananas. Ik heb er wat sinaasappelsap bij gedaan en mixen maar...
Een heerlijk fris drankje, de manier voor mij om toch wat fruit binnen te krijgen!
In de loop van de avond kreeg ik zin om een smoothie met groenten klaar te maken: tomaat, worteltjes, komkommer en bleekselderij, wat verse peper erover malen en hoppa, mixen weer!
Wat was dat lekker, alsof je een vitamine-bom drinkt....
Niet zo verstandig voor het slapen gaan, want ik kreeg er behoorlijk veel energie van ;)
Gisteren ook een nieuw seal-apparaat gekocht, want die ik eerder dit jaar had gekocht bij de Lidl is kapot. Gisteren wel ermee terug geweest naar de Lidl, maar ik moest maar contact opnemen met de klantenservice. Hier gisteravond ook met Sanne over gehad en we vermoeden, dat het me meer geld gaat kosten dan dat ik het aankoopbedrag terug krijg...
In principe zit er 3 jaar garantie op het product, maar nergens op de site is ook maar iets te vinden over garantie en de wijze, waarop Lidl omgaat met kapotte apparaten en hun garantie. Het geeft me te denken of ik nog wel iets wil kopen bij de Lidl, waar een "snoertje" aan zit...
Het lijkt misschien soms wel goedkoop, maar als het product niet binnen een maand kapot gaat, kun je blijkbaar fluiten naar de garantie :(
De reden van zo'n seal-apparaat is, dat ik soms groenten koop, zoals bv snijbonen en deze in 1 keer klaarmaak om in te vriezen. Eerst deed ik de klaargemaakte groenten in een diepvrieszakje, maar het nadeel daarvan is, dat er geleidelijk aan teveel ijsvorming optreedt in de vriezer door lucht en vocht.
Met het seal-apparaat kan ik het zakje vacuüm maken om het dan luchtdicht af te sluiten, waardoor de groenten een stuk langer bewaard kunnen blijven.
Gisteravond aan de slag gegaan met het nieuwe apparaat en wat meteen al opviel was het gebruiksgemak! Geen ingewikkelde handelingen zoals bij het apparaat van de Lidl, waarvan ik -tig keer het instructie-filmpje heb moeten bekijken....
Lekker makkelijk dus, maar dat niet alleen, het werkt ook veel sneller en beter!
Gisteravond wat probeerseltjes gedaan met stukjes selderij, maar het is mijn bedoeling om wat zakjes samen te stellen om groente-smoothies te maken.
Tomaten en komkommer zijn niet in te vriezen door hun hoge vochtgehalte, maar de andere ingredienten wel!
Wordt vervolgd ;)
Vanmorgen was het weer grauw buiten, maar in de loop van de middag brak de zon door. Wat een verschil is dat toch als het zonnetje schijnt...
Vanmiddag dan ook wat boodschapjes gedaan, want de snoepstokjes van de hondjes waren op en waarschijnlijk heb ik ze teveel verwend, want tegen de avond komen ze zeuren en dan bedoel ik ook zeuren :(
Ik heb wel "snoepjes" voor ze: een Frolicje als de gordijnen open gaan, na het uitlaten en een klein mini-botje als ze een tijdje alleen zijn geweest of rustig zijn geweest tijdens het bezoek van de hulp of mijn thuisbegeleidster.
Het is soms wel lachen als die vertrekken, want dan staan ze naast elkaar met grote ogen verwachtingsvol te kijken, wat ik uiteraard beloon :D
De snoepstokjes zijn echter een heel ander verhaal, want die luiden de avond in en dan kom ik niet weg met een Frolicje of een mini-botje...
Ik had een stickervel ontvangen van het tuincentrum en dacht daar mijn voordeel mee te kunnen behalen, maar bij het nalezen van de voorwaarden werd het duidelijk, dat het niet geldig was voor diervoeding :(
Bij Jumbo dan maar 2 zakjes met reepjes en staafjes gekocht, wat een beetje betaalbaar was.
Bij de Jumbo waren ook runder-riblappen in de aanbieding en het is alweer een hele tijd geleden, dat ik gestoofde runderlapjes heb gemaakt.
Ik zat even te twijfelen of ik er hachee van zou maken, maar nee, gestoofde runderlapjes en ik denk, dat ik ze met mosterd klaarmaak...
Dadelijk even afwassen, dan de lapjes aanbraden en vanavond genieten van de geur!
Morgen is er een proeverij in een Aziatische winkel en ik zou er graag naar toe willen gaan, maar mezelf kennende blijft het niet bij proeverij en wil ik dan ook graag kopen. Deze week alweer genoeg gekocht, dus toch maar niet doen!
Liefs siergrasje
Eerst lekker het ovenschoteltje gegeten, hoewel ik het de volgende keer weer in de wok klaar maak, het is dan toch wat lekkerder!
Daarna mijn eerste smoothie van fruit. Ik had een bakje fruitsalade bij Appie gehaald: druiven, mango, appel en ananas. Ik heb er wat sinaasappelsap bij gedaan en mixen maar...
Een heerlijk fris drankje, de manier voor mij om toch wat fruit binnen te krijgen!
In de loop van de avond kreeg ik zin om een smoothie met groenten klaar te maken: tomaat, worteltjes, komkommer en bleekselderij, wat verse peper erover malen en hoppa, mixen weer!
Wat was dat lekker, alsof je een vitamine-bom drinkt....
Niet zo verstandig voor het slapen gaan, want ik kreeg er behoorlijk veel energie van ;)
Gisteren ook een nieuw seal-apparaat gekocht, want die ik eerder dit jaar had gekocht bij de Lidl is kapot. Gisteren wel ermee terug geweest naar de Lidl, maar ik moest maar contact opnemen met de klantenservice. Hier gisteravond ook met Sanne over gehad en we vermoeden, dat het me meer geld gaat kosten dan dat ik het aankoopbedrag terug krijg...
In principe zit er 3 jaar garantie op het product, maar nergens op de site is ook maar iets te vinden over garantie en de wijze, waarop Lidl omgaat met kapotte apparaten en hun garantie. Het geeft me te denken of ik nog wel iets wil kopen bij de Lidl, waar een "snoertje" aan zit...
Het lijkt misschien soms wel goedkoop, maar als het product niet binnen een maand kapot gaat, kun je blijkbaar fluiten naar de garantie :(
De reden van zo'n seal-apparaat is, dat ik soms groenten koop, zoals bv snijbonen en deze in 1 keer klaarmaak om in te vriezen. Eerst deed ik de klaargemaakte groenten in een diepvrieszakje, maar het nadeel daarvan is, dat er geleidelijk aan teveel ijsvorming optreedt in de vriezer door lucht en vocht.
Met het seal-apparaat kan ik het zakje vacuüm maken om het dan luchtdicht af te sluiten, waardoor de groenten een stuk langer bewaard kunnen blijven.
Gisteravond aan de slag gegaan met het nieuwe apparaat en wat meteen al opviel was het gebruiksgemak! Geen ingewikkelde handelingen zoals bij het apparaat van de Lidl, waarvan ik -tig keer het instructie-filmpje heb moeten bekijken....
Lekker makkelijk dus, maar dat niet alleen, het werkt ook veel sneller en beter!
Gisteravond wat probeerseltjes gedaan met stukjes selderij, maar het is mijn bedoeling om wat zakjes samen te stellen om groente-smoothies te maken.
Tomaten en komkommer zijn niet in te vriezen door hun hoge vochtgehalte, maar de andere ingredienten wel!
Wordt vervolgd ;)
Vanmorgen was het weer grauw buiten, maar in de loop van de middag brak de zon door. Wat een verschil is dat toch als het zonnetje schijnt...
Vanmiddag dan ook wat boodschapjes gedaan, want de snoepstokjes van de hondjes waren op en waarschijnlijk heb ik ze teveel verwend, want tegen de avond komen ze zeuren en dan bedoel ik ook zeuren :(
Ik heb wel "snoepjes" voor ze: een Frolicje als de gordijnen open gaan, na het uitlaten en een klein mini-botje als ze een tijdje alleen zijn geweest of rustig zijn geweest tijdens het bezoek van de hulp of mijn thuisbegeleidster.
Het is soms wel lachen als die vertrekken, want dan staan ze naast elkaar met grote ogen verwachtingsvol te kijken, wat ik uiteraard beloon :D
De snoepstokjes zijn echter een heel ander verhaal, want die luiden de avond in en dan kom ik niet weg met een Frolicje of een mini-botje...
Ik had een stickervel ontvangen van het tuincentrum en dacht daar mijn voordeel mee te kunnen behalen, maar bij het nalezen van de voorwaarden werd het duidelijk, dat het niet geldig was voor diervoeding :(
Bij Jumbo dan maar 2 zakjes met reepjes en staafjes gekocht, wat een beetje betaalbaar was.
Bij de Jumbo waren ook runder-riblappen in de aanbieding en het is alweer een hele tijd geleden, dat ik gestoofde runderlapjes heb gemaakt.
Ik zat even te twijfelen of ik er hachee van zou maken, maar nee, gestoofde runderlapjes en ik denk, dat ik ze met mosterd klaarmaak...
Dadelijk even afwassen, dan de lapjes aanbraden en vanavond genieten van de geur!
Morgen is er een proeverij in een Aziatische winkel en ik zou er graag naar toe willen gaan, maar mezelf kennende blijft het niet bij proeverij en wil ik dan ook graag kopen. Deze week alweer genoeg gekocht, dus toch maar niet doen!
Liefs siergrasje
donderdag 10 november 2011
Vogeltje "gevangen"
Vanmorgen wakker gebeld door het UWV, dat ik niet de WIA, maar de IVA inga, wat zoveel inhoudt, dat ik nooit meer opgeroepen word voor een keuring tot 65 jaar en ik in plaats van 70% van mijn inkomen 75% ga krijgen....
Net een check gedaan, wat mijn netto inkomen gaat worden en het valt me wat tegen. Niet echt, ik mag niet mopperen, maar er wordt vakantiegeld ingehouden, wat van mij niet hoeft!
Vakantie zit er voor mij fysiek niet meer in en dat geld kan ik per maand beter gebruiken...
Vooruit maar, in ieder geval komt er op meerdere fronten wat rust!
Gisteravond bezig geweest met het smoothie-apparaat en ik kreeg het met geen mogelijkheid aan de praat, dus vanmorgen ermee terug gegaan.
Kom ik buiten met het apparaat, zit er een roodborstje heel parmant bovenop het dak van de garage...
Heel voorzichtig alles neergezet, heel rustig mijn cameraatje uit mijn tasje gehaald, bang dat het weer zou wegvliegen...
Het bleef echter heel rustig zitten, waardoor ik eindelijk eens wat foto's kon maken van dit schattige vogeltje:
Op onderstaande foto kijkt het me heel eigenwijs aan om vervolgens toch maar weg te vliegen...
Echt een cadeautje, dat ik dit vogeltje heb kunnen vastleggen!
Maar goed, ik was dus op weg naar de winkel om te vertellen, dat het apparaat het niet deed. In de winkel werd het gecontroleerd en tot mijn stomme verbazing deed het apparaat het wel.
Wat deed ik fout en bij thuiskomst het weer geprobeerd, maar wederom werkte het niet....grrr
Inmiddels ben ik erachter, dat ik de beker heel strak tegen de rubberrand moet aanduwen om het apparaat in werking te stellen.
Had wel in de gebruiksaanwijzing mogen staan!
Ik ga zo eens de friteuse wegzetten...
Gisteravond zo lang bezig geweest met het smoothie-apparaat, dat ik uiteindelijk de friteuse tevoorschijn heb gehaald. Ik had geen trek meer in de vegetarische ovenschotel.
Rosti-rondjes gefrituurd en er rucola-salade bij gegeten, smaakte goed!
Ik ben nog steeds super tevreden met de nieuwe friteuse, omdat deze echt heel snel frituurt, waardoor het gefrituurde nauwelijks vet is.
Ook de penetrante frituur-geur is stukken minder!
Net een lang gesprek gehad met Sanne, een record-tijd van 2,5 uur....
Praten over van alles en nog wat, wat ons dagelijks bezig houdt.
Het is geen "must" om lang te praten, want soms zijn het ook korte gesprekken en ook niet iedere dag, maar het feit, dat ze er is en we samen zo kunnen praten doet me goed!
Liefs siergrasje
Net een check gedaan, wat mijn netto inkomen gaat worden en het valt me wat tegen. Niet echt, ik mag niet mopperen, maar er wordt vakantiegeld ingehouden, wat van mij niet hoeft!
Vakantie zit er voor mij fysiek niet meer in en dat geld kan ik per maand beter gebruiken...
Vooruit maar, in ieder geval komt er op meerdere fronten wat rust!
Gisteravond bezig geweest met het smoothie-apparaat en ik kreeg het met geen mogelijkheid aan de praat, dus vanmorgen ermee terug gegaan.
Kom ik buiten met het apparaat, zit er een roodborstje heel parmant bovenop het dak van de garage...
Heel voorzichtig alles neergezet, heel rustig mijn cameraatje uit mijn tasje gehaald, bang dat het weer zou wegvliegen...
Het bleef echter heel rustig zitten, waardoor ik eindelijk eens wat foto's kon maken van dit schattige vogeltje:
Op onderstaande foto kijkt het me heel eigenwijs aan om vervolgens toch maar weg te vliegen...
Echt een cadeautje, dat ik dit vogeltje heb kunnen vastleggen!
Maar goed, ik was dus op weg naar de winkel om te vertellen, dat het apparaat het niet deed. In de winkel werd het gecontroleerd en tot mijn stomme verbazing deed het apparaat het wel.
Wat deed ik fout en bij thuiskomst het weer geprobeerd, maar wederom werkte het niet....grrr
Inmiddels ben ik erachter, dat ik de beker heel strak tegen de rubberrand moet aanduwen om het apparaat in werking te stellen.
Had wel in de gebruiksaanwijzing mogen staan!
Ik ga zo eens de friteuse wegzetten...
Gisteravond zo lang bezig geweest met het smoothie-apparaat, dat ik uiteindelijk de friteuse tevoorschijn heb gehaald. Ik had geen trek meer in de vegetarische ovenschotel.
Rosti-rondjes gefrituurd en er rucola-salade bij gegeten, smaakte goed!
Ik ben nog steeds super tevreden met de nieuwe friteuse, omdat deze echt heel snel frituurt, waardoor het gefrituurde nauwelijks vet is.
Ook de penetrante frituur-geur is stukken minder!
Net een lang gesprek gehad met Sanne, een record-tijd van 2,5 uur....
Praten over van alles en nog wat, wat ons dagelijks bezig houdt.
Het is geen "must" om lang te praten, want soms zijn het ook korte gesprekken en ook niet iedere dag, maar het feit, dat ze er is en we samen zo kunnen praten doet me goed!
Liefs siergrasje
Abonneren op:
Posts (Atom)