Ik was gewend om op weblog mijn dagelijkse beslommeringen te vertellen en met alle respect voor de mensen achter weblog: het duurt gewoon te lang eer mijn weblog weer online is!
Een weblog is voor mij een uitlaatklep over allerlei dagelijkse dingen, die me somber of vrolijk maken.
Fysiek ben ik niet meer zoveel waard, deels door mijn leeftijd, maar ook door gewrichtsproblemen. Het beperkt steeds meer mijn leven...
Ik hield van fietsen, wandelen, breien, haken, borduren, speksteen bewerken, maar dit alles is voorbij.
Het is soms moeilijk om die beperkingen te aanvaarden!
Maar toch: moed verloren is al verloren, dus ik probeer toch iedere dag weer de positieve kant te vinden.
Vandaag was het een wat negatieve dag :(
Ik zit net boven de grens om financiële tegemoetkomingen te krijgen, waardoor ik eigenlijk geld te kort kom.
Ik ben geen "big spender", geen postorder-schulden, eigenlijk ben ik heel braaf in mijn uitgavenpatroon.
En dan toch krijg je allerlei rekeningen binnen, vooral van de Belastingen, waarvan je dan denkt: Hallo, denken jullie dat ik een geldboompje heb?
Ook tegengestelde berichten, waar ik dan weer achteraan moet om het recht te trekken. Hier word ik heel moe en moedeloos van!
Gezien de komende bezuinigingen gaat dit waarschijnlijk nog erger worden.
Nou ja, vandaag dus een negatieve dag door de financiën, maar daar schiet ik niets mee op en uiteindelijk in mijn autootje gestapt!
Dit 45-km autootje is grootste aankoop ooit, mogelijk gemaakt door een bescheiden erfenis en het is mijn lust en leven in vrijheid.
Nooit gedacht, laat staan verwacht, dat ik het auto-rijden zo leuk zou vinden!
Het is zonder meer vermoeiend voor me, maar tegelijkertijd vind ik iedere rit weer geweldig. Zeker als ik naar mijn dochter Sanne rijd, een prachtige rit over de Veluwe.
Ik kan hierover nog wel doorgaan, zoals spijt, dat ik nooit een rijbewijs heb durven halen, maar acht, dat is allemaal verleden tijd!
Ik ben dus in mijn autootje gestapt om even mijn gedachten af te leiden.
Ik had shag nodig, ja ik ben een rookster, snel bekend bij de tabakszaken door mijn aparte keuze: lichte shag met dunne vloei. Die combinatie schijnt niet veel voor te komen en het maakt me tot een speciale klant ;)
Nee, ik wilde geen geld uitgeven, want dat heb ik niet, maar dan toch...
Een elektronica-zaak hield magazijn verkoop, ach even er doorheen lopen en nog een keer...
Binnenkort ben ik jarig, niet dat ik daar een feest van maak, moet er zelfs niet aan denken, maar wel gezellig om het met Sanne te vieren.
Mijn saté van speklapjes is heerlijk, maar het grilletje, waarop ik ze rooster kent alleen maar de aan/uit stand, waardoor het nogal eens tegen het verbranden aan zit.
Precies, ik heb mezelf dus hetzelfde principe cadeau gedaan, maar dan met thermostaat.
Een verjaardagscadeautje om rond mijn verjaardag weer lekker saté te eten zonder dat het tegen het verbranden aan zit.
Kom ik op het volgende punt, waarom maakt het een mens vrolijk om een aankoop gedaan te hebben, terwijl je eigenlijk het geld er niet voor hebt....
Stel, dat ik in het dorp mijn paar boodschappen gedaan had, dan had ik dit koopje niet gezien en dus ook niet gemist...
Hoog springen, laag springen: ik ben blij met deze aankoop :D
Morgen komt Sanne weer thuis, zondag met mijn broer(tje) en zijn echtgenoot naar de dierentuin.
Mijn broer(tje) is voor mij heel speciaal, maar over het waarom zal ik vast nog wel eens meer vertellen ;)
Liefs siergrasje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten