De uitslag...

Vrijdag gebeld en mijn bloed is perfect, de bloedwaardes zijn zelfs weer gestegen. Kun je ook teveel bloed krijgen :D

Het neemt uiteraard niet mijn moeheid weg, maar is het met deze waardes nog wel zinvol om verder te laten onderzoeken, waarom mijn bloedwaarde zo ernstig laag is geweest.
Vraagje komende donderdag aan mijn huisarts...

Gisteren kwam Sanne weer thuis en het is een gezellige middag geweest!

Toch een dubbel gevoel, omdat zowel mijn oudste dochter als haar vriend aan haar heeft laten weten, dat ze niet gelukkig is met het verbroken contact tussen haar en mij.

Ik vind het moeilijk, er is zo'n hiaat tussen ons ontstaan, dat ik niet meer weet, wat een aanknopingspunt tussen ons kan zijn...
Ik heb bijna 10 jaar lang geprobeerd om contact met haar te maken, maar het mondde steevast uit op ruzie. Ze had zich afgesloten van mij en wilde mij geen deelgenoot maken van haar leven en gedachten.
In de loop der jaren ben ik nerveus geworden voor haar; niets deugde meer aan mijn leven: ik woon niet goed, heb geen AD nodig en ik begreep niets van haar, zonder te vertellen, wat zij dan graag van mij zou willen.

Dat laatste heeft ze wel een keer aangegeven, maar zij heeft universiteit gedaan, gevolgd door een master en ik vond het verschrikkelijk, dat ze muizen gebruikte voor onderzoeksdoeleinden.
We hadden hier zinvol over kunnen praten om de reden helder te maken, dat muizen, hoe naar dan ook, waardevol kunnen zijn voor onderzoeken.
Maar nee, ik kreeg bijna een sadistisch gevoel over haar.

Zelf heb ik in feite niet meer dan de lagere school, het waarom is een levensverhaal, wat ik hier niet uit de doeken wil doen.
Ik heb een leven van gemiste kansen en altijd achter het net vissend...

Het betekent niet, dat ik ongeletterd ben, integendeel, want langs allerlei omwegen heb ik toch HBO-diploma's gehaald.
Ook heb ik alles op alles gezet om al mijn kinderen te kunnen laten studeren en het was iets wat echt moeilijk was, want mijn ex-man droeg geen cent bij, zelfs geen alimentatie.

Ik heb ze allemaal vrije keuze gegeven, het is hun leven, waarin ik hen gelukkig wil zien. Me nooit bemoeid met hun huiswerk, want ik herinner me het gezeik van mijn moeder als ik na school thuis kwam.
En nee, daardoor heb ik niet alleen lagere school gehaald, maar wel door de vele verhuizingen en als oudste...

Mijn oudste dochter verwijt mij, dat zij en wij geen hoogstaand cultureel en sociaal leven hebben geleid. Klopt ergens wel, maar ben ik daar voor verantwoordelijk met een bijstands-uitkering en zelf niet echt cultureel/sociaal opgevoed.
In mijn opvoeding ging het vooral om manieren te leren: met mes en vork eten, beleefd zijn, ABN praten, niet te verwarren met de bank :P

De vaardigheden, die ik hierdoor heb geleerd, hebben me zeker geholpen in mijn leven, maar zonder opleidingen kom je nergens.

Mijn kindertijd/jeugd hebben een stempel op mij gedrukt, iets waar ik nooit vanaf zal komen, omdat ik een krachtig filmgeheugen heb.
Een geur, een kleur, een woord, een situatie en de juiste film komt uit de jukebox...

En toch... ik leef in het hier en nu, ben niet dom, heb wat fysieke problemen, vooral financiële problemen en beide laatste opmerkingen zullen niet veranderen. Het zal sappelen blijven, ook als ik in de WIA kom, hoewel dan iets beter, omdat ik dan een maanduitkering krijg, wat ik iets beter kan overzien.

Mijn oudste dochter, mijn zoon, ik houd immens veel van ze, maar ik weet de afstand niet meer te overbruggen...

Liefs siergrasje