Sanne begon zich wat zorgen te maken, omdat ik afgelopen week niet op mijn weblog had geschreven, dus bij deze :P
Afgelopen week was niet gemakkelijk, nadat ik gehoord had, dat ik een hartinfarct had gehad.
In eerste instantie deed ik er wat luchtig over, maar hoe meer ik ging nadenken, hoe meer ik begon te piekeren...
Hoe, wie wat en wanneer????
Maar ook boosheid, verdorie, nu dit weer, het lijkt maar niet op te houden de laatste jaren!
Mijn benen, die niet meer willen wat ik zo graag zou willen, mijn handen en armen, die steeds minder kunnen, een verzakte dunne- en dikke darm, wat niet te opereren is, vorig jaar de totaal onverwachte bloedtransfusie en nu dit weer.
Vorige week moest ik ook de vragenlijsten invullen voor de revalidatie en ik werd nog bozer, omdat 80% van de vragen werkgerelateerd waren en ik kon niets overslaan!
Uiteindelijk klapte ik donderdagavond wat ineen, veel tranen en frustratie die avond :(
Vrijdag moe van alle emotie's en boos op Rakker, die de laatste tijd steeds meer zijn eigen gang gaat. Ik had er genoeg van en hij heeft die dag bijna de hele dag in de bench doorgebracht.
Ondanks zijn gedrag is het een heel gevoelig hondje en door hem te negeren en af te wijzen wordt hij "op zijn honds" heel verdrietig.
Het heeft wel geholpen, want hij werd een stuk rustiger en gisteravond heb ik hem weer een knuffel gegeven.
Vandaag voor hem echter weer het sein om wederom zijn eigen gang te gaan...
Het weekend heel heel rustig aan gedaan ofwel niets gedaan!
Het regende en regende, dus de gordijnen dicht gelaten, tussen de buien door de hondjes uitgelaten, maar dat was het dan ook.
Het heeft me goed gedaan en was vandaag dan ook een stuk rustiger zonder al te veel gepieker.
Maar toch, ik heb niets van het ziekenhuis gehoord en dat betekent, dat ik zelf morgen contact moet opnemen. Ik zal het doen, maar ik zie er tegenop!
Enerzijds denk ik, dat het wel mee zal vallen, anders had het ziekenhuis zelf wel sneller gereageerd, anderzijds moet ik niet voor niets contact opnemen met het ziekenhuis.
Het liefst hoor ik morgen, dat de cardioloog het filmpje bekeken heeft en geen noodzaak ziet om het verder te onderzoeken ;)
Vandaag weer hulpdag en iedere keer weer ben ik blij met deze hulp: een harde werkster met veel humor.
Ze heeft vandaag de douche weer even bijgehouden en daarna zijn we naar boven gegaan, begonnen aan mijn slaapkamer. Bed verschoond, ramen gezeemd, tafeltje afgedaan, gestofzuigd en de pc + monitor naar boven verhuisd. Ruimte op de tafel beneden en komende week maar weer eens de tafel opruimen, zodat ik eraan kan werken.
Zo heerlijk om een betrouwbare hulp te hebben, die ik kan vertrouwen op mijn veilige plekje: mijn slaapkamer!
Straks even afwassen en ik haal iets uit de vriezer, lekker makkelijk ;)
Liefs siergrasje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten