Zorgen, zorgen en nog eens zorgen.... :(

Het afgelopen weekend is het rustig geweest, het weer was ook niet geweldig, dus veel binnen zitten.
Pijn aan mijn gewrichten door de kou, dus ook mopperen, want pijn is niet fijn :(

Gisteren bezig geweest met financiën, van alles kopiëren tot ik er genoeg van had. Morgen weer verder met kopiëren en brieven schrijven en dan wil ik voor 17.00 uur alles op de bus hebben, even rust en loslaten.

Vrijdagavond mijn jongste zus gebeld, ze was zaterdag jarig, dus even feliciteren, maar het telefoongesprek maakte me niet gelukkig.
Geklaag van haar kant over haar pijn, nadat ze in de vorst periode 50 km geschaatst had, waar mij "de klomp van brak". Altijd maar klagen over pijn, maar dan wel zo'n achterlijk eind gaan schaatsen, het gaat er bij mij niet in!
Over mijn probleempjes wandelde ze luchtig overheen, maar ze gaat deze week lekker op vakantie naar Curaçao, genieten van de warmte.
Ergens kwetst het, hoewel ik me ingehouden heb om niet vinnig te reageren...
Maar goed, ik heb aandacht aan haar besteed en daar gaat het om... zucht

Vandaag was mijn hulp er weer en het was weer een feestje!
Ze is zo'n fijn mens en tussen de bedrijven door hebben we prettige persoonlijke gesprekken. Het was heerlijk weer vandaag, dus buiten gezeten in de pauze's. Lekker in het verwarmende zonnetje, vonden mijn gewrichten ook heel prettig :D

Daarna ben ik nog prettig bezig geweest met zaaien in potten.
Tomaten, kappertjes, Romeinse sla en nog wat zaadschijven, die ik nog had liggen. Het is helaas nog wat te koud om alles snel te ontkiemen, maar goed, ik heb geduld...

Ik zou eigenlijk niet zo willen zeuren, zo wil ik niet zijn, maar tegelijkertijd heb ik veel financiële problemen zonder uitzicht op een beter leven.
Tevens het fysieke gedeelte: donderdag een hart-echo en daarna de fietstest, waar ik echt als een berg tegenop zie.
Sinds ik begin vorig jaar letterlijk moest kotsen na het fietsen, heb ik niet meer durven fietsen. Het schijnt echt een zware inspanningstest te zijn...

Ik heb wat teveel op mijn bordje liggen en wat er ligt, smaakt niet...

Ach: "Je maintedrai" zal ik maar zeggen, maar mijn leven zou wel onsje minder lastig mogen, een kilo is ook goed :P

Liefs siergrasje

Lang geleden....

Het is lang geleden, dat ik hier iets geschreven heb en er is de afgelopen maanden veel gebeurd!
Teveel om alles op te noemen, dus maar even in vogelvlucht....

Het reva-traject is niets geworden, want het bleek geen revalidatie, maar re-integratie met fysieke componenten. Zeker niet geschikt voor mij!
Daarbij werd er ook nog eens heel slordig omgegaan met cliënten :(

Verder inderdaad een hartinfarct gehad en volgende week moet ik naar het ziekenhuis voor een hartecho en inspanningstest op de fiets.
Ik zie wel, wat er uit komt, hopelijk valt het allemaal wel mee....

Per 1 februari zit ik de WIA, waardoor ik er financieel ernstig op achteruit ben gegaan. Het is dan ook echt leren om stuivers en dubbeltjes om te draaien en dan nog lijkt het geld de portemonnee uit te vliegen :(

Helaas zijn mijn bloedwaardes weer gedaald en zit ik de komende maanden vast aan staaltabletten. Hopelijk doen ze goed hun werk, zodat ik niet bang hoef te zijn voor een nieuwe bloedtransfusie.

Zo, nu wat vrolijker nieuws :D

Sinds januari heb ik een nieuwe huishoudelijke hulp, wat een geweldig mens is en ik zie haar inmiddels niet meer zozeer als hulp als wel een vriendin!
Samen met haar ben ik het huis aan het opruimen, maar ook werken we samen in de tuin. Zij doet de wat zwaardere dingen en ik de lichte werkzaamheden en zo komen we samen een heel eind.
Ook gaan we samen een stukje moestuin onderhouden achter het huis.
Fijn om weer eens een vriendschap te hebben na jaren nogal terughoudend te zijn geweest in contacten.

Ook de nieuwe vriend van mijn buurvrouw, een oud-ijzerhandelaar, heeft veel meegenomen uit mijn garage en berging, waardoor ik weer een zee van ruimte heb. Hopelijk houdt ze hem in ere, want het is een sympathieke gozer, maar mijn buurvrouw na 8 jaar enigszins kennende...<_<

Wat ik ook echt heel leuk vind, is dat ik sinds kort weer heerlijk aan het kokkerellen ben! Een maand of 2 geleden ontdekte ik op tv 24Kitchen, een zender, die alleen over koken gaat.
Sinds mijn kinderen allemaal de deur uit waren, had ik niet zoveel plezier meer in koken.
Het waren vaak stamppotten, die ik dan in porties in kon vriezen, want er moest toch wel gegeten worden...
Door deze zender ben ik echter helemaal omgeslagen, want ze laten zoveel eenvoudig te bereiden maaltijden zien, die toch heel smakelijk zijn, dus ik kook inmiddels weer heerlijk voor mezelf en kan er ook van genieten!
Niet gedacht, dat ik ooit weer eens plezier zou krijgen in het kokkerellen...
Koken is 1 ding, maar kokkerellen is veel leuker en daar haalde ik juist mijn hart aan op, toen de kinderen nog thuis woonden.

Het is soms zoeken naar de geneugten in het leven, maar als je open staat voor nieuwe mogelijkheden en veranderingen, is het toch nog goed leven!

Liefs siergrasje

Een nieuwe jas...

Mijn oude winterjas heeft 5 jaar dienst gedaan, maar is nu toch echt versleten, althans de rits. Deze is heel moeilijk dicht te krijgen, want hij is uitgerekt, waardoor hij makkelijk open springt, met deze kou niet echt prettig!!!

De afgelopen dagen al wat rondgekeken, maar kon niet echt iets vinden en zag ik wat leuks, dan was het meteen behoorlijk prijzig...
Vanmiddag naar een winkelcentrum gegaan, waar ook Vogele zit en daar wat lopen snuffelen naar een betaalbare winterjas.
Uiteindelijk een redelijk leuke jas gevonden, afgeprijsd van 80 naar 30 euro, kijk, dat is nog eens leuk kopen :D
Wel wil ik hem nog inspuiten met impregneer-spray om hem waterdicht te maken, want deze jas is van katoen en in ons regenlandje ben je dan zo doorweekt ;)

Vrijdag door de sneeuwbui gereden om zekeringen te halen en ik heb nu eindelijk de juiste zekeringen voor het autootje. Helaas is het echt te koud, ook in het autootje, om de zekeringen te vervangen.
Nog maar even wachten tot de dagtemperatuur weer boven het vriespunt komt...
Ik heb besloten om ze allemaal te vervangen, zodat ik zeker weet, dat alles weer naar behoren werkt!

Verder de afgelopen dagen rustig aan gedaan, buiten was het toch veel te koud om er even op uit te trekken.
De afgelopen dagen met de sneeuw mijn rubberlaarzen aangetrokken, waardoor ik de speciale schoenen niet kon dragen. Inmiddels merk ik weer, wat die speciale schoenen voor mijn benen doen, want ik zak weer voortdurend door mijn linkerknie. zo vermoeiend lopen :(
Maar ja, het is toch nog steeds hier en daar behoorlijk glad door de sneeuw en met de laarzen heb ik een steviger grip.
Uitglijden is evenmin een lolletje...

Vanavond eet ik erwtensoep, hoewel het de bedoeling was om groentesoep te maken, enigszins naïef had ik een eetlepel spliterwten bij gedaan om de soep ietwat te binden. Dat werkt dus niet, want de groentesoep veranderde gelijk in erwtensoep.
Ach, ook lekker met dit koude weer ;)

Liefs siergrasje

Buikkrampen weer over :D

Sinds gisteren geen buikkrampen en daar ben ik echt heel blij om :D
Dubbelgeklapt zitten van de krampen is bepaald gaan pretje!

Maandag had ik er nog wat last van, maar al een stuk minder dan de dagen ervoor, dus toch maar rustig aan gedaan ;)
Wel even naar de Jumbo geweest, want die had een interessante aanbieding: 3 consument-eenheden (vlees) voor de helft van de prijs. Lekker luxe vlees gehaald en ingevroren. Voorlopig kan ik dus weer vooruit, niet dat ik een grote vleeseter ben, want ik zie het vooral als smaakmaker bij het eten.

Gisteren wilde ik tanken, maar mijn tankdop zat vastgevroren...
Rustig, rustig, wat wiebelen met het sleuteltje en jawel, hij ging open!
Aangezien mijn dashboard-weergave niet goed meer werkt, kan ik niet zien, wat het brandstof-niveau is. Vermoedelijk ligt dit aan de zekeringen, ik wilde schrijven, dat ik maar eens het autootjes-bedrijf moest bellen, maar toch maar gelijk de daad bij het woord gevoegd en meteen gebeld ;)
Volgens de monteur, die ik aan de lijn kreeg, waren de zekeringen overal makkelijk te krijgen... ahum, niet dus, want dat heb ik al geprobeerd!
Hij zou me nog terugbellen en waarschijnlijk krijg ik dan een setje toegestuurd, zodat ik alles weer goed kan aflezen, jippie :D

Na het tanken ben ik doorgereden naar het winkelcentrum op zoek naar stofzuigerzakken en eindelijk sinds de aanschaf van mijn stofzuiger de originele zakken gevonden. Geen gemier en gepuzzel meer om een zak te vervangen.
Gelijk maar 3 dozen gekocht, omdat het dan 2 + 1 gratis was en ik heb ze toch nodig.
Soms kan ik er wel eens kriegel van worden door alsmaar nieuwe producten op de markt te brengen, waardoor iets al snel verouderd is en onderdelen lastiger te krijgen zijn :(
Zo heb ik ooit eens een prima printer gekocht voor een schappelijke prijs, aanmehoela, het merk ging eruit, waarna ik nog 1x cartridges kon kopen, maar alleen via/via, daarna kon ik hem gewoon weggooien.
Leve de consumptie-maatschappij, maar niet heus!

Pffft, wat is het koud vandaag met een gure wind, de hondjes moesten uitgelaten worden en hoewel ik een muts op had en handschoenen aan, stroomden de tranen langs mijn gezicht en ik heb er pijn achter mijn ogen aan overgehouden. Kou en ik gaan niet echt samen...
Ergens wel grappig, dat mijn autootje ook niet van kou houdt, iets wat ik ook altijd had met mijn brommertjes: bij echte kou wilden ze niet rijden.
Mijn autootje rijdt gelukkig wel, maar de 1-ste km wil hij nog niet echt op gang komen.

Straks eerst maar weer eens afwassen, want ik heb weer het nodige verzameld in de gootsteen, niet veel, maar wel onhandig ;)

Liefs siergrasje

Buikkrampen :(

Sinds afgelopen dinsdag word ik geteisterd door stevige buikkrampen...
Het is geen buikgriep, maar wat het dan wel is, weet ik ook niet!

Ik heb niets bijzonders gegeten of iets nieuws, het kwam gewoon uit het niets.
Vrijdag dacht ik even dat het wat minder werd, maar helaas :(
Ik kan niets eten of drinken zonder 20 minuten daarna buikkrampen te krijgen, wat steevast gevolgd wordt door een bezoek aan het toilet, wat dan echt pijn doet. Daarna is dan even wat rustiger, maar niet voor heel lang, want eigenlijk gaan de krampen de hele dag door...

Het betekent dus weer een bezoekje aan de huisarts, want zo kan het niet doorgaan. Hopelijk is het niet weer een darmontsteking zoals een paar jaar geleden <_<

Ik begin wat geïrriteerd te worden van mijn lijf, want het een volgt het ander op en ik weet niet, wat ik ervan moet denken: valt het wel mee of zit er iets goed fout?????
De klap op de vuurpijl was vorig jaar wel de bloedtransfusie, waarvan nog steeds niet duidelijk is, waardoor het ernstige bloedtekort veroorzaakt werd.
Sindsdien word ik wat nerveus als er weer iets ontdekt wordt, zoals onlangs het hartinfarct en nu mijn darmen weer.
Ik ben altijd gezond geweest afgezien van mijn bewegingsapparaat, maar aan dat laatste ben ik al jaren gewend en ik wist, dat ik steeds verder achteruit zou gaan wat dat betreft.
Maar al die nieuwe dingen maken me onrustig, wat speelt zich af in mijn lijf, waar ik geen vat op heb....

Ik(her)ken mijn lijf niet meer...
In de loop der jaren heb ik wel eens last gehad van mijn darmen: een tijdje kon ik geen rauwkost verdragen en een andere keer had ik last van bruine bonen, maar het ging weer voorbij na het een tijdje niet gegeten te hebben, maar dat is het eigenlijk wel.

Het voelt op dit moment allemaal niet zo goed, snel buiten adem en moe, te moe, de fut is helemaal weg, ik weet het even niet meer :(
Net maar een paar krampstillers ingenomen in de hoop, dat de krampen verminderen, maar ik heb zo mijn twijfels, want dat heb ik afgelopen week al een keer eerder gedaan, echter zonder resultaat!

Morgen komt mijn hulp en ik ben geneigd om mij ziek te melden, maar het is echt een fijn mens en aangezien zij een 0-urencontract heeft, loopt zij dus inkomsten mis. Ik geef haar maar "carte blanche" om bezig te zijn en dan rommel ik wel wat aan. Stilzitten als iemand voor mij aan het werk is, kan ik echt niet, tenzij het echt niet gaat. Ik zie wel...

Liefs siergrasje

Speciaal voor Sanne ;)

Sanne begon zich wat zorgen te maken, omdat ik afgelopen week niet op mijn weblog had geschreven, dus bij deze :P

Afgelopen week was niet gemakkelijk, nadat ik gehoord had, dat ik een hartinfarct had gehad.
In eerste instantie deed ik er wat luchtig over, maar hoe meer ik ging nadenken, hoe meer ik begon te piekeren...
Hoe, wie wat en wanneer????

Maar ook boosheid, verdorie, nu dit weer, het lijkt maar niet op te houden de laatste jaren!
Mijn benen, die niet meer willen wat ik zo graag zou willen, mijn handen en armen, die steeds minder kunnen, een verzakte dunne- en dikke darm, wat niet te opereren is, vorig jaar de totaal onverwachte bloedtransfusie en nu dit weer.

Vorige week moest ik ook de vragenlijsten invullen voor de revalidatie en ik werd nog bozer, omdat 80% van de vragen werkgerelateerd waren en ik kon niets overslaan!
Uiteindelijk klapte ik donderdagavond wat ineen, veel tranen en frustratie die avond :(

Vrijdag moe van alle emotie's en boos op Rakker, die de laatste tijd steeds meer zijn eigen gang gaat. Ik had er genoeg van en hij heeft die dag bijna de hele dag in de bench doorgebracht.
Ondanks zijn gedrag is het een heel gevoelig hondje en door hem te negeren en af te wijzen wordt hij "op zijn honds" heel verdrietig.
Het heeft wel geholpen, want hij werd een stuk rustiger en gisteravond heb ik hem weer een knuffel gegeven.
Vandaag voor hem echter weer het sein om wederom zijn eigen gang te gaan...

Het weekend heel heel rustig aan gedaan ofwel niets gedaan!
Het regende en regende, dus de gordijnen dicht gelaten, tussen de buien door de hondjes uitgelaten, maar dat was het dan ook.
Het heeft me goed gedaan en was vandaag dan ook een stuk rustiger zonder al te veel gepieker.

Maar toch, ik heb niets van het ziekenhuis gehoord en dat betekent, dat ik zelf morgen contact moet opnemen. Ik zal het doen, maar ik zie er tegenop!
Enerzijds denk ik, dat het wel mee zal vallen, anders had het ziekenhuis zelf wel sneller gereageerd, anderzijds moet ik niet voor niets contact opnemen met het ziekenhuis.
Het liefst hoor ik morgen, dat de cardioloog het filmpje bekeken heeft en geen noodzaak ziet om het verder te onderzoeken ;)

Vandaag weer hulpdag en iedere keer weer ben ik blij met deze hulp: een harde werkster met veel humor.
Ze heeft vandaag de douche weer even bijgehouden en daarna zijn we naar boven gegaan, begonnen aan mijn slaapkamer. Bed verschoond, ramen gezeemd, tafeltje afgedaan, gestofzuigd en de pc + monitor naar boven verhuisd. Ruimte op de tafel beneden en komende week maar weer eens de tafel opruimen, zodat ik eraan kan werken.
Zo heerlijk om een betrouwbare hulp te hebben, die ik kan vertrouwen op mijn veilige plekje: mijn slaapkamer!

Straks even afwassen en ik haal iets uit de vriezer, lekker makkelijk ;)

Liefs siergrasje

Pffft.....

Gisteren was het een drukke dag, want op hulpdag help ik altijd mee met de lichtere werkjes.
Mijn nieuwe hulp is echt een geweldig mens, heel fijn om mee samen te werken. Ze is vrolijk, intelligent en werkt heel minutieus om alles ook echt schoon te krijgen, zodat het binnenkort alleen om onderhoud gaat.
Het stimuleert me om zelf ook het nodige op te ruimen en daarna ben ik moe, maar heel tevreden over het resultaat!

Het zal er al een tijdje aan te komen: de hondjes wassen, het was echt nodig!
Gisteravond heb ik ze dan ook om de beurt onder de douche gezet. Eerst Gizmo, wassen, afdrogen en kammen, daarna Rakker.
Aangezien ze het allebei prettig vinden, was het geen probleem ;)
Ze zijn weer lekker schoon met een zachte, glanzende vacht!

Daarna werd het echt tijd om weer eens wat aan mijn wenkbrauwen te doen, als ik dan toch bezig ben...
Epileren is geen mogelijkheid, want ik word daar echt hondsberoerd van door de pijn, dus wax ik mijn wenkbrauwen. Het lijkt pijnlijk, maar met het juiste materiaal valt het wel mee: Wax verwarmen, met een applicator aanbrengen, doekje erover, aandrukken en in 1 ruk wegtrekken, weg haartjes :)
Ik ben niet zo'n opmaak-mens, maar ik heb gewoon geen mooie wenkbrauwen en als ik er niets aan doe, lijkt het alsof mijn wenkbrauwen mijn ogen, zeker met de hangende oogleden, nog vermoeider lijken te maken.
Als ik dat gedaan heb, oog ik opeens een stuk prettiger en dan opeens heb ik zin om mezelf wat op te maken. Gewoon een beetje om te kunnen glimlachen in de spiegel, waar ik niet al te vaak in kijk ;)

Misschien was ik ook wel een beetje nerveus voor vandaag, het hartfilmpje, waardoor ik zo actief was.
Het irriteerde me wat, wat nou, een hartfilmpje, "ik weet zeker, dat er niets op te zien is" en dan ook nog eens zo vroeg in de ochtend :(

Mopperend ben ik vroeg opgestaan en moest verdorie ook nog eens de auto-ruiten ijsvrij maken (sproeiflacon) om vervolgens geconfronteerd te worden met ijsvorming in het autootje. Nog meer gemopper...
Hoewel ietwat te laat kwam ik bij de huisartsenpost aan, volle wachtkamer en kom ik ook nog eens mijn vorige hulp tegen... zucht
Geen rancune, want het is best wel een lief mens, maar een vat vol problemen en volgens mijn nieuwe hulp is ze ontslagen. Ze heeft geen goed besef van werk-verantwoordelijkheid en kwam overal te laat.

Wachten tot ik geroepen werd voor het hartfilmpje, -tig elektroden op mijn lijf en rustig blijven liggen, het zal wel en er komt toch niets uit!
Dacht ik....
Maar eenmaal bij de huisarts voor de uitslag, nog steeds met een gevoel, er is niets, maar er was wel iets: volgens het filmpje heb ik een hartinfarct gehad.
Een hartinfarct?????
Ergens had ik zoiets van "lekker belangrijk", want ik heb nergens last van, maar volgens de huisarts moest ik toch zo snel mogelijk naar een cardioloog voor verder onderzoek. Oké, vooruit maar, maar het voelde niet van harte...

Liever sprak ik even over de aanstaande revalidatie en de verwijzing naar het Radboud voor mijn anale jeuk, waar ik nu al ruim 20 jaar last van heb.
Het is geen onderwerp, waar ik graag over praat, maar het beheerst mijn leven. Soms gaat het een tijdje goed en dan weer is de jeuk echt hels!
Ik heb echt heel wat zalfjes en crèmes in huis, al dan niet voorgeschreven, maar alles werkt slechts maar even.
Op dit moment is het weer even rustig, maar ik weet, dat het maar tijdelijk is tot het huidige zalfje niet meer werkt.
Stom onderwerp, maar je zult er maar mee zitten :x
Ze geeft me een verwijzing naar het speciale spreekuur...

Terug naar huis en piekeren over het hartinfarct, hoe wat en wanneer dan?
Het klinkt zo heftig, een hartinfarct...
Opgezocht op Internet, een stukje afsterven van je hartspier, meestal door plaque of bloedstolsels. Ja, ik weet, dat ik een ietwat verhoogd slecht cholesterol heb, maar niet zodanig, dat ik een dieet moet volgen of medicatie moet slikken.

Het voelt allemaal zo vreemd, eerst vorig jaar bij toeval de ernstige bloedarmoede ontdekt, waarna een bloedtransfusie volgde en nu dit weer door toeval.

Een groot deel van de dag dus in piekermodus...

Vanmiddag was ik het opeens zat, want het had gewoon geen zin om zo te piekeren! In mijn autootje gestapt en naar het tuincentrum gereden!
Het was heerlijk om daar te lopen en het voorjaar te ervaren, hoewel ik ook wel weet, dat alles "voorgetrokken" is, maar dat maakt niet uit.
De geuren en kleuren van de hyacinten gaven me een gevoel van rust, maar ook de krokusjes en kleine irissen, allemaal tekenen van leven om van te genieten.
Hoewel ik het me financieel niet kon veroorloven, ben ik blij met mijn voorjaarsaankopen: een grote schaal met heerlijk ruikende hyacinten, een bakje krokusjes, een amaryllis en een kleine azalea, de beide laatsten mooi zachtroze. Het ultieme voorjaarsgevoel...
Lang zullen ze niet bloeien in de warme woonkamer, maar voor vandaag heeft het mij een goed gevoel gegeven en daarna plant ik ze wel ergens in de tuin.

Toch blijft er iets knagen, niet zozeer over het hartinfarct, maar meer in het algemeen.
Ik ben niet iemand, die met ieder kuchje, hoestje of pijntje naar de huisarts gaat. Alleen als iets niet overgaat of als er duidelijk iets mis is, ben ik naar de huisarts gegaan.
Bij duidelijke dingen kreeg ik dan ook medicatie, maar sommige klachten zijn niet altijd eenduidig en ergens heb ik het gevoel, dat ik zelf niet duidelijk ben geweest. Wel duidelijk geweest voor mijn gevoel, maar niet duidelijk gemaakt, dat iets echt een probleem was.

Blijf beleefd, blijf vriendelijk, eigenlijk angstig om afgewezen te worden als ik niet vriendelijk en beleefd ben, hoewel ik innerlijk zo teleurgesteld en verdrietig was als ik voor de zoveelste keer afgescheept werd.
Als ik het zo omschrijf, krijg ik het gevoel, dat er een mankement in mijn opvoeding zit, gevoed door mijn moeder.

Mijn moeder was apothekers-assistente en ze heeft veel misbruik gemaakt van haar beroep.
Zo heeft ze ervoor gezorgd, dat ik niet serieus genomen werd door de huisarts in mijn jeugd. Toen al had ik gewrichtsproblemen, maar ze had aan de huisarts verteld, dat ik een probleemgeval was en ik kreeg steevast librium of valium als ik gewrichtsklachten had.
Maar niet alleen ik was haar slachtoffer, ook mijn broertje was haar doelwit.
Uit de apotheek nam ze librium mee, omdat ze hem te druk vond en dan kreeg hij 's avonds een pilletje om hem rustig te houden.
Ook heeft ze mijn vader verslaafd gemaakt aan laudanum, alles met medeweten van de apotheker, die een oogje op haar had.

Geloof me, ik verzin het niet!
Ooit moesten mijn jongere zus en ik op bezoek gaan bij die apotheker en zijn we getrakteerd op een etentje in een Chinees restaurant. Het is eenmalig geweest en ik heb me vaak afgevraagd, wat hun relatie was...
Mijn moeder had er in ieder geval moeite mee, toen hij uiteindelijk trouwde met een Chinese vrouw.

Oooooooo, ik haat soms mijn geheugen!!!!
Waarom ben ik niet als de meeste mensen, die slechts wat herinneringen hebben, waarom herinner ik me zoveel gebeurtenissen tot in detail, al vanaf mijn vroegste kinderjaren, het voelt soms als vervloekt zijn.

Goed, even een uitstapje naar het verleden en het heden maakt duidelijk, dat ik zelf duidelijker moet zijn in mijn fysieke klachten. Ik ben geen kind meer en ik moet toch iets geleerd hebben in en van mijn leven ;)

Het leven is zout, zuur, bitter en zoet...

Ik leef...

Liefs siergrasje

Toch nog even wat bloggen...;)

Het werd gisteravond inderdaad een latertje of liever gezegd een vroegertje...
Pas om half 3 ging ik naar bed, hoewel ik nog klaarwakker was en het was dan ook niet gemakkelijk om in slaap te komen!

Gelukkig heb ik in de loop der jaren geleerd om te visualiseren, een prachtig instrument om in slaap te komen!
Mijn "filosofie" is dat je 's nachts niets kunt oplossen en beter kunt zorgen voor nachtrust, is het niet in je hoofd, dan toch rust voor je lijf...
Ook in onrustige nachten pas ik visualisatie toe ;)
Ik mag graag reizen, duiken, zwemmen, bergbeklimmen en nog zoveel andere dingen doen in mijn hoofd.
Niets van dat alles is in mijn werkelijk leven mogelijk, maar het is toch heerlijk om in je dromen dit alles te verwerkelijken?
Ik houd van dromen, een ander leven...

Uiteindelijk ben ik dan ook in slaap gevallen!
Vanmorgen een musje op mijn slaapkamerraam, twiet, twiet en daar wordt je wel wakker van, wel een lieve manier van wakker worden :)

Bijtijds opgestaan dus!
Toch wat aangetut vanmorgen om tegen 12 uur naar Sanne te rijden met een heerlijk zonnetje en een vrolijke radio. Ik blijf gewoon genieten van die auto-ritten over de Veluwe, een uitje :D
Ik doe hiermee zowel Sanne als mezelf plezier!

Wel moe daarna, maar prettig moe: een leuke rit, even met Sanne gezellig kletsen en dan weer een mooie rit terug.
Het rijden lijkt ook steeds soepeler te gaan, wat het ook meer ontspannend maakt: met een 45-km autootje kun je geen haast hebben, zelf niet als deze 52 km rijdt :P

Lekker gegeten vanavond: prei-stamp, iets te flauw, maar niet onsmakelijk, daarna een bakje rijste-pap met appel en kaneel. Gezond dus ;)

Nog even bankhangen en dan lekker het mandje in, morgen weer de hulp en ik ben niet iemand, die gaat zitten toekijken. Wat samenwerken...

Liefs siergrasje

Ditjes en datjes ;)

Vannacht weer niet prettig geslapen, maar het zal wel en ik maak me er niet zo druk over. Het is niet zo, dat ik lig te piekeren of pijn heb, maar ik word gewoon vaak wakker...

Vandaag de dag begonnen met rustig aan niets doen ;)
Het nieuws lezen op Internet, wat weblogs lezen en vanmiddag toch nog wat boodschappen gedaan.
Ik wilde nog wat gist kopen voor het broodbakken en daarna doorgereden om te tanken. Aangezien mijn elektronisch dashboard niet goed meer werkt, kan ik ook niet zien, hoe het met mijn brandstof staat.
Vandaag wel gekeken op Internet over zekeringen, maar het duizelt me hoeveel soorten zekeringen er bestaan en welke zekering ik nu moet hebben...
Vooruit maar, voorlopig gewoon tanken als ik een langere rit wil maken, zoals morgen naar Sanne.
Toen ik mijn autootje pas had, betaalde ik €1,16, maar inmiddels is het €1,39, nog steeds geen wereldbedrag ten opzichte van benzine, maar toch!

Daarna even doorgereden naar de parkeerplaats bij Appie, waar ik tegenwoordig keurig parkeergeld betaal na een fikse boete, echt belachelijk veel geld, bijna €60 :(
Dan liever een euromuntje van 50 cent en even "rennen"...
Ik had niets nodig bij Appie, maar wel iets bij Bruna om mijn wierookstokjes rechtop te kunnen houden in het draakje :P
Daarna door naar Blokker, waar ik alu-folie heb gekocht en een nieuwe kookwekker, want de vorige deugde niet :(

Inmiddels staat mijn broodmachine aan om straks witte broodjes te bakken.
Zodra de broodjes in de oven staan, ga ik de stamppotten klaarmaken: prei-stamp en bieten-stamp, beiden met gehakt. Eenmaal bezig hiermee gaat het snel, want het zijn kant en klare aardappels, evenals de prei en de bieten.
Gehakt rul bakken met wat zout en peper, door de stamppotten en het is klaar!
Zoek ik me toch een kwartslag in de rondte voor de bieten, waarbij ik teveel tegenkom, wat opgemaakt moet worden. Komende week maar weer eens orde scheppen in mijn diepvriesgedeelte...

Daarna even douchen en haren wassen, ik weet het, het word een latertje...
Waarschijnlijk slaap ik dan ook dieper en morgen mag ik uitslapen voor ik naar Sanne vertrek ;)

Liefs siergrasje

Tegenslag voor Sanne :(

Vannacht onrustig geslapen, niet door pijn of ander ongemak, maar gewoon onrustig.
Gisteravond druk geweest met muesli-broodjes bakken en afgezien van een ietwat verbrand bovenkantje zijn ze echt heerlijk geworden!
Zo lekker, dat ik er 2 heb opgepeuzeld, belegd met kaas en honing :D
Hmmm, zo laat eten is ook niet echt bevorderlijk voor een rustige slaap. Het zal wel daaraan gelegen hebben...

Eigenlijk had ik vandaag op zoek willen gaan voor een nieuwe zekering in het elektronica-blok. Een deel wordt weergegeven, maar een deel ook niet, waaronder mijn brandstofmeter. Niet echt handig :(
Ik had echter geen zin in, vrijdag en zaterdag vind ik altijd van die rommelige dagen voor het weekend: werknemers, die het aan het eind van de week wel voor gezien houden en consumenten, die alles voor het weekend en komende week in huis halen.
Of in dit geval "klussers", die in het weekend aan hun auto willen sleutelen ;)
Het is geen drama, gewoon regelmatig tanken en volgende week maar eens, op een rustige dag ;), op zoek gaan naar de juiste zekering!

Vanmiddag wel wat boodschappen gedaan bij de grote Jumbo, omdat ik het leuk vind om zelf brood te bakken en ze hebben nu broodmeel in de schappen, zoals de muesli-broodjes van gisteravond. De afgelopen tijd heb ik me suf gezocht in de supers, maar er was nauwelijks nog goed brood-meel te vinden.
De hype van zelf brood bakken is dus voorbij :(
Jammer hoor, want ik vind zelfgebakken brood heerlijk ruiken en smaken!
En hoewel ik het jammer vind, dat ik zelf niet meer kan kneden, ben ik wel blij met de broodbakmachine.
Ik vond het vroeger leuk: brood kneden, eerst de kleffe massa tot 1 soepel geheel kneden. Zodra het wat steviger begon te worden, ging ik op de bank zitten, rustig knedend tot ik tevreden was over het resultaat.
Het wonder van de gist, die het deeg liet rijzen, nog een keer kneden, rijzen en afbakken.
Dat handwerk geeft een soort gevoel van meerwaarde voor het eindproduct, want de broodjes smaken altijd heerlijk ;)

Hoewel ik niet meer kan kneden, dat doet de broodmachine voor me, maar ik heb er zelf wel broodjes van gemaakt. Toch wat wroeten in het deeg zonder te hoeven overbelasten :P
Als je daarna je handen wast, heb je heerlijk zachte handen...

Nou ja, een heel verhaal om te vertellen, dat ik wat brood-meel in voorraad heb gekocht :P
Daarnaast alles om morgen 2 stamppotten te maken om zondag naar Sanne te brengen. Daarnaast wat extraatjes zoals een flesje wijn, een luxe, die ze zich niet kan veroorloven.
Morgen kokkerellen dus en het zo lekker mogelijk maken!

Het lijkt wel of Sanne de laatste jaren tegenslag op tegenslag heeft en ik kan me voorstellen, dat het haar wat moedeloos maakt: er is zo weinig om naar uit te kijken...
Het zoeken naar een uitweg om het tij te keren...
Vandaag heeft ze voor een klas gestaan, waarvan de kinderen helemaal enthousiast om haar als inval-juf te krijgen en ik hoor haar genoegdoening van zo'n ochtend.
Ze is gewoon een echt juf met hart en ziel, hoe is het mogelijk, dat ze geen vaste baan kan krijgen??????
Het is iets wat ik niet kan begrijpen, want waarom zet je talent niet in?
Ja, Sanne heeft het me uitgelegd, maar ik blijf het te gek voor woorden vinden!

Vandaag is ze naar de huisarts geweest, omdat ze al een week last had van een verstopte talgklier op haar binnenste ooglid onder. Pijnlijk en lastig :(
Het is wat onschuldigs, een verstopte talgklier, lastig, maar geen bedreiging!
Minder leuk is het nieuws, dat haar schildklier achteruit is gegaan en haar medicatie verhoogd wordt.
Het voelt wat dubbel, enerzijds wordt haar energie-niveau dan wat verhoogd, anderzijds functioneert haar schildklier weer een stapje minder

Mijn kinderen hadden het allemaal beter en mooier moeten hebben dan ik, alleen heb je dat niet voor het zeggen...

Morgen lekker kokkerellen en genieten van wat er is...

Liefs siergrasje

Dagboekje ;)

De afgelopen dagen hebben zich vooral afgespeeld in  het woord "MOE".
Inmiddels komt de geest wat meer tot rust, maar het lijf zegt nog steeds "MOE", waardoor ik ook niet toegekomen ben aan het opruimen van de woonkamer en keuken.
Morgen weer de hulp en terwijl zij de badkamer onder handen neemt, ga ik opruimen. Het helpt me altijd als iemand mee werkt...
Het voelt dan als een "moeten", niet leuk, maar wel productief ;)

Dit weekend heb ik een soort "pas op de plaats gemaakt: niets moeten!

Vanavond een heel lang gesprek gehad met Sanne!
Ze is het invallen moe en wil een carrière-switch maken en ik kan het begrijpen!
's Morgens vroeg klaar zitten voor een telefoontje om in te vallen en het zout niet in de pap verdienen.

Ze wordt dit jaar 28 jaar en wil zich settelen in een leuk huisje met zelfgekozen meubeltjes.  Dit kan niet gerealiseerd worden met haar inval-werk, want haar inkomen is afhankelijk van een oproep om in te vallen.
Geen geld hebben voor een sociaal leven is een heel kaal leven...
Ze is dit beu en wil een toekomst opbouwen in een andere branche!
Op dit moment jammer van haar diploma's, maar ik kan het goed begrijpen, leven is meer dan hooguit je rekeningen kunnen betalen en wakker liggen, hoe je rond kunt komen!

------------------------------------------
Maandag is mijn hulp geweest en het is echt een heel fijn mens, die ik zelfstandig kan laten werken met een prettig praatje tussendoor.
Mijn badkamer glanst en glimt ;)
Daarna toch wel moe, maar prettig moe!

------------------------------------------
Dinsdag werd een afspraak afgebeld wegens ziekte en ben ik 's middags een extra hoofdkussen gaan kopen. Vorig jaar al dat hoofdkussen gekocht en sindsdien heb ik geen pijn meer in mijn nek gehad. Het perfecte kussen dus!
Het was weer in de aanbieding, zelfs nog goedkoper dan vorig jaar.

------------------------------------------
Woensdag kwam mijn thuisbegeleidster met longontsteking: waarom ben je niet ziek thuis?????
Ergens begin ik al een tijdje het gevoel te krijgen, dat ik de begeleidster van mijn begeleidster ben. Niet dat ze niet professioneel blijft, maar ze ontloopt haar thuisleven en verweeft dit met haar werkend leven.
Het voelt als een soort vlucht, omdat ze zich thuis niet kan ontspannen en voor zover ik begrijp, krijgt ze geen steun van haar echtgenoot.
Jammer dat ze niet echt het inzicht heeft om haar eigen situatie te veranderen...

-----------------------------------------
Donderdag, vanmorgen gebeld door het revalidatie-centrum en ik mag 10 februari komen voor een intake, spannend!
Vanmiddag gebeld naar de poli Dermatologie over de anale jeuk, waar ik nu al zo'n 20 jaar last van heb. Diverse smeerseltjes al gehad, maar niets helpt echt, behalve cortison-zalf, maar langdurig gebruik zorgt voor het steeds dunner worden van de huid en dat geeft weer andere problemen.
Het kan zo niet langer meer doorgaan!!!!!
Deze poli heeft daar een speciaal spreekuur voor, maar wel op verwijzing van de huisarts. Deze verwijzing ga ik dinsdag vragen aan de huisarts.

Verder even naar Halfords gereden, want een zekering in mijn autootje is kapot, waardoor ik de brandstof meter niet meer kan aflezen. Helaas hadden ze niet de juiste zekering, dus morgen even bij andere zaken kijken...
Het vervangen is vrij eenvoudig heb ik al gezien, maar dan moet ik wel de juiste zekering hebben!

Straks even afwassen en eens kijken, wat ik op het menu ga zetten: gisteren waren het worteltjes, aardappeltjes en vis...

Liefs siergrasje

Storm...

Vannacht onrustig geslapen door de storm :(
Ik kan niet anders dan met mijn raam open slapen en dan hoor je wind letterlijk brullen. Mijn slaapkamerraam is aan de zijkant van het huis, waardoor ik nooit bang hoef te zijn, dat er iets kapot klapt...
Voor mijn slaapkamerraam hangt een Chinese windgong met twinkelende geluiden, rustgevend!

Vandaag voor het cholesterol-onderzoek en het valt allemaal wel mee.
Ik schijn een goed "goed cholesterol" te hebben en een ietwat verhoogd "slecht cholesterol", maar niet dusdanig, dat er verontrusting is.
Wel is mijn bloeddruk verhoogd, maar evenmin verontrustend.
Kortom, afgezien het krakkemikkige lijf ben ik verder gezond... :)
Wel moet ik over 1,5 week een hartfilmpje laten maken, hoort bij het onderzoek van vandaag. Het hartje tikt nog steeds en ik verwacht er dan ook geen vreemde uitslagen van!

Daarna doorgereden naar het dorp, want ik wilde wierook halen voor het draakje, dat ik op de Pasar Malam in Burgers heb gekocht.
Prachtig handsnijwerk voor een schijntje, maar terwijl ik dit schrijf, denk ik opeens aan de maker: wat heeft die eraan verdiend....?
Het is helaas zo, dat als je geen dikke portemonnee hebt, je zoveel mogelijk wilt profiteren van goedkope prijzen.

Daarna even naar Appie, volgens Sanne waren er veel Kerstproducten sterk afgeprijsd en dat zijn meestal lekkere dingen, die anders te duur zijn ;)
Helaas was er bij deze Appie niet veel te vinden...

Daarna naar huis toe, hondjes uitlaten en daarna binnen blijven, want de storm bleef gieren en de regen van tijd tot tijd nodigde niet uit om nog op stap te gaan.
Ik voelde me dan ook wat verveeld :(

Gisteravond heb ik me nog wel aangemeld bij een nieuw foto-forum, het lijkt me een prettig forum, gezien de welkomst-reacties, maar ook hele mooie foto's...

Ik ga zo eens even afwassen en bedenken wat ik ga eten: ik heb in zoveel dingen trek, dat het een moeilijk keuze wordt :)

Groetjes siergrasje

Rust....

Gisteren een rustige dag gehad, wel een paar nieuwe schoenen gekocht bij de Lidl voor belachelijk weinig geld. Het zijn weer die speciale schoenen, waarop ik kan lopen zonder door mijn knie te zakken.
Het zijn echter schoenen, die minder lijken op sportschoenen, omdat ze gewoon zwart zijn, hoewel ik het gevoel heb, dat het sportschoen-model meer steun geeft: afwisselen dus!

Gisteravond boerenkoolstamp gemaakt en het was weer heerlijk, het restant heb ik weer over diepvriesbakjes verdeeld en daarna afgewassen.
Altijd prettig de volgende ochtend ;)

Vannacht weer de nodige pijn gehad, dus vanavond weer een pijnstiller innemen voor het slapen gaan. Niet leuk, maar een goede nachtrust is ook belangrijk!

Al een paar jaar ben ik lid van een foto-forum, maar sinds er een aantal mensen zich aangemeld hebben, die een kliek vormen, is het plezier er vanaf gegaan.
Die kritiek heb ik het afgelopen weekend ook gegeven, wat me niet in dank is afgenomen.
Sanne heeft de kritiek gelezen en er stond niets beledigends in, desalniettemin heb ik een ban gekregen.
Jammer, dat de beheerder de kritiek niet overdacht heeft, want er waren/zijn meer mensen, die het met mij eens zijn. Maar goed, het is zijn pakkie-an!

Vandaag weer een gesprek gehad met mijn thuisbegeleidster, wat met name ging over het revalidatie-traject. Ze kon zich mijn twijfels wel voorstellen, omdat het vooral een sport-gericht traject was, waarna ik alles weer zou kunnen doen.
Dit is echter niet haalbaar!
Ik ben al zo trots, dat ik nog steeds niet in een rolstoel zit en echt moeite blijf doen om in beweging te blijven, al kost het soms moeite...

Morgenochtend moet ik naar de praktijkondersteuner om te praten over mijn verhoogd cholesterol-gehalte. Ik weet niet goed, wat ik daarvan moet verwachten, maar ik zal het wel aanhoren...
Ik eet niet vet, snaai geen chips en dergelijke en zou ook niet weten, wat ik zou moeten veranderen aan mijn voedingspatroon.
Ik leef niet ongezond, heb geen overgewicht en het irriteert me, dat ik morgen moet gaan luisteren naar iemand, die het beter denkt te weten!

Alleen maar bezig zijn met gezondheid, zou mij een hoop stress opleveren...
Mijn leven bestaat uit deugden en ondeugden, wat ik zoveel mogelijk in balans wil houden.

Vooruit maar, ik laat het morgenochtend wel op me afkomen en dan kies ik zelf, wat ik ermee kan of wil doen!

Liefs siergrasje

Het nieuwe jaar is een feit!

De afgelopen dagen zijn gezellig geweest!

Vrijdag Sanne met haar katten opgehaald en het was weer een mooie rit met veel zon. 's Avonds erwtensoep gegeten...
Zaterdag aantutten, geen boodschappen meer te doen en in de vroege avond de saté aangepind en op de grill gelegd. Wat gevulde eieren en wat oliebollen, door Sanne 's morgens vroeg gehaald.
's Avonds wat lichte wijn en tv kijken om om 12 uur een fles sprankelende wijn open te maken. Het vuurwerk was mooi, maar ook wat mensen in de straat gelukkig nieuwjaar gewenst!

Nieuwjaarsdag was wat minder, want hoewel ik niets door elkaar gegeten had of wat dan ook, had ik de hele dag last van mijn maag...
Een hangdag op de bank dus, kijkend naar Monk op tv, Monk is leuk!

De erwtensoep is de gezondste maaltijd geweest van dit weekend en het is dit keer helemaal opgegaan!
Vandaag Sanne met haar poezenbeesten terug gebracht naar Deventer, maar eerst even kattenbakzand gehaald en getankt.
Ook vandaag scheen weer het zonnetje, een mooie dag dus ;)

Hoe gezellig het ook is geweest met Sanne, toch ben ik blij, dat de decembermaand weer voorbij is. Het is een beetje tè, zal ik maar zeggen...
Ik ga nog niet alles opruimen van de wintersfeer met de huisjes en knusse dingetjes, zo eind januari is vroeg genoeg...

Komende dagen wil ik weer in het gareel komen :)

Liefs siergrasje